świadectwo naocznego Świadkuedytuj
świadectwo naocznego świadka jest często powtarzającym się tematem w dyskusji na temat pamięci rekonstrukcyjnej, a jej dokładność jest przedmiotem wielu badań. Zeznanie naocznego świadka to wszelkie relacje z pierwszej ręki przekazane przez osoby, których były świadkami. Zeznania naocznych świadków są wykorzystywane do uzyskania szczegółów na temat zdarzenia, a nawet do identyfikacji sprawców zdarzenia. Zeznania naocznych świadków są często wykorzystywane w sądzie i są postrzegane przez przysięgłych jako wiarygodne źródło informacji.Niestety, zeznania naocznych świadków mogą być łatwo manipulowane przez różne czynniki, takie jak:
- lęk i stres
- schemat
- efekt cross-race
lęk i stres
lęk jest stanem niepokoju lub niepokoju umysłu spowodowanego strachem i jest konsekwentnie związany z świadkami zbrodni. W badaniu przeprowadzonym przez Yuille i Cutshall (1986) odkryli, że świadkowie rzeczywistych brutalnych zbrodni byli w stanie przypomnieć sobie to wydarzenie dość ŻYWO nawet pięć miesięcy po jego pierwotnym wystąpieniu. W rzeczywistości świadkowie brutalnych lub traumatycznych zbrodni często zgłaszają pamięć jako szczególnie żywą. Z tego powodu pamięć naoczna jest często wymieniana jako przykład pamięci flashbulb.
jednak w badaniu przeprowadzonym przez Clifforda i Scotta (1978) uczestnicy byli pokazywani albo w filmie o brutalnej zbrodni, albo w filmie o zbrodni bez przemocy. Uczestnicy, którzy oglądali stresujący film, mieli trudności z zapamiętywaniem szczegółów wydarzenia w porównaniu z uczestnikami, którzy oglądali film bez przemocy. W badaniu przeprowadzonym przez Brigham et al. (2010), osoby, które doświadczyły porażenia prądem elektrycznym, były mniej dokładne w testach rozpoznawania twarzy, co sugeruje, że niektóre szczegóły nie były dobrze zapamiętane w stresujących sytuacjach. W rzeczywistości, w przypadku zjawisk znanych jako skupienie broni, świadkowie stresujących przestępstw z użyciem broni mogą gorzej radzić sobie podczas identyfikacji podejrzanego.
dalsze badania nad pamięcią flashbulb wydają się wskazywać, że świadkowie mogą przypominać żywe treści sensoryczne niezwiązane z rzeczywistym wydarzeniem, ale które zwiększają jego postrzeganą żywość. Dzięki tej plastyczności naoczni świadkowie mogą mieć większe zaufanie do zrekonstruowanych wspomnień.
zastosowanie schemaEdit
wykazano, że stosowanie schematów zwiększa dokładność przywoływania spójnych informacji o schemacie, ale wiąże się to z kosztem zmniejszonego przywoływania niespójnych informacji o schemacie. Badanie przeprowadzone przez Tuckey ’ a i Brewera wykazało, że po 12 tygodniach wspomnienia informacji niezgodnych z typowym schematem rozpadają się znacznie szybciej niż te, które są zgodne ze schematem. Były to wspomnienia, takie jak sposób ucieczki, żądania rabusiów i wygląd fizyczny rabusiów. Badanie wykazało również, że informacje, które były niespójne ze schematem, ale wyróżniały się jako bardzo nieprawidłowe dla uczestników, były zwykle łatwiej przywoływane i zatrzymywane na czas trwania badania. Autorzy badania zalecają, aby ankieterzy naocznych świadków brali pod uwagę takie raporty, ponieważ istnieje możliwość, że mogą one być dokładne.
efekt Cross-raceedytuj
rekonstrukcja twarzy innej rasy wymaga użycia schematów, które mogą nie być tak rozwinięte i udoskonalone jak schematy tej samej rasy. Efekt cross-race jest tendencją, że ludzie muszą odróżnić między innymi ich rasy niż innych ras. Chociaż dokładna przyczyna efektu nie jest znana, dwie główne teorie są wspierane. Hipoteza ekspertyzy percepcyjnej zakłada, że ponieważ większość ludzi jest wychowana i częściej kojarzy się z innymi tej samej rasy, rozwijają oni wiedzę w identyfikowaniu twarzy tej rasy. Inną główną teorią jest przewaga wewnątrzgrupowa. W laboratorium wykazano, że ludzie są lepsi w rozróżnianiu emocji członków grupy niż tych z grup zewnętrznych.
