został zaprzysiężony 30 czerwca 2012 roku jako pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Egiptu. Zastąpił Hosniego Mubaraka, który opuścił urząd prezydenta Egiptu po tym, jak został zmuszony do rezygnacji 11 lutego 2011.
- Polityka wewnętrzna
- listopad 2012 deklaracjaedytuj
- Polityka Zagranicznaedytuj
- w latach 2012-2013 był sekretarzem ds. stosunków zagranicznych w rządzie Morsiego. świat Arabskiedytuj
- SyriaEdit
- IranEdit
- Izrael i Palestyna
- wypowiedzi na temat Izraela i Izraeluedytuj
- Międzynarodowe szczytyedytuj
- Unia Afrykańskaedytuj
- ruch Niezaangażowanyedytuj
- szczyt Organizacji Współpracy Islamskiej (OIC)
Polityka wewnętrzna
Morsi starał się wpłynąć na opracowanie nowej konstytucji Egiptu, faworyzując konstytucję, która chroni prawa obywatelskie i chroni prawo islamskie.
w przemówieniu do zwolenników na Placu Tahrir w Kairze 30 czerwca 2012, Morsi krótko wspomniał, że będzie działał na rzecz uwolnienia Omara Abdel-Rahmana, skazanego za zamach bombowy na World Trade Center w Nowym Jorku w 1993 roku, wraz z wieloma Egipcjanami, którzy zostali aresztowani podczas rewolucji. Rzecznik Bractwa powiedział później, że ekstradycja była z powodów humanitarnych i że Morsi nie zamierzał obalić wyroków skazujących Abdel-Rahmana.
Według oficjalnej agencji prasowej Egiptu, Morsi nakazał natychmiastowy powrót ustawodawców wybranych w 2011 roku, z których większość stanowią członkowie Partii Wolności i Sprawiedliwości Morsi i innych ugrupowań islamistycznych. Rzecznik Morsi ogłosił, że prezydent elekt mianuje chrześcijanina i kobietę na wiceprezydentów, ale ostatecznie mianował Mahmouda Mekki, muzułmanina. 22 grudnia 2012 Mekki podał się do dymisji.
po dymisji Kamala Ganzouriego, Morsi zlecił Heshamowi Qandilowi utworzenie nowego rządu. 2 sierpnia 2012 Qandil został zaprzysiężony na stanowisku premiera. Morsi sprzeciwił się także postanowieniu Konstytucyjnemu ograniczającemu władzę prezydencką.
w dniu 12 sierpnia 2012 r.Morsi poprosił Mohamada Husajna Tantawiego, szefa sił zbrojnych kraju, i Samiego Hafeza anana, szefa sztabu armii, o dymisję. Zapowiedział również unieważnienie uchwalonych przez Radę Najwyższą Sił Zbrojnych (SCAF) poprawek konstytucyjnych ograniczających uprawnienia prezydenta. Rzecznik morsiego, Yasser Ali, ogłosił, że zarówno Tantawi, jak i Anan pozostaną doradcami prezydenta. Nowym ministrem obrony Egiptu został Abdel Fattah el-Sisi, który pełnił wówczas funkcję szefa wywiadu wojskowego. New York Times opisał ten ruch jako” wstrząs „i” oszałamiającą czystkę”, biorąc pod uwagę władzę, jaką SCAF przejął po upadku Mubaraka. Al Jazeera opisał to jako” eskalację walki o władzę ” między prezydentem a wojskiem. W dniu 14 sierpnia 2012 r.Mohamed Salem, egipski prawnik, złożył pozew prawny w sprawie usunięcia przez Morsiego Tantawiego i anana, argumentując, że Morsi planuje przywrócić reżim totalitarny.
Morsi zwolnił w dniu 16 sierpnia 2012 r. kolejnych dwóch wysokich rangą urzędników ds. bezpieczeństwa: szefa wywiadu Murada Muwafiego, Dyrektora ds. wywiadu i dowódcę jego gwardii prezydenckiej.
