La Celestina, hiszpańska powieść dialogowa, ogólnie uważana za pierwsze arcydzieło Hiszpańskiej prozy oraz największe i najbardziej wpływowe dzieło wczesnego renesansu w Hiszpanii.
pierwotnie opublikowany w 16 aktach jako Comedia de Calisto y Melibea (1499;” komedia Calisto i Melibea”), a wkrótce potem w rozszerzonej wersji z 21 aktami jako tragikomedia de Calisto y Melibea (1502), utwór był powszechnie znany od czasu publikacji jako La Celestina po głównym bohaterze, bawdzie, który służy jako pośrednik dla młodych kochanków Calisto i Melibea. Głęboko zgłębiona osobowość Celestyny dominuje w wątku, pozornie tragicznym, niekontrolowanej namiętności kochanków, która kończy się katastrofą po jej skonsumowaniu. Calisto ginie w upadku z drabiny do okna Melibei; Melibea popełnia samobójstwo. Zgryźliwy humor Celestyny i ironiczny komentarz podcinają jednak tragiczny potencjał sytuacji; barwne przedstawienie jej postaci przyćmiewa filozoficzne znaczenie dzieła w temacie próżności ludzkiej walki z siłami losu.
autorstwo dzieła, które zostało opublikowane anonimowo, jest na ogół przypisywane Fernando de Rojasowi (ok. 1465-1541), nawróconemu prawnikowi żydowskiemu, o którym niewiele więcej wiadomo. La Celestina była powszechnie naśladowana i przedrukowywana w języku hiszpańskim ponad 100 razy do połowy XVII wieku. Został przetłumaczony na wiele języków, w tym angielski (hiszpański Bawd, 1631), francuski, włoski, niemiecki, hebrajski i łaciński. Często uważana za pierwszą powieść Europejską, La Celestina miała ogromny wpływ na rozwój europejskiej prozy i jest dziś ceniona przez krytyków zarówno za jej wielkość, jak i literaturę, jak i znaczenie historyczne.