spektakularne Zgromadzenie jasnych planet będzie główną atrakcją niebiańską na wieczornym niebie w ten weekend, gdy Jowisz, Saturn i Merkury wydają się tłoczyć w ciasnych dzielnicach.
nisko na południowo-zachodnim wieczornym niebie zaledwie 30 do 45 minut po zachodzie słońca, będziemy traktowani na coś, co można nazwać niebiańskim spotkaniem na szczycie, potrójną koniunkcją, z trzema planetami mieszczącymi się w okręgu mniejszym niż 5 stopni.
jasny Jowisz (jasność -1,9), średnio jasny Merkury (-0,9) i ciemniejszy, żółto-biały Saturn (+0,6) będą zawarte w 5-stopniowym okręgu od stycznia. 8 do stycznia 12, pojawiając się najbliżej siebie w niedzielę wieczorem (Styczeń 10).
najlepsze teleskopy 2021: Najlepsze typy dla początkujących, planety, Astrofotografia
to, co sprawi, że ta tablica będzie szczególnie fascynująca, to jak konfiguracja będzie się zmieniać zauważalnie z jednego wieczoru na następny. Efekt ten wynika przede wszystkim z szybkiego ruchu szybkiego Merkurego w stosunku do dwóch wolno poruszających się wędrowców, Jowisza i Saturna. Wzór będzie od rozciągniętego trójkąta w styczniu. 8 do prawie równobocznego trójkąta na Sty. 10.
jednak zdecydowanie zaleca się lornetki, ponieważ pomogą one podnieść planety na tle jasnego nieba o zmierzchu. Jowisz będzie na szczycie trójkąta i jest najjaśniejszy z trójki, z Merkurym i Saturnem tworzącymi kąty podstawy. Boki trójkąta mierzą około 2 stopni.
to oszałamiające widowisko może również oznaczać ostatni Wieczorny widok Jowisza i Saturna; podczas gdy Merkury unosi się w nadchodzących dniach, Jowisz i Saturn będą tonąć w pożarach zachodzącego słońca. Podczas gdy Jowisz i prawdopodobnie Merkury mogą być widoczne bez pomocy optycznej, Saturn prawdopodobnie nie będzie. Wieczorem po niedzieli, Saturn zniknie w jasnym zmierzchu pierwszy, a następnie Jowisza około połowy miesiąca.
Related: Best night sky events of January 2021 (stargazing maps)
planetarne peregrynacje
to bardzo niezwykłe, że trzy lub więcej jasnych planet pojawia się w tym samym małym obszarze nieba.
z naszego ziemskiego punktu obserwacyjnego możemy łatwo obserwować Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna bez pomocy naszych oczu, gdy obracają się wokół Słońca. Każda z tych planet wydaje się poruszać na rozgwieżdżonym tle z własną prędkością i własnymi ścieżkami. Ponieważ poruszają się z różną prędkością, kształt uformowany przez wszystkie pięć planet w danym momencie jest unikalny dla tego momentu.
wszystkie te planety i księżyc ściśle podążają za wyimaginowaną linią na niebie zwaną ekliptyką. Ekliptyka jest również pozorną ścieżką, którą słońce wydaje się podążać przez niebo w wyniku orbity Ziemi wokół niego: technicznie ekliptyka stanowi przedłużenie płaszczyzny orbity Ziemi po niebie.
ale ponieważ księżyc i planety poruszają się po orbitach, których płaszczyzny nie różnią się znacznie od orbity Ziemi, ciała te pojawiają się tylko stosunkowo blisko linii ekliptyki. Dwanaście gwiazdozbiorów, przez które przechodzi ekliptyka, tworzy zodiak; ich nazwy, które można łatwo zidentyfikować na standardowych mapach gwiazd, są znane milionom użytkowników horoskopów, którym trudno byłoby je znaleźć na prawdziwym niebie.
ale czy to coś znaczy?
starożytni ludzie prawdopodobnie zwrócili uwagę na fakt, że planety — same w sobie przypominające jasne gwiazdy — miały swobodę wędrowania po niebie, podczas gdy inne „stałe” Gwiazdy pozostały zakorzenione w swoich pozycjach. Ta zdolność do poruszania się wydawała się mieć niemal magiczną cechę, a dowody na to, że planety zaczęły być kojarzone z bogami, tkwią w ich samych nazwach, zapożyczonych od starożytnych bóstw.
