Rose Peak, Mission Peak & 28 mil szlaku w dwa dni
podstawy: szlak Puszczy Ohlone łączy Park Regionalny Del Valle (na południe od Livermore) z rezerwatem Regionalnym Mission Peak (we Fremont). Przechodzi przez Ohlone Regional Wilderness i Sunol Regional Wilderness, a także niektóre ziemie należące do dzielnicy wodnej San Francisco, gdzie nie wolno opuszczać szlaku. Trasa ma długość 28 mil, nie wliczając krótkich objazdów do kempingów lub na szczyt Mission Peak. Istnieje wiele opcji out-and-back do uprawiania turystyki pieszej w tym obszarze. Transfer lub inny transport jest wymagane do thru-hike całe 28 mil.
Pobierz plik: Ohlone_Wilderness_Trail.gpx
pozwolenia i opłaty: strona East Bay Regional Park District jest najlepszym źródłem informacji na temat zezwoleń i opłat, ale tutaj jest krótkie podsumowanie:
pozwolenia (jeden na turystę) są wymagane na prawie wszystkich odcinkach Szlaku Ohlone. Zezwolenia można nabyć w kiosku parkowym, online lub telefonicznie przy rezerwacji kempingu. Pozwolenia są świetne! Są one ładne mapy szlaku i zawierają bogactwo informacji.
parkowanie w Del Valle jest płatne, a karty parkingowe są wymagane, jeśli zostawiasz samochód na każdym końcu szlaku.
rezerwacje są wymagane, aby zatrzymać się na którymkolwiek z kempingów backcountry. Zadzwoń pod numer 1-888-EBPARKS lub 1-888-327-2757 (naciśnij opcję 2).
to może brzmieć jak dużo biurokracji, ale wykonałem jeden telefon i byłem w stanie uzyskać pozwolenia na wędrówki, rezerwację kempingu i przepustki parkingowe w tym samym czasie. Ludzie z EB Parks są bardzo pomocni.
dojazd do Trailhead: rozpoczęliśmy naszą wędrówkę w Parku Regionalnym Del Valle. Aby dotrzeć do parku, zjazd i – 580 w Livermore na North Livermore Avenue. Kieruj się na południe przez miasto i kontynuuj North Livermore Avenue, ponieważ staje się South Livermore Avenue. Około 1,5 mil za miastem, skręcić w prawo na Mines Road, jechać około 3.5 mil i dalej prosto na Del Valle Road (Mines Road idzie w lewo). Wejście do parku jest jakieś 4 mile stąd.
te kierunki wraz ze wskazówkami do innych parków obejmujących Ohlone Wilderness Trail można znaleźć na stronie East Bay Regional Park District.
Dzień 1 (Del Valle do Rose Peak – 10 mil)
naszą podróż rozpoczęliśmy od dużego śniadania w Mountain View w Olympus Caffe & piekarni. Może jadłam tylko bajgla… ale Rob zjadł ogromny Grecki omlet z dodatkiem ziemniaków i mrożonej kawy. Mam trochę spanakopitas na wynos, żebyśmy mieli coś pysznego na szlaku. Mój brat Michael był na tyle miły, że pomógł nam przewieźć nas na nasz trailhead, więc po śniadaniu pojechaliśmy dwoma samochodami na Mission Peak trail na Stanford Ave we Fremont. To było około 8:00 rano w sobotę i miejsce było kompletne zoo. Zaparkowaliśmy przecznice od trailhead, i mieliśmy szczęście, że znaleźliśmy miejsce, gdy ktoś wychodził. Wskoczyliśmy do samochodu mojego brata i pojechaliśmy do Del Valle.
parking w Del Valle miał dużo miejsca – znacznie mniej ludzi po tej stronie Szlaku Ohlone Wilderness Trail. To była ulga po zobaczeniu tłumów na Mission Peak.
z parkingu szlak od razu rozpoczyna się stromą wspinaczką. Szliśmy pod górę Przez prawie milę, zanim dotarliśmy do panelu logowania Szlaku Ohlone. Poza tym punktem wymagane są zezwolenia.
po zalogowaniu kontynuowaliśmy wspinaczkę pod górę w kierunku Boyd Camp i skrzyżowania z Rocky Ridge Trail. Stamtąd Szlak prowadzi w dół w kierunku Williams Gulch. Przed dotarciem do potoku zrobiliśmy krótką przerwę. Mój brat chodził z nami aż do tego momentu. Po zjedzeniu naszych spanakopitas (mniam!) ruszyliśmy dalej i Michael odwrócił się, wracając do swojego samochodu Rocky Ridge Trail.
