fani wiecznie zielonego krzewu znanego jako agarita cieszyli się spektakularnym sezonem w tym roku, ale gorące temperatury przynoszą sezon agarita i dostępność jego cierpkich czerwonych jagód do końca.
wiecznie zielony krzew, Mahonia trifoliata, daje się poznać wczesną wiosną z czerwonawymi żółtymi skupiskami kwiatów, które przyciągają pszczoły i motyle. Ptaki śpiewające jedzą jego owoce, przepiórki i małe ssaki używają ciernistego krzewu jako osłony. A ludzie tacy jak Mike Casey z San Antonio inspirują „gorączkę agarita”, kiedy krzew ostrokrzewu wypełniony jasnoczerwonymi jagodami sprawia, że zbiory są zabawne, a następnie rytualne Robienie galaretki.
Casey od ponad 20 lat zbiera jagody agarita z żywopłotu swojego bungalowu. Rozkoszuje się owocami, czasami zwanymi dzikimi prądami, schowanymi w kolczastym krzewie.
„po prostu mam nastrój Zen, jakbym liczył koraliki” – powiedział Casey, który zbiera słodko-kwaśne owoce. „Same liście są twarde i spiczaste jak małe igły. … Nie osiąga progu bólu, ale jest to dyskomfort.”
krzew tworzy zarośla w kraju Texas Hill, jak na poniższym zdjęciu. Grona pachnących, żółtych kwiatów pojawiają się w lutym, a partie czerwonych jagód następują w kwietniu i dojrzewają do czerwca.
Agarita: pokarm dla ludzi, pokarm dla zapylaczy. Photo by Monika Maeckle
jagody Agarita są owocem najczęstszych gatunków berberysów występujących w Teksasie. Krzew samoprzylepny jest jednym z pierwszych kwitnących wiosną. Pachnące żółte kwiaty służą jako jedno z najwcześniejszych dostępnych źródeł nektaru dla pszczół i motyli.
cierniste, pięciozębne liście rośliny również plasują ją wysoko na liście najbardziej ozdobnych krzewów naszego państwa, więc zbieranie jej owoców wymaga determinacji i pewnego poziomu tolerancji na ból.
zdolności obronne Agarity i wiele zastosowań są niezaprzeczalne. Zbieracze używają jagód agarita w tartach, naleśnikach i kostkach brukowych lub przekształcają je w galaretkę, syrop i sok.
tarta Agarita. # mniam Zdjęcie Moniki Maeckle
dzika przyroda również spożywa jagody, które są naładowane pektyną, węglowodanami, witaminą C i przeciwutleniaczami, powiedziała Patty Leslie Pasztor, konsultant botaniczny z San Antonio i współautorka Texas Trees: a Friendly Guide.
Agarita wydaje się być ulubieńcem wielu chrząszczy i robaków, a także preferowaną paszą dla ptaków, szopów, oposów i innych dzikich zwierząt. Jeleń go nie dotyka, pewnie dlatego, że nie może dostać się do owocu bez dźgnięcia nożem. Botanik z Teksasu Chris Best określił fanów jagód agarita jako ” każde oszczędne stworzenie, które może dostać na nich swoje żuchwy.”
niektórzy spekulują, że nazwa rośliny pochodzi od hiszpańskiego słowa agria, co oznacza kwaśny. Ale Kelly Lyons, biolog z Trinity University i ekspert od rodzimych roślin, uważa, że agarita pochodzi z agarrar, po hiszpańsku.
Pasztor chwali potencjał agarity jako rośliny barierowej. Przypomniała sobie, jak właściciele posiadłości Tobinów w San Antonio używali jej jako zabezpieczenia ochronnego. „Przycinali je okresowo, ale wyobraźcie sobie: kwitnący i owocujący żywopłot, który jest dość nieprzenikniony ” – powiedziała. „Niektórzy ludzie sadzą go przy oknach Nastolatka.”
na stronie Foraging Texas przytacza się wiele zastosowań agarity. Jego obfite nasiona mogą być palone i mielone w celu uzyskania wolnego od kofeiny substytutu kawy. Inne źródła etnobotaniczne chwalą niezliczone zastosowania agarity: liście można żuć, aby zapobiec nudnościom, drewno można gotować, aby uzyskać barwniki, a korzenie wykorzystać do walki z grzybami i infekcjami bakteryjnymi.
