o 4.25 w dniu 13 czerwca 1944, pierwsza Latająca bomba V-1 użyta przez Niemców podczas Blitz spadła w Londynie. Pierwszy, który uderzył na miasto, wylądował na Grove Road, dziesiątkując most kolejowy, pobliskie mieszkania i zabijając sześć osób. Zanurzamy się w historii tego tragicznego wydarzenia.
słyszałeś już o bombie V-1? Jeśli nie, to może dlatego, że nosi wiele różnych nazw. Znana jako „Doodlebug”, „buzz bomb”, lub jej niemiecki kryptonim „Cherry Stone”, broń ta była, w przeciwieństwie do swoich myląco niewinnych pseudonimów, bronią zemsty i zniszczenia, wdrożona, aby spowodować poważne uszkodzenia podczas początku II Wojny Światowej.
doodlebug to bomba ze skrzydłami; samolot bez pilota. Jest podobny do pocisku cruise, ale nieco większy. Ta broń ukuła swoją ujmującą nazwę „buzz bomb” od głośnego, samochodowego hałasu, jaki silnik pulsacyjny wytwarzał, gdy pędził po niebie. Opisywano je jako wydające odgłosy łzawiące i zgrzytające, ale kiedy ich silniki wycięły się z określonej odległości, stały się przerażająco ciche, spadając na ziemię bez śladu.
z powodu ograniczonego zasięgu tysiące pocisków V-1 wystrzelonych do Anglii zostało wystrzelonych z urządzeń startowych wzdłuż wybrzeży Francji i Holandii.
tej pamiętnej nocy, kiedy pierwszy V-1 został wystrzelony przez Wehrmacht, miejscowi przypominali dźwięk podobny do motocykla lub pociągu parowego w złym stanie, walczącego na wzgórzu. Mieszkańcy opisywali widok tak, jakby byli świadkami płonącego samolotu przelatującego przez niebo z mieczem płomienia jak ogon.
gdy v – 1 uderzył w Grove Road, zginęło 6 osób, 30 zostało rannych, a 200 zostało bezdomnych. Most, który prowadzi Great Eastern Railway przez Grove Road Z Liverpool Street do Essex, został poważnie uszkodzony. Co zaskakujące, ruch kolejowy został przywrócony w ciągu 40 godzin, ponieważ zamiast niego użyto tymczasowego mostu, który służył klientom do 1948 roku.
teraz na jego miejscu wisi emaliowana stalowa niebieska tablica. Został on wzniesiony 13 czerwca 1987 roku – 41 lat po upadku bomby – przez Greater London Council w 1985 roku na wniosek Josepha V Watersa, dożywotniego East Endera, którego jeden z braci został ranny od bomby. Jednak tablica została później skradziona w 1987 roku; w następnym roku zastąpiono ją angielską niebieską płytą ceramiczną.
Sir Ian McKellen złożył hołd miejscu w 2016 roku, stwierdzając w wywiadach, że ” ważne jest, aby ostatnie pokolenia zdały sobie sprawę z katastrofy bombardowania w tym obszarze.”
w wyniku gwałtownych bombardowań Ziemia otaczająca kanał Regenta została zdewastowana. Teren został opuszczony, dopóki nie rozpoczęto jego renowacji w latach 50-tych – narodził się pomysł utworzenia Mile End Park. Miało to zostać zrealizowane dopiero po blisko 50 latach, dzięki finansowej pomocy Lotto money I The Environment Trust.
co zaskakujące, jedna nieruchomość stała po katastrofalnym zamachu bombowym V – 1 z tego czerwcowego dnia w 1944 roku. Carl Boedecker, 62 lata, był właścicielem tego wiktoriańskiego domu z czterema sypialniami przez 22 lata, zanim został wprowadzony na rynek w 2016 roku za 1£.25 milionów.
podczas wywiadu, Boedecker wyjaśnił swoje zamiłowanie do nieruchomości: „dom ma prawdziwą historię do it…it była jedną z głównych atrakcji, która przyciągnęła mnie do tego miejsca, a także do pawilonu ekologii Mile End na tyłach domu.”
tragedia tego wydarzenia i powszechne bombardowanie East Endu w ogóle nigdy nie zostaną zapomniane. Chociaż upamiętnienie tak niszczycielskiego momentu w historii jest trudne, pocieszające jest wiedzieć, że ekologiczna przystań, którą jest Mile End Park, powstała z popiołów zniszczonej Grove Road i jej okolic spowodowanej przez bombardowanie V – 1.
Zobacz, jakie inne punkty Dziedzictwa są oznaczone niebieską tablicą wokół łuku.
możesz nam pomóc?
jako organizacja medialna non-profit wykorzystująca Dziennikarstwo do wzmacniania społeczności, nie umieściliśmy naszych treści cyfrowych za paywall lub systemem członkostwa, ponieważ uważamy, że korzyści płynące z niezależnej, lokalnej publikacji powinny być dostępne dla wszystkich mieszkających w naszym regionie.
gdyby ułamek lokalnych 40 000 mieszkańców przekazywał dwa funty miesięcznie Roman Road LDN, wystarczyłoby, aby nasz zespół redakcyjny służył temu obszarowi w pełnym wymiarze czasu i był zobowiązany tylko do społeczności. Funt na raz, wierzymy, że możemy tam dotrzeć.