obserwatorzy nieba sprzed tysięcy lat musieli wywnioskować, że jeśli ruchy planet miały jakiekolwiek znaczenie, musi to być poinformowanie tych, którzy mogą odczytać niebiańskie znaki o tym, co los trzymał w zanadrzu. Rzeczywiście, nawet do dnia dzisiejszego, są tacy, którzy mocno wierzą, że zmiana pozycji słońca, księżyca i planet może wpłynąć na losy jednostek i narodów na Ziemi.
ale co do szansy, że w ten weekend planet gathering może mieć jakikolwiek wpływ na nasze życie w jakikolwiek sposób! Żaden astrolog nie jest w stanie przewidzieć na podstawie ułożenia Planet czy jakiejkolwiek innej niebiańskiej konfiguracji, kiedy na ziemi wydarzy się określone wydarzenie, dobre lub złe. Planety zawsze przesuwają się i oddalają od niebieskich związków, a astronomiczna amnezja pozwala nam zapomnieć, kiedy ostatni raz widzieliśmy je zbierające się w podobny sposób-Merkury, Jowisz i Saturn utworzyły w maju 2000 r.podobnie ciasny Trójkąt. Zwykle nie pamiętamy również, że żadne z wpływowych magicznych myśli przypisywanych poprzednim wydarzeniom nigdy się nie zmaterializowało.
Ostatni taniec księżyca i Wenus
jeśli chcesz zobaczyć, jak dwa inne ciała niebieskie angażują się w Spotkanie, planuj obudzić się wcześnie w poniedziałek rano (Sty. 11), kiedy dwa najjaśniejsze obiekty na nocnym niebie zaangażują się w ostatni taniec przed wschodem słońca.
Ustaw budzik na godzinę przed wschodem słońca i szybko udaj się do miejsca, w którym Twoje Południowo-wschodnie niebo jest wolne od jakichkolwiek przeszkód, takich jak budynki lub drzewa, ponieważ to, co będziesz próbował zobaczyć, będzie gotowe nisko nad horyzontem. Będziesz szukał wspaniałej planety Wenus i, unosząc się cztery stopnie w prawo, kawałka półksiężyca zaledwie dwa dni przed osiągnięciem nowej fazy.
Wenus stała się poranną oprawą późną wiosną, a poniedziałkowe pojawienie się będzie oznaczać siódmy raz, gdy księżyc i Wenus tworzą przyciągającą wzrok konfigurację od tego czasu. Niestety, będzie to ostatnie z takich księżycowych spotkań na jakiś czas.
Wenus powoli obniża się na niebie świtu przez ostatnie cztery miesiące. W styczniu ta olśniewająca kula nie unosi się nawet do porannego zmierzchu, a planeta jest tylko około 10 stopni w górę — odpowiednik Twojej zaciśniętej pięści trzymanej na wyciągnięcie ręki — zanim zniknie na jasnym niebie, chociaż pozostaje widoczna na wschodzie i południowym wschodzie aż do tuż przed wschodem słońca.
ale im szybciej w tym miesiącu poszukasz Wenus, tym lepiej; pod koniec miesiąca pojawia się ona na horyzoncie dopiero po półmroku, poprzedzając słońce w niebo tylko o około 40 minut. Chociaż Wenus znajduje się jeszcze ponad 10 tygodni od lepszej koniunkcji ze słońcem, fakt, że znajduje się na południe od równika niebieskiego, utrzymuje ją bardzo nisko, jak widać z północnych szerokości geograficznych.
gdy Wenus zbliży się do Słońca, planeta spadnie głębiej w jasny poranny zmierzch, ostatecznie stając się niewidzialna po około pierwszym tygodniu lutego. Zacznie się wznosić bardzo nisko na wieczornym niebie zachodnio-północno-zachodnim wkrótce po zachodzie słońca w drugiej połowie kwietnia.
od tego momentu Wenus spędzi resztę 2021 roku wspinając się wyżej i rozjaśniając jako obiekt wieczorny, a następne spotkanie z księżycem na wieczornym niebie odbędzie się 12 maja.
Joe Rao jest instruktorem i gościnnym wykładowcą w nowojorskim Hayden Planetarium. Pisze o astronomii dla Natural History magazine, The Farmers ’ Almanac i innych publikacji. Śledź nas na Twitterze @Spacedotcom i na Facebooku.
najnowsze wiadomości