korupcja krwi i przepadek

1499 12 Stat. 589. Akt ten nie oznaczał buntu jako zdrady.

1500) 268, 305 (1871).

1501 Wallach V. Van Riswick, 92 U. S. 202, 213 (1876).

1502 sprawa Lorda de la Warre ’ a, 11. 1a, 77 Eng. Rept. 1145 (1597). Szereg spraw dotyczyło skutku pełnego ułaskawienia przez prezydenta właścicieli mienia skonfiskowanego na mocy tej ustawy. Uznali, że pełne ułaskawienie zwalnia właściciela z przepadku, jeśli chodzi o rząd, ale nie dzieli odsetek nabytych przez osoby trzecie od rządu za życia sprawcy. Illinois Cent. R. R. v. Bosworth, 133 U. S. 92, 101 (1890); Knote v. United States, 95 U. S. 149 (1877); Wallach v. Van Riswick, 92 U. S. 202, 203 (1876); Armstrong ’ s Foundry, 73 U. S. (6 Wall.) 766, 769 (1868). Nie ma bezpośredniego rozstrzygnięcia w kwestii, czy tylko obywatele mogą popełnić zdradę. W Carlisle przeciwko USA, 83 USA (16.) 147, 154-155 (1873), Trybunał orzekł, że cudzoziemcy przebywający w tym kraju są mu winni tymczasową lojalność i mogą być karani za zdradę na równi z obywatelem urodzonym w kraju ojczystym w przypadku braku postanowień traktatu, które stanowią inaczej. Sprawa ta dotyczyła próby odzyskania przez niektórych poddanych brytyjskich roszczeń z tytułu własności zajętej na mocy ustawy Captured and Abandoned Property Act, 12. 820 (1863), który przewidywał odzyskanie mienia lub jego wartości w pozwach sądowych o roszczenia osób, które nie udzieliły pomocy i pocieszenia nieprzyjacielowi. Wcześniej w Stanach Zjednoczonych przeciwko Wiltbergerowi, 18 U. S. (5.) 76, 97 (1820), które wiązały się z skazaniem za nieumyślne spowodowanie śmierci na mocy aktu karzącego nieumyślne spowodowanie śmierci i zdradę na pełnym morzu, Sędzia Główny Marshall wychodząc poza potrzeby sprawy stwierdził, że zdrada „jest naruszeniem wierności i może być popełniona przez niego tylko ten, kto jest winien wierność albo wieczystą lub tymczasową.”Jednakże, zob. w re Shinohara, court Martial Orders, No. 19, September 8, 1949, p. 4, Office of the Judge Advocate General of the Navy, related in 17 Geo. Umyć. L. Rev. 283 (1949). W tym przypadku obcy wróg mieszkający na terytorium Stanów Zjednoczonych (Guam) został uznany za winnego zdrady za czyny dokonane podczas gdy naród wroga, którego był obywatelem, zajmował takie terytorium. Zgodnie z angielskimi precedensami cudzoziemiec przebywający na terytorium brytyjskim jest otwarty na skazanie za zdradę stanu na podstawie teorii, że jego wierność koronie nie jest zawieszona przez obcą okupację terytorium. DeJager v. 1907, A. C., 96 L. T. R. 857. Zob.również 18 U. S. C. § 2381.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.