moc istnieje we wszystkich relacjach. Posiadanie władzy oznacza poczucie kontroli, wybór i możliwość wpływania na otoczenie i na innych. To naturalny i zdrowy instynkt, aby wywierać naszą moc, aby zaspokoić nasze pragnienia i potrzeby.
kiedy czujemy się upoważnieni, możemy zarządzać swoimi emocjami, wierzymy, że mamy znaczenie i że możemy wpływać na wyniki. Mamy poczucie skuteczności w naszym życiu, zamiast być pod wpływem innych i okoliczności. Zamiast reagować, możemy działać, ponieważ mamy wewnętrzne locus-of-control.
natomiast wielu z nas może czuć się bezsilnymi i ofiarami sił zewnętrznych. Możemy czuć, że nasze przeznaczenie jest poza naszą kontrolą. Niektórzy z nas dobrowolnie oddają swoją moc innym. Możemy czuć się nieswojo korzystając z własnej mocy i wierzyć,że zrażamy innych. Zamiast tego możemy reagować na innych, odkładać się na ich pragnienia i potrzeby, mieć problemy z podejmowaniem decyzji i inicjowaniem niezależnych działań. Możemy czuć, że jesteśmy wredni lub podnosimy swój głos, gdy tylko stwierdzamy, czego chcemy lub czego nie lubimy. To zaburzone poczucie władzy jest powszechne wśród współzależnych i wynika z:
- nawykowe zewnętrzne skupienie
- wstyd i niska samoocena-brak poczucia wartości
- zależność i brak autonomii – nadmierna potrzeba związku
- brak asertywności i szacunku dla decyzji innych
- dyskomfort z władzą i przekonanie, że szkodzi związkom
- strach przed odrzuceniem i porzuceniem
- potrzeba miłości i aprobaty innych, aby czuć się zadowolonym i szczęśliwym
- zaprzeczanie potrzebom, pragnieniom i uczuciom
- nieuzasadnione oczekiwania wobec innych
- brak odpowiedzialność za siebie (mentalność ofiary-winy)
nierównowaga mocy w związkach
wiele związków ma nierównowagę mocy. Jeśli odmówiliśmy naszej mocy i nie wyrażamy siebie z żadnego z powyższych powodów, naturalnym jest, że ktoś inny wypełnia próżnię. Często w związkach współzależnych jeden partner – czasami uzależniony, narcyz lub oprawca – dzierży władzę nad drugim. Zazwyczaj przyzwolony partner próbuje wywierać wpływ w sposób pośredni lub pasywno-agresywny, na przykład wstrzymując. Przewlekły brak mocy może prowadzić do depresji i objawów fizycznych.
w nieco zdrowszych relacjach obaj partnerzy walczą o władzę w trwających zmaganiach o władzę. Zazwyczaj obracają się one wokół pieniędzy, obowiązków, opieki nad dziećmi i negocjowania, jak i z kim spędza się czas. Aby uniknąć konfliktu, niektóre pary segregują domeny, gdzie każda z nich sprawuje większą kontrolę. Historycznie, matki rządziły gniazdem, a ojcowie zarabiali więcej i kontrolowali Finanse. To trwa w wielu rodzinach pomimo poprawy siły zarobkowej kobiet, zwłaszcza gdy mają małe dzieci.
tradycyjne role zmieniają się i stają się bardziej egalitarne. Mężczyźni częściej uczestniczą w opiece nad dziećmi i rodzicielstwie. Pracując lub mając władzę poza domem, kobiety uczą się, że mogą funkcjonować poza małżeństwem. To potencjalnie daje im większą moc w związku. Niektórzy partnerzy stają się oburzeni, gdy wszystko nie jest podzielone 50-50, ale bardziej krytyczne jest postrzeganie niesprawiedliwości i niezrównoważonej władzy. Może się to zdarzyć, gdy nasze uczucia i potrzeby są ignorowane. Nie czujemy się słuchani lub że nasz wkład ma znaczenie. Czujemy się nieistotni i urażeni. Kiedy nie mamy wpływu, czujemy się bez szacunku i bezsilni.
wspólna władza
poczucie własnej wartości i autonomia są warunkiem dzielenia się władzą i poczucia prawa do wyrażania naszych pragnień i potrzeb, w tym potrzeby szacunku i wzajemności. W zdrowym związku władza jest dzielona. Obaj partnerzy biorą odpowiedzialność za siebie i za związek. Decyzje podejmowane są wspólnie i czują się na tyle bezpieczne i cenione, by być wrażliwymi. Są w stanie powiedzieć, co lubią, a czego nie lubią i czego chcą i nie będą tolerować. Relacje i intymność wymagają granic. W przeciwnym razie ryzyko szczerego wyrażania siebie jest zbyt groźne. Granice zapewniają wzajemny szacunek i szczęście obu partnerów.