Mianował także nowych gubernatorów 27 regionów kraju.
w październiku 2012 roku rząd Morsiego przedstawił plany rozwoju ważnego węzła gospodarczego i przemysłowego przylegającego do Kanału Sueskiego. Otrzymano zobowiązania finansowe, w tym 8 miliardów dolarów od kataru. Europejski Bank Odbudowy i rozwoju przeznaczył 1 mld euro. 19 marca 2013 podczas wizyty w Indiach, Morsi zwrócił się o wsparcie do premiera Indii Manmohana Singha. Chociaż projekt nie został zrealizowany pod rządami Morsiego, jego następca Abdel Fattah el-Sisi ożywił i uruchomił usprawnioną wersję korytarza w związku z rozbudową Kanału Sueskiego w sierpniu 2014.
w dniu 19 października 2012 r.Morsi udał się do Północno-Zachodniego Matrouh Egiptu w swojej pierwszej oficjalnej wizycie, aby wygłosić przemówienie na temat jedności Egiptu w meczecie el-Tenaim. Bezpośrednio przed przemówieniem brał udział w modlitwach tam, gdzie otwarcie wypowiadał „Amen”, gdy Kleryk Futouh Abd Al-Nabi Mansour, lokalny przywódca religijny, oświadczył: „rozprawiaj się z Żydami i ich zwolennikami. O Boże! rozprosz ich, rozszczep ich! O Allahu, pokaż im swoją siłę i wielkość. Okaż nam swoją wszechmoc, O Panie.”Modlitwy były transmitowane w egipskiej telewizji państwowej i tłumaczone przez MEMRI. Pierwotnie MEMRI przetłumaczył audycję jako ” zniszczyć Żydów i ich zwolenników. O Allahu, rozprosz ich, rozdziel ich na strzępy”, ale później poprawił ich tłumaczenie.
Morsi nie uczestniczył w Intronizacji koptyjskiego Papieża Tawadrosa II w dniu 18 listopada 2012 r.w katedrze w Abbasiji, chociaż uczestniczył w niej Premier Hesham Qandil.
listopad 2012 deklaracjaedytuj
22 listopada 2012 roku Morsi wydał deklarację, która miała chronić prace Zgromadzenia Konstytucyjnego przygotowującego nową konstytucję przed ingerencją ze strony sądu. W efekcie deklaracja ta uchroniła jego działania przed jakimkolwiek zaskarżeniem. Dekret stanowi, że obowiązywał tylko do czasu ratyfikacji nowej konstytucji. Deklaracja wymagała również ponownego procesu oskarżonych w sprawie zabójstwa demonstrantów z czasów Mubaraka, którzy zostali uniewinnieni i przedłużyli mandat Zgromadzenia Konstytucyjnego o dwa miesiące. Dodatkowo deklaracja upoważniała Morsiego do podjęcia wszelkich środków niezbędnych do ochrony rewolucji. Grupy liberalne i świeckie wyszły ze Zgromadzenia Konstytucyjnego, ponieważ wierzyły, że narzuci ono surowe praktyki Islamskie, podczas gdy członkowie Bractwa Muzułmańskiego poparli Morsiego.
ruch został skrytykowany przez Mohameda Elbaradeia, który powiedział, że Morsi „uzurpował sobie wszystkie uprawnienia państwowe i mianował się nowym faraonem Egiptu”. Ruch ten doprowadził do masowych protestów i gwałtownych akcji w całym Egipcie, a protestujący wznieśli namioty na Placu Tahrir, miejscu protestów poprzedzających rezygnację Hosniego Mubaraka. Protestujący domagali się odwrócenia deklaracji i rozwiązania Zgromadzenia Konstytucyjnego. Zgromadzeni na placu 27 listopada wzywali do „wielkiego protestu”. Do starć doszło między protestującymi a policją. Deklaracja została również potępiona przez takie organizacje jak Amnesty International, Human Rights Watch i Freedom House. Najwyższy organ sędziów Egiptu uznał wyrok za „bezprecedensowy atak na niezawisłość sądownictwa i jego orzeczeń”. Abdel Meguid Mahmoud, prokurator mianowany przez Hosniego Mubaraka, uznał dekret za nieważny.”Morsi podkreślił dalej swój argument, że dekret jest tymczasowy i powiedział, że chce dialogu z opozycją. Oświadczenie morsiego nie uspokoiło ani sędziów, ani obywateli niezadowolonych z jego decyzji i wywołało dni protestów na Placu Tahrir.
