medyczna definicja krystalografii rentgenowskiej

krystalografia rentgenowska: wykorzystanie promieni rentgenowskich o znanej długości fali do poznania struktury dowolnego materiału krystalicznego. Mówiąc inaczej, krystalografia rentgenowska jest technologią, za pomocą której lokalizacje atomów w dowolnym krysztale mogą być precyzyjnie odwzorowane, patrząc na obraz kryształu pod wiązką promieniowania rentgenowskiego.

kryształ jest umieszczony w wiązce promieni rentgenowskich, a kąty dyfrakcji promieni rentgenowskich są rejestrowane jako seria plam na kliszy fotograficznej. Metoda ta (zwana metodą Laue od niemieckiego fizyka Maxa Theodora Felixa von Laue) została zastosowana do określenia i pomiaru struktury fizycznej wielu materiałów.

jednym z przykładów zastosowania krystalografii rentgenowskiej było nasze zrozumienie struktury i funkcji hemoglobiny i jej bliskiego krewnego, mioglobiny. Hemoglobina jest białkiem, które transportuje tlen z płuc do tkanek za pośrednictwem czerwonych krwinek, podczas gdy mioglobina jest jej odpowiednikiem w mięśniach, które magazynuje tlen i oddaje go do komórek mięśniowych w razie potrzeby.

w 1962 Max Perutz i John C. Kendrew z Uniwersytetu Cambridge podzielił się Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za błyskotliwe analizy dyfrakcji rentgenowskiej hemoglobiny (Perutz) i mioglobiny (Kendrew).

Kontynuuj przewijanie lub KLIKNIJ TUTAJ, aby zobaczyć pokaz slajdów

pytanie

co powoduje próchnicę? Zobacz Odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.