współzależni i władza
współzależni zazwyczaj dorastają w rodzinach, w których władza była sprawowana nad nimi w dominująco-uległym wzorze. Ich potrzeby i uczucia były ignorowane lub krytykowane. Kiedy nie zachęca się do osobistej władzy i własnej wartości, zaczynamy wierzyć, że władza i miłość nie mogą współistnieć. Władza dostaje złą reputację. boimy się własnej mocy i czuć się bezpiecznie i kochani nauczyć się dostosowywać i zadowolić innych. W przypadku dziewcząt można to wzmocnić w rodzinach, w których kobiety i dziewczęta są postrzegane jako drugorzędne lub nie są zachęcane do bycia asertywnymi, autonomicznymi, wykształconymi i samowystarczalnymi.
z drugiej strony, niektóre dzieci dorastają, aby zdecydować, że najlepszym sposobem na poczucie bezpieczeństwa i zaspokojenie ich potrzeb jest sprawowanie władzy nad innymi. Stwarza to również problemy, ponieważ rodzi strach i urazę i sprawia, że nasz partner wycofuje się lub zachowuje w pasywno-agresywny sposób.
wielu wspólników nigdy nie nauczyło się asertywności ani rozwiązywania problemów. Nie są w stanie poznać i potwierdzić swoich pragnień i potrzeb ani podejmować decyzji, często nawet dla siebie. Rezygnują z kontroli nad sobą i często oddają się innym lub w ogóle nie działają. Asertywność jest wzmacniająca, ale wymaga fundamentu autonomii i poczucia własnej wartości, zarówno trudnych dla współzależnych. Można jednak nauczyć się asertywności, co buduje poczucie własnej wartości.
kontrola jest jednym z podstawowych objawów współzależności – Kontrola siebie lub innych. Myli się z władzą. Ponieważ współzależni nie mają poczucia władzy w swoim życiu, zamiast tego starają się manipulować i kontrolować innych. Zamiast brać odpowiedzialność za własne szczęście, co byłoby wzmacniające, koncentracja współzależnych jest zewnętrzna. Zamiast zajmować się swoimi potrzebami bezpośrednio, starają się sprawować władzę nad innymi i kontrolować innych, aby czuć się dobrze w środku. Myślą: „zmienię go (lub ją) na to, co chcę, a potem będę szczęśliwy.”To zachowanie opiera się na błędnym przekonaniu, że możemy zmienić innych. Ale kiedy nasze oczekiwania nie są spełnione, czujemy się bardziej bezradni i bezsilni.
jak stać się mocnym
miłość i władza nie są sprzeczne. W rzeczywistości miłość nie oznacza poddania się, co ostatecznie prowadzi do urazy. Miłość faktycznie jest sprawowaniem władzy. Zdobycie władzy wymaga uczenia się świadomego życia, brania odpowiedzialności za siebie i za nasze wybory, budowania poczucia własnej wartości i bezpośredniego zadawania pytań o nasze potrzeby i pragnienia. Kiedy uczymy się szczerze wyrażać siebie, wyznaczać granice i mówić nie, tworzymy Bezpieczeństwo i wzajemny szacunek, pozwalając naszemu partnerowi robić to samo. Zobacz mój ebook, jak mówić swoim umysłem-stać się asertywnym i wyznaczać granice.
coraz bardziej autonomiczne jest również ważne, nie tylko do budowania poczucia własnej wartości. Autonomia zapewnia nas, że możemy przetrwać sami. Ta wiedza sprawia, że jesteśmy mniej zależni od aprobaty innych. Pozwala to parom być mniej reaktywnymi. Są w stanie dzielić się swoimi uczuciami, słuchać swoich potrzeb, rozwiązywać problemy i negocjować bez stawania się defensywnym lub obwiniającym. Dzielenie się naszą wrażliwością – naszymi uczuciami, pragnieniami i potrzebami – faktycznie wzmacnia nasze prawdziwe ja w środowisku wzajemności i zaufania. W ten sposób zapewnienie naszej władzy pozwala na bezpieczeństwo i pozwala na rozkwit intymności i miłości. Kiedy czujemy się bezsilni lub niebezpieczni, miłość i zdrowie związku są zagrożone.