„pewien pan mi powiedział, że jego mama rozdrabniała korzeń agarity i posypywała go butami na grzybicę” – powiedział Pasztor.
niestety agarita nie jest powszechnie dostępna w szkółkach. Jeśli zauroczysz się tą rośliną, będziesz musiał sprawdzić sprzedaż rodzimych roślin, robić zakupy w specjalnych szkółkach, hodować ją z nasion lub przeszczepiać z dziczy.
jeden z pierwszych kwitnących wiosną, Agarita rysuje pszczoły, motyle i inne owady. Proszę, jałowiec. Zdjęcie zrobione w lutym 27, 2019 by Monika Maeckle
Nasi Przyjaciele z Biedronki Johnson Wildflower Center sugerują, jeśli przenosisz agaritę z jednego miejsca do drugiego, najpierw umieść roślinę w doniczce na okres do roku, aby ją ustabilizować.
„przenoszenie ich jest szkicowym przedsięwzięciem, niezależnie od tego,” powiedział Andrea DeLong-Amaya, dyrektor Ogrodnictwa w centrum w Austin. „Najlepszą szansą na przesadzanie jest wykopanie małych roślin (im mniejsze, tym lepsze) i uzyskanie jak największej ilości korzenia.”
DeLong-Amaya zasugerował” zabrudzenie ich”, czyli wykopanie dziury, umieszczenie w niej rośliny, a następnie jednoczesne wypełnienie dziury glebą i wodą.
„tworzy to gnojowicę, która lepiej osadza się wokół korzeni, niż tylko ponownie wypełnia glebę w otworze i podlewa później”, powiedziała, dodając, że ” najlepszą szansą jest wyhodowanie ich z nasion.”
zgodnie z tym, jak uprawiać rodzime rośliny z Teksasu i Południowego Zachodu, uprawa agarity z nasion trwa trzy lata, aby wyprodukować pięciogalonową roślinę. Owoce będą następować, ale czas tego jest nieprzewidywalny i zależy w dużej mierze od światła, temperatury i wody. Dobrze osuszona gleba jest koniecznością. Nasiona są dostępne online, ale pamiętaj, aby uzyskać Mahonia trifoliata.
niektórzy twierdzą, że najtrudniejszą częścią kochania agarity jest pozbycie się jagód z krzaka.
klasyczne podejście do zbioru polega na ułożeniu arkusza na ziemi i pokonaniu krzaka miotłą. Bardziej efektywna metoda: Umieść parasol pod gałązką z jagodami i przeczesz wrzecionowatą ryzę, od wewnątrz krzaka na zewnątrz, ponieważ kłujące liście są skierowane na zewnątrz. Nosić rękawice ochronne o długości do łokcia.
brałeś udział w naszej ankiecie? Proszę.
nieuchronnie gałązki, liście agarity, Brud, materia organiczna i liczne owady będą towarzyszyć zbiorom jagód. Jak już będziesz miał swoją miskę z jagodami, wybierz detrytus. Układanie kubka lub tak z jagód na małym ekranie siatki-takich jak ekran rozprysków – podczas przechylania i lekko potrząsając może również służyć do oddzielenia owoców od niechcianych zanieczyszczeń. Casey rzuca jagody na prześcieradło przed wentylatorem podłogowym.
„podkręcam go do prędkości huraganu, a to tylko wydmuchuje liście i detrytus”
słynny przepis na galaretkę Agarita autorstwa Mike 'a Casey’ a, zaczerpnięty z książki Irmy S. Rombauer the Joy of Cooking,
- zbieraj jagody
- zbieraj liście i wszelkie obce cząstki, kładąc Stary prześcieradło na podłodze. Użyj wentylatora z dużą prędkością, aby wydmuchać plewy z jagód. Jeśli możesz powoli wlać jagody na arkusz przed wentylatorem kilka stóp dalej, zdmuchnie liście i cząstki. To praca dla dwojga.
- opłucz jagody.
- włóż 2 ćwiartki jagód do garnka z wystarczającą ilością wody, aby dotrzeć do górnej warstwy jagód.
- doprowadzić do wrzenia i zmniejszyć ogień na wolnym ogniu i gotować, aż jagody są podzielone i tracą kolor.
- szczep przez galaretkę. Worki z drobnej siatki są dostępne w sklepie z farbami.
- odmierz 6 szklanek soku i podgrzej do wrzenia, zmniejsz ogień, dodaj 4 szklanki cukru i doprowadz temperaturę do 8 stopni powyżej temperatury wrzenia. Mój termometr pokazuje, że gotuje się przy 214 Na Wysokości Króla Williama. To jest punkt galaretki. Bąbelki stają się bardzo małe i żywiołowe.
- wlać do sterylizowanych słoików z galaretką.