chociaż język deklaracji nie został zmieniony, Morsi zgodził się ograniczyć zakres dekretu do „spraw suwerennych” po czterech dniach protestów opozycji i rezygnacji kilku starszych doradców. Rzecznik morsiego powiedział, że porozumienie, osiągnięte z najwyższymi władzami sądowymi, pozostawi większość działań prezydenta pod kontrolą sądów, ale zachowa jego władzę do ochrony Zgromadzenia Konstytucyjnego przed rozwiązaniem przez sądy, zanim zakończy swoje prace. Prezydent Morsi zgodził się również na to, że nie będzie dalszych poszukiwań byłych urzędników pod wodzą Hosniego Mubaraka, chyba że zostaną przedstawione nowe dowody.
1 grudnia 2012 Zgromadzenie Konstytucyjne przekazało projekt konstytucji Morsiowi, który ogłosił, że referendum konstytucyjne odbędzie się 15 grudnia 2012.
4 grudnia 2012 roku Morsi opuścił pałac prezydencki po tym, jak wielu protestujących przedarło się przez kordony policyjne wokół pałacu, a niektórzy wspinali się na opancerzony pojazd policyjny i machali flagami.
8 grudnia 2012 Morsi unieważnił swój dekret, który rozszerzył jego władzę prezydencką i usunął sądową kontrolę jego dekretów – powiedział islamistyczny urzędnik, ale dodał, że skutki tej deklaracji pozostaną. Na 15 grudnia planowano jeszcze referendum konstytucyjne. George Isaac z Partii konstytucyjnej powiedział, że deklaracja Morsiego nie oferuje niczego nowego, Front Ocalenia Narodowego odrzucił ją jako próbę zachowania twarzy, a ruch 6 kwietnia i Gamal Fahmi z egipskiego Syndykatu dziennikarzy stwierdzili, że nowa deklaracja nie rozwiązała „podstawowego” problemu natury zgromadzenia, które miało za zadanie opracowanie konstytucji.
Polityka Zagranicznaedytuj
w latach 2012-2013 był sekretarzem ds. stosunków zagranicznych w rządzie Morsiego.
świat Arabskiedytuj
pierwsza oficjalna wizyta zagraniczna Morsiego w Arabii Saudyjskiej odbyła się 11 lipca 2012 roku. Podczas tej wizyty Morsi oświadczył, że zamierza zacieśnić więzi z monarchią bogatą w ropę naftową, która również utrzymywała bliskie więzi z rządem Mubaraka.
Morsi otrzymał silne poparcie kataru, który utrzymywał długotrwałe związki z Bractwem Muzułmańskim, którego członkiem był do czasu wyboru. Katar zadeklarował, że dostarczy Egiptowi 2 miliardy dolarów, tak jak Morsi ogłosił przetasowania w gabinecie 12 sierpnia 2012. Tymczasem inwestorzy z Kataru zobowiązali się do zainwestowania 10 mld USD w egipską infrastrukturę.
w tym samym czasie Morsi spotkał się z opozycją ze strony wielu arabskich przywódców, w tym Jordańskiego Króla Abdullaha II, który opisał Morsiego jako „bez głębi”, a Bractwo Muzułmańskie w Egipcie jako „kult Masoński” i „wilki w owczej skórze”.”Za rządów Morsiego Jordania deportowała także setki egipskich imigrantów, starając się uzyskać polityczne ustępstwa od Egiptu.
SyriaEdit
jako zagorzały zwolennik sił opozycyjnych w syryjskiej wojnie domowej, Morsi wziął udział w wiecu islamistów 15 czerwca 2013, gdzie Salafiklerycy wezwali do dżihadu w Syrii i potępili zwolenników Baszara al-Asada jako „niewiernych”.- Morsi, który ogłosił na wiecu, że jego rząd wydalił ambasadora Syrii i zamknął Ambasadę Syrii w Kairze, wezwał do międzynarodowej interwencji w imieniu sił opozycyjnych w wyniku ustanowienia strefy zakazu lotów.