po Williams Gulch jest wielki Burn! Pokonaliśmy prawie 1200 metrów w niecałe 2 mile. Na zewnątrz było nadal stosunkowo chłodno, więc nie było tak źle. Na szczycie Big Burn (tak, tak jest zaznaczone na mapie) dotarliśmy do Shlieper Rock – dużej skalistej skały z widokiem na pokryte dębem wzgórza. Siedzieliśmy i odpoczywaliśmy.
po Schlieper Rock prawie bez przerwy wspinaliśmy się na szczyt Rose Peak. Zrobiliśmy krótką przerwę, aby zebrać i zjeść orzeszki piniowe, które znaleźliśmy pod jedną z wielu sosen szarych. Rose Peak jest około 10 mil od trailhead i dotarliśmy na szczyt z dużą ilością światła dziennego, aby oszczędzić.
z Rose Peak udaliśmy się w kierunku pół akra Maggie. Po drodze mijaliśmy bardzo poruszone krowy-goniły nas w dół wzgórza. Być może przesadziłem, ale te krowy nie wydawały się przyjazne i byłem bardzo zdenerwowany.
pół akra Maggie jest mniej niż pół mili od szczytu Rose Peak. W obozie znajduje się toaleta i woda, która jest oznaczona jako „pitna” na niektórych znakach, a „nieleczona” na innych. Istnieją trzy kempingi i wszystkie zostały zarezerwowane na noc. Obok nas zajmowaĺ ’ a siÄ ™ jedna bardzo duĹźa grupa harcerzy. Wszystkie strony mają dużo miejsca między nimi, więc nie było tłoczno. Rozłożyliśmy namiot, ugotowaliśmy obiad i poszliśmy wcześnie spać. Samoloty latające do SFO nie dawały nam spać przez jakiś czas, ale w końcu godziny szczytu na lotnisku się zmniejszyły i jedyne, co słyszeliśmy, to sporadyczny huk sowy.
dzień 2 (Rose Peak Do Mission Peak & Stanford Ave-18 mil)
rozbiliśmy obóz wcześniej, bo mieliśmy 18 mil przed sobą. Pierwsze 10 mil naszego dnia były głównie w dół do pustyni regionalnej Sunol. Przeszliśmy przez trawiaste lasy dębowe i zobaczyliśmy wiele dzięciołów i wiewiórek. Było też mnóstwo krowich pasztetów (lub plopów, jak je nazywał Rob). Pomimo tych wszystkich krowich plopów, było to całkiem piękne. Minęliśmy dwa lub trzy oddzielne stada krów. ByĹ ’ yĺ „my ciche i robiliĺ” my szerokie Ĺ 'Uki wokóŒ nich, aby nie powtăłrzyä ‡ doĹ ” wiadczenia z poprzedniego wieczoru.
dotarliśmy do Sunol Visitor Center około godziny 12:30. Napełniliśmy butelki z wodą i zjedliśmy cały blok sera cheddar z krakersami. Byłem trochę zdenerwowany 8 + mil przed nami. Mieliśmy dużo wspinaczki do zrobienia, a ja byłem już dość zmęczony wędrówkami 10 mil. Przerwa na lunch pomogła i wkrótce byliśmy w drodze na Mission Peak.
od Sunol szlak przechodzi przez duży fragment nieruchomości należącej do działu wodnego SF. Przez dĹ 'ugi czas byliĺ” my na szutrowej drodze, krÄ ™ cajÄ … cej cienistä … stronÄ ™ gĂłry. To był wspaniały słoneczny, ciepły dzień; cieszyłem się, że tak wiele szlaku było zacienione. Minęliśmy jeszcze kilka krów, ale te krowy wydawały się bardziej przyzwyczajone do ludzi. Nadal pasły się, gdy przechodziliśmy obok nich.
w końcu dotarliśmy do rezerwatu Mission Peak Regional. Z panelu logowania (lub wylogowania) na granicy byłoby to kolejne 4,8 mil do miejsca postoju Stanford Ave. Oczywiście, kiedy Mission Peak był już na widoku, postanowiłem wspiąć się na niego! To dodało kolejny kilometr do naszej podróży.
jak tylko dotarliśmy do skrzyżowania ze szlakiem szczytowym, wróciliśmy do zoo ludzi. Zrobiliśmy szybką wędrówkę na szczyt, a następnie udaliśmy się do samochodu tak szybko, jak to możliwe. „Szybko” w tym momencie nie było tak szybko, ponieważ oboje byliśmy bardzo obolali. To było zabawne patrzeć na niekończący się strumień ludzi zbliżających się w górę iw dół szlaku, jak wędrowaliśmy. Wielcy ludzie patrzą, ale nie wielka samotność.
wróciliśmy do samochodu przed 17: 00. Przejechaliśmy ponad 18 mil w trochę ponad 9 godzin, w tym przerwy. Nieźle!