pytania Wiodąceedit
często podczas zeznań naocznych świadków świadek jest przesłuchiwany na temat ich konkretnego spojrzenia na incydent i często przesłuchujący używa pytań wiodących do kierowania i kontrolowania rodzaju odpowiedzi wywoływanej przez świadka. Zjawisko to występuje, gdy odpowiedź dana osoba może być przekonana sposobem sformułowania pytania. Na przykład osoba może być postawiona pytanie w dwóch różnych formach:
- „jaki był przybliżony wzrost złodzieja?”co doprowadziłoby respondenta do oszacowania wysokości zgodnie z ich pierwotnym postrzeganiem. Można ich ewentualnie zapytać:
- ” jak krótki był Rozbójnik?”co skłoniłoby respondenta do przypomnienia sobie, że złodziej był w rzeczywistości krótszy niż pierwotnie postrzegali.
stosując tę metodę kontrolowanego przesłuchania, kierunek przesłuchania świadka może być często kontrolowany i manipulowany przez osobę, która zadaje pytania zgodnie z własnymi potrzebami i intencjami.
pobieranie cuesEdit
po zakodowaniu i zapisaniu informacji w naszej pamięci, często potrzebne są konkretne wskazówki, aby odzyskać te wspomnienia. Są one znane jako wskazówki odzyskiwania i odgrywają główną rolę w pamięci rekonstrukcyjnej. Korzystanie z sygnałów wyszukiwania może zarówno promować dokładność pamięci rekonstrukcyjnej, jak i ją umniejszać. Najczęstszym aspektem pobierania sygnałów związanych z pamięcią rekonstrukcyjną jest proces polegający na skupieniu. Proces ten wykorzystuje struktury logiczne, częściowe wspomnienia, narracje lub wskazówki, aby odzyskać pożądaną pamięć. Jednak proces przypominania nie zawsze jest udany z powodu zależnego od cue zapominania i gruntowania.
cue-dependent forgettingEdit
cue-dependent forgetting (znany również jako retrieval failure) występuje, gdy pamięć nie jest dostępna, ponieważ nie ma odpowiednich sygnałów. Jest to związane ze stosunkowo częstym zjawiskiem znanym jako zjawisko tip of the tongue (tot), pierwotnie opracowane przez psychologa Williama Jamesa. Zjawisko końcówki języka odnosi się do sytuacji, gdy dana osoba zna określone informacje i jest świadoma, że zna te informacje, ale nie może ich wytworzyć, mimo że może znać pewne aspekty dotyczące informacji. Na przykład podczas egzaminu student jest pytany, kto teoretyzował koncepcję rozwoju psychoseksualnego, student może być w stanie przypomnieć sobie szczegóły dotyczące rzeczywistej teorii, ale nie jest w stanie odzyskać pamięci związanej z tym, kto pierwotnie wprowadził teorię.
PrimingEdit
Priming odnosi się do zwiększonej wrażliwości na pewne bodźce z powodu wcześniejszego doświadczenia. Uważa się, że proces inicjacji zachodzi poza świadomą świadomością, co odróżnia ją od pamięci polegającej na bezpośrednim pozyskiwaniu informacji. Gruntowanie może wpływać na pamięć rekonstrukcyjną, ponieważ może zakłócać odczytywanie sygnałów. Psycholog Elizabeth Loftus przedstawiła wiele prac dotyczących wpływu proaktywnej ingerencji w przywołanie wydarzeń naocznych świadków. Interferencja polegająca na gruntowaniu została ustalona w jej klasycznym badaniu z Johnem Palmerem w 1974 roku. Loftus i Palmer zwerbowali 150 uczestników i pokazali każdemu z nich film o wypadku drogowym. Następnie uczestnicy wypełnili kwestionariusz dotyczący szczegółów filmu. Uczestnicy zostali podzieleni na trzy grupy:
- Grupa A składała się z 50 uczestników, którzy zostali zapytani: „o to, jak szybko jechały samochody, kiedy się uderzały?”
- Grupa B liczyła 50 uczestników, którzy zostali zapytani: „o to, jak szybko jechały Samochody, gdy się rozbijały?”
- Grupa C zawierała 50 uczestników i nie zadano im tego pytania, ponieważ mieli reprezentować grupę kontrolną
tydzień później wszyscy uczestnicy zostali zapytani, czy w filmie nie było stłuczonego szkła. Statystycznie znacząca liczba uczestników grupy B odpowiedziała, że pamiętali, że widzieli rozbite szkło w filmie (p < -.05). Jednak w filmie nie było żadnego potłuczonego szkła. Różnica między tą grupą a pozostałymi polegała na tym, że na tydzień przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie zostały one oznaczone słowem „rozbite” w kwestionariuszu. Zmieniając jedno słowo w kwestionariuszu, ich wspomnienia zostały ponownie zakodowane nowymi szczegółami.