Lolo Pass (Idaho-Montana)

Lolo (ang.).

Lolo Pass (1595 m n. p. m.) – Przełęcz górska w zachodnich Stanach Zjednoczonych, w paśmie Bitterroot Range w północnych Górach Skalistych. Leży na granicy Stanów Montana i Idaho, około 65 km na zachód-południowy zachód od Missoula w stanie Montana.

Lolo Pass

historyczny znacznik w Idaho w 2011

wysokość

5,233 ft (1,595 m)

odwiedziło nas:

lokalizacja

, Idaho, &
Missoula Co., Montana,
Stany Zjednoczone

Range

Bitterroot Range,
Rocky Mountains

Współrzędne

46°38’06″N 114°34′ 48 ” W / 46.635°N 114.580°W

Przełęcz Lolo

miejscowości w zachodnich Stanach Zjednoczonych

Lolo Trail

lokalizacja

Bitterroot Mountains,
Idaho-Montana

46°38’06” N 114°34 ’48″W / 46.635°N 114.580°WCoordinates: 46°38’06″N 114°34’48” W / 46.635°N 114.580°w

Built

NRHP reference No.

dodano do nr. 3898>

październik 15, 1966

przełęcz jest najwyższym punktem historycznego szlaku Lolo, pomiędzy Bitterroot Valley w Montanie a Weippe Prairie w Idaho. Szlak, znany jako naptnišaqs lub „Nez Perce Trail” w Salish, był używany przez Nez Perce w XVIII wieku, a przez ekspedycję Lewisa i Clarka, pod przewodnictwem Starego Toby ’ ego z Szoszonów, podczas ich podróży w kierunku zachodnim we wrześniu 1805 roku. Po zimie w Fort Clatsop w dzisiejszym północno-zachodnim Oregonie, Corps of Discovery powrócił w czerwcu następnego roku. Szlak Lolo jest narodowym zabytkiem historycznym, wyznaczonym ze względu na jego znaczenie dla ekspedycji Lewisa i Clarka oraz jego rolę w wojnie Nez Perce w 1877 roku.

czasami mówi się, że nazwa przełęczy jest Salishową wersją francuskiego imienia Laurence lub Laurent, ale prawdopodobnie był to zwykły francuski przydomek. Nazwisko Lolo nie było używane przez Lewisa i Clarka. Jego pierwsza znana wzmianka jest w dzienniku Davida Thompsona z 1810 roku, który opisał trzech traperów futrzanych, prawdopodobnie pochodzenia francuskiego, o imionach Michael, Lolo i Gregoire.

Przełęcz została użyta również w 1877 podczas wojny Nez Perce, ponieważ część Nez Perce pod dowództwem wodza Josepha próbowała uciec armii amerykańskiej. Wkrótce po przekroczeniu przełęczy obie strony starły się w bitwie pod Big Hole w Montanie.

przez przełęcz przechodzi autostrada nr 12, która została ukończona z opóźnieniem w 1962 roku. Podczas sierpniowej ceremonii poświęcenia w Lolo Pass, w której uczestniczyły tysiące, gubernatorzy Stanów, Bob Smylie z Idaho i Tim Babcock z Montany, przecięli ceremonialną kłódkę cedru za pomocą dwuosobowej piły poprzecznej.

Lolo Hot Springs jest 7 mil (11 km) na wschód od przełęczy w Montanie. Pierwsze ograniczone usługi w Idaho są w Powell, 13 mil (21 km) na zachód od przełęczy, następnie kolejne 65 mil (105 km) Do Lowell, u zbiegu rzek Lochsa i Selway, tworząc środkowe rozwidlenie Clearwater. Głównym miastem w Idaho obsługiwanym przez U. S. 12 jest Lewiston, 170 mil (270 km) na zachód od przełęczy przy granicy z Waszyngtonem, gdzie Clearwater spotyka węża.

1 marca 2014 roku Departament ryb i dziczyzny Idaho ogłosił, że w rejonie Przełęczy Lolo zabito 23 wilki, aby zwiększyć populację łosia.