chociaż nie wezwał wyraźnie Egipcjan do przyłączenia się do opozycyjnych sił zbrojnych w konflikcie syryjskim, obecność Morsiego na wiecu 15 czerwca była postrzegana przez wielu jako domniemany ukłon w stronę aprobaty islamskich duchownych wzywających do dżihadu w Syrii. Morsi został skrytykowany przez egipskich analityków za udział i przemawianie na wiecu, podczas gdy Rada Najwyższa Sił Zbrojnych (SCAF) wydała oświadczenie dzień po wiecu, mówiąc, że jej jedyną rolą jest ochrona granic Egiptu, w pozornym wykluczeniu poparcia dla interwencji w Syrii. Obecność morsiego na wiecu została później ujawniona jako główny czynnik decyzji scaf w dużej mierze świeckiej, aby stanąć po stronie protestujących anty-Morsiego nad rządem Morsiego podczas powszechnych protestów anty-Morsiego w czerwcu 2013 roku.
do Egiptu przybyło 100 000 syryjskich uchodźców po inauguracji prezydenta. Rząd pod rządami Morsiego wspierał również syryjskich uchodźców mieszkających w Egipcie, oferując im zezwolenia na pobyt, pomoc w znalezieniu zatrudnienia, umożliwienie dzieciom uchodźców syryjskich rejestrowania się w szkołach państwowych oraz dostęp do innych usług publicznych.
IranEdit
podczas swojej kadencji Morsi wzmocnił więzi z Iranem po przedrewolucyjnych latach animozji między tymi dwoma krajami. Jego działania spotkały się jednak z sunnicką opozycją muzułmańską zarówno w Egipcie, jak i poza nim.
Izrael i Palestyna
w październiku 2012 roku Morsi napisał przyjazny list do ówczesnego prezydenta Izraela Szimona Peresa. Pismo w dużej mierze podążało za standardowym językiem dyplomatycznym. Morsi nazwał Peresa ” wielkim i dobrym przyjacielem „i wezwał do” utrzymania i wzmocnienia serdecznych stosunków, które tak szczęśliwie istnieją między naszymi dwoma krajami.”Morsi zamknął list wyrażając” najwyższy szacunek i szacunek.”Gamal Muhammad Heshmat zapewnił, że list został „sfabrykowany”, mówiąc, że „syjonistyczne media ujawniły w przeszłości bezpodstawne wypowiedzi Morsiego.”Jednak rzecznik Morsi Yasser Ali powiedział egipskiej gazecie Ahram, że list był „w 100 procentach poprawny”. Wcześniej, w lipcu 2012, Morsi obalił sfabrykowane pismo.
Morsi powiedział w swoim zwycięskim przemówieniu, że będzie honorował wszystkie Egipskie traktaty międzynarodowe, które uważano za nawiązanie do Traktatu Egiptu z Izraelem.
rząd Morsiego potępił operację Filar obrony i wezwał do zawieszenia broni. Morsi wysłał premiera Heshama Qandila do gazy, aby wyraził solidarność z gazą i Hamasem, co było wyraźnym przeciwieństwem traktowania Hamasu przez Hosniego Mubaraka jako wroga w wojnie w Gazie w latach 2008-2009. Egipt wraz ze Stanami Zjednoczonymi pośredniczył w zawieszeniu broni z Hamasem i Izraelem.
wypowiedzi na temat Izraela i Izraeluedytuj
w styczniu 2013 roku Oświadczenia Morsiego w 2010 roku zyskały szerokie zainteresowanie zachodnich mediów, po raporcie opublikowanym 11 stycznia w magazynie Forbes, który skrytykował Duże media za zignorowanie go. W nagraniu opublikowanym przez MEMRI, Morsi oświadczył, że ” syjoniści nie mają prawa do ziemi Palestyny. Nie ma dla nich miejsca na Ziemi Palestyńskiej. To, co zabrali przed 1947-48 stanowi grabież, a to, co robią teraz, jest kontynuacją tego grabieży. W żadnym wypadku nie rozpoznajemy ich zielonej linii. Ziemia Palestyny należy do Palestyńczyków, nie do Syjonistów.”We wrześniu 2010 roku, nazywając Izraelczyków” krwiopijcami”,” wojownikami „i” potomkami małp i świń”, Morsi powiedział: „te daremne negocjacje to strata czasu i możliwości. Syjoniści kupują czas i zyskują więcej możliwości, ponieważ Palestyńczycy, Arabowie i muzułmanie tracą czas i możliwości, a oni nic z tego nie zyskują. Widzimy, jak ten sen się rozproszył. Ten sen zawsze był iluzją… Władza ta została stworzona przez syjonistycznych i amerykańskich wrogów wyłącznie w celu przeciwstawienia się woli narodu palestyńskiego i jego interesom.”Rzecznik Białego Domu Jay Carney próbował bagatelizować uwagi Morsiego, mówiąc, że polityka USA koncentruje się na działaniach, a nie słowach. Morsi twierdził później, że jego uwagi zostały „wyrwane z kontekstu”, a jego wymiana z delegacją na czele z Johnem McCainem została upubliczniona:
Morsi powiedział delegacji, że jest zaangażowany w wolność religii i przekonań, jego rzecznik powiedział, dodając: „Jego Ekscelencja zwrócił uwagę na potrzebę rozróżnienia między religią żydowską, a tymi, którzy do niej należą, A brutalnymi działaniami przeciwko bezbronnym Palestyńczykom.”
