Tło: ołów jest tylko słabo mutagenny, ale In vitro hamuje naprawę DNA i działa synergistycznie z innymi mutagenami. Octan ołowiu podawany doustnie, skórnie lub dootrzewnowo powoduje raka nerki, raka mózgu (glejaki) i raka płuc u gryzoni i działa synergistycznie z innymi czynnikami rakotwórczymi. Większość badań cytogenetycznych u narażonych pracowników wykazała wzrost aberracji chromosomowych lub siostrzanej wymiany chromatyd, w tym niektóre badania z trendami odpowiedzi dodatniej ekspozycji. Istnieje osiem badań śmiertelności lub zachorowalności na raka wśród wysoko narażonych pracowników; większość z nich to badania kohortowe pracowników huty ołowiu lub akumulatorów narażonych dziesięciolecia temu.
metody: dokonaliśmy przeglądu badań epidemiologicznych w odniesieniu do raka.
wyniki: badania te dostarczają pewnych dowodów na zwiększone ryzyko raka płuc (RR = 1, 30, 1, 15-1.46, 675 zaobserwowanych zgonów) i raka żołądka (łącznie RR = 1, 34, 1, 14-1, 57, 181 zaobserwowanych). Jednak wyniki badań nad rakiem płuca nie są spójne w badaniach, a pomieszanie przez arsen może wpływać na badanie z najwyższym rakiem płuca RR. Wykluczenie tego badania daje łączny RR raka płuc wynoszący 1,14 (1,04-1,73). Istnieje niewiele dowodów na zwiększone ryzyko raka nerki (łączny RR = 1,01, 0. 72-1, 42, 40 obserwowane) lub raka mózgu (łącznie RR = 1, 06, 0, 81-1, 40, 69 obserwowane). Jednak dwa badania wykazują dwukrotny wzrost raka nerki, a jedno badanie wykazuje znaczny nadmiar glejaków. W 1987 r.IARC sklasyfikowała ołów jako „możliwy rakotwórczy czynnik ludzki” na podstawie wystarczających danych na temat zwierząt i niewystarczających danych na temat ludzi. Sześć z ośmiu cytowanych powyżej badań zostało opublikowanych od 1987 roku.
wnioski: Ogólnie rzecz biorąc, istnieją tylko słabe dowody na powiązanie ołowiu z rakiem; najbardziej prawdopodobnymi kandydatami są rak płuc, rak żołądka i glejaki.