podczas wizyty w Niemczech w styczniu 2013 roku Morsi ponownie stwierdził, że jego uwagi zostały wyrwane z kontekstu, podkreślając, że miały one na celu krytykę polityki Izraela wobec Palestyńczyków. Zwracając się do dziennikarzy, Morsi stwierdził, że ” nie przeciwko wierze żydowskiej ani narodowi żydowskiemu. Moje komentarze były o zachowaniu, które przelewa krew i zabija niewinnych ludzi-rzeczy ani ja… nikt nie akceptuje… Moje komentarze dotyczyły zachowania i manier, zabójstw i agresji ze strony czołgów, samolotów bojowych i bomb kasetowych oraz zakazanej na arenie międzynarodowej broni przeciwko niewinnym ludziom”. Morsi stwierdził również, że „nie może być przeciwko wierze żydowskiej, Żydom lub chrześcijaństwu i chrześcijanom”, wskazując, że Koran wymaga od muzułmanów”wiary we wszystkie religie”.
Międzynarodowe szczytyedytuj
Unia Afrykańskaedytuj
Morsi uczestniczył w szczycie Unii Afrykańskiej w Addis Abebie od 15 do 16 lipca 2012 r.; była to pierwsza wizyta urzędującego prezydenta Egiptu w Etiopii od 17 lat od próby zamachu na Hosniego Mubaraka w czerwcu 1995 roku.
później, w czerwcu 2013, politycy wezwani przez Morsiego zostali podsłuchani, sugerując atak na Etiopię, aby powstrzymać ją przed budową tamy na dopływie Nilu.
ruch Niezaangażowanyedytuj
Morsi uczestniczył w 16. szczycie ruchu niezaangażowanego w Teheranie pod koniec sierpnia 2012 r., w wizycie, która miała potencjał, aby katalizować wznowienie normalnych stosunków między Egiptem a państwami członkowskimi niezaangażowanej grupy: ponieważ niektóre stosunki dyplomatyczne Egiptu z państwami członkowskimi były napięte od czasu podpisania traktatu pokojowego z Izraelem w 1979 roku.
Morsi wygłosił przemówienie przeciwko syryjskiemu rządowi i wezwał syryjską opozycję do zjednoczenia się podczas syryjskiej wojny domowej. Jego uwagi na temat Syrii nie zostały jednak wyraźnie poruszone przez irańskie media. Wywołał kontrowersje mówiąc, że jest” etycznym obowiązkiem „wspieranie narodu syryjskiego przeciwko” opresyjnemu reżimowi ” w Damaszku. W odpowiedzi Syryjska delegacja odeszła, a syryjski FM Walid Muallem oskarżył Morsiego o ” podżeganie do rozlewania syryjskiej krwi.”
szczyt Organizacji Współpracy Islamskiej (OIC)
Morsi był gospodarzem szczytu Islamskiego w Kairze z udziałem 57 przywódców narodów muzułmańskich. Szczyt wezwał do” poważnego dialogu ” między rządem Syrii a opozycyjną koalicją na temat transformacji politycznej, aby położyć kres wyniszczającej wojnie domowej.
Morsi przyznał Ekmeleddinowi Ihsanoğlu, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Współpracy Islamskiej (OIC), Order Nilu, który jest najwyższym odznaczeniem państwowym Egiptu.