posąg jest najwcześniejszym publicznie finansowanym pomnikiem kobiety w USA.
Przedstawia kobietę trzymającą topór wojenny w jednej ręce i garść skalpów w drugiej. Nazywa się Hannah Duston.
gdy protesty w USA obalają posągi postaci historycznych związanych z kolonializmem i niewolnictwem, imię Duston w dużej mierze pozostało poza narodową rozmową. Ale obawy o posąg New Hampshire, a drugi w Haverhill, Massachusetts, teraz pojawiają się.
to dlatego, że Duston jest zamieszany w śmierć i skalpowanie 10 rdzennych Amerykanów.
„posągi zostały wykonane, aby wysłać wiadomość do społeczności tubylczej, że są gorsze, że ich ziemia zostanie zajęta, a oni zostaną usunięci i umieszczeni w rezerwatach” – powiedziała Guardian Judy Matthews, mieszkanka Haverhill.
przemówiła podczas posiedzenia Rady Miasta 30 czerwca w Haverhill, prosząc urzędników o rozważenie przeniesienia posągu do mniej publicznego miejsca.
ci, którzy popierają utrzymanie posągów Duston twierdzą, że samo ich usunięcie nie przyniesie korzyści rdzennej ludności, a Duston działał w samoobronie.
Duston urodził się i wychował w Haverhill, małym miasteczku rolniczym, pośród sporów między angielskimi kolonistami, Francuzami w Kanadzie i różnymi Indianami. Była gospodynią domową z dziewięciorgiem dzieci, a jej kuzyn i wujek byli sądzeni w procesie czarownic w Salem.
została schwytana przez naród Abenaków podczas walki zbrojnej w 1697 roku ze swoją pielęgniarką i noworodkiem i została zmuszona do wędrówki na dużą odległość do obozowiska w dzisiejszym Boscawen, gdzie twierdziła, że Abenaki zabiły jej dziecko, uderzając głową o drzewo.
Duston, prawdopodobnie z Pomocą innych uwięzionych kolonistów, zabił rdzennych Amerykanów – z których sześciu było dziećmi-zanim uciekł i został hojnie nagrodzony za skalpy.
dwa posągi zostały wzniesione w połowie XIX wieku, aby oczernić rdzennych Amerykanów po wojnie domowej i promować ideę ekspansji na zachód. Kilka innych znaczników i pomników, które nie noszą wizerunku Duston zostały umieszczone w Massachusetts i New Hampshire.
przez dziesięciolecia Abenaki, mieszkańcy, uczeni i lokalne gminy debatowały, co należy zrobić z dwoma posągami, i te obawy się zagotowały.
3 lipca wśród lokalnych mediów społecznościowych zaczęła krążyć internetowa petycja wzywająca do usunięcia pomnika Haverhilla. Wkrótce pojawiła się kontrpropozycja. Dziesięć dni po tym, jak Matthews przemawiał na posiedzeniu rady miasta, pomnik został zdewastowany słowami” Haverhill 's own monument to genocide” napisanymi kredą.
wkrótce po wandalizmie, burmistrz Haverhill, James Fiorentini, powołał dwóch rdzennych Amerykanów do Komisji Historycznej Haverhill (HHC), która chroni zabytkowe struktury miasta, aby sformułować zalecenia dotyczące przyszłości pomnika.
„chcę opowiedzieć drugą stronę historii – o rdzennych Amerykanach, którzy mieszkali tutaj, o imigrantach, którzy zbudowali fabryki obuwia, o Afroamerykanach, którzy zostali uwolnieni z niewoli, i o Afroamerykanach, którzy żyli tutaj jako niewolnicy w Haverhill”, powiedział Fiorentini.
jednak Komisja Historyczna nie zebrała się od początku pandemii koronawirusa i nie ma planu, kiedy zrobi to ponownie.
potomkowie Dustona, tacy jak Diane Dustin Itasaka, która pracuje wraz z innymi członkami rodziny w Dustin Garrison House, cieszą się, że te rozmowy się odbywają, ale wierzą, że ludzie powinni zagłębić się głębiej w historię Dustona, zanim ogłoszą, że posąg musi odejść.
„chcę, aby ludzie wiedzieli, że Hannah lub inne kobiety, dzieci, niemowlęta i mężczyźni, którzy przeszli przez taki nalot, jeśli naprawdę zrobiła to, co nie do pomyślenia, to nie dlatego, że byli tubylcami, ale dlatego, że byli jej porywaczami” – powiedziała Itasaka. „Gdyby Francuzi ją pojmali, to by byli Francuzi. Nie dlatego, że byli tubylcami.”
itasaka ma nadzieję, że saga zostanie włączona do programu nauczania historii w lokalnych szkołach, ponieważ „gdyby uczniowie lub dorośli wiedzieli więcej o historii, zrozumieliby więcej tego, jak i gdzie jesteśmy dzisiaj”.
podobne rozmowy odbywają się w New Hampshire. Elizabeth Dubrelle, szef edukacji i programów publicznych w New Hampshire Historical Society, twierdzi, że grupa podjęła świadomą decyzję, aby nie włączać historii Duston do odnowionego szkolnego programu nauczania.
to jest „po części dlatego, że nie uważamy, że jest to odpowiednie dla dzieci”, powiedziała. „Myślę, że to zbyt brutalne. Bez względu na to, po czyjej stronie staniesz, czy co o tym myślisz, nie sądzę, by to była dobra historia dla dzieci.”
w przeciwieństwie do Massachusetts, istnieje obecnie konkretny plan adaptacji posągu New Hampshire. Zaproponowana przez przedstawicieli Cowasuck band of the Pennacook Abenaki people i urzędników stanu New Hampshire, została zatwierdzona 17 lipca.
zmiany obejmują zmianę nazwy miejsca posągu Duston z miejsca pamięci Hannah Duston Na Unity Park N ’ dakinna, co oznacza „naszą ziemię” w Abenaki, oraz dodanie dodatkowych oznakowań i pomników wokół posągu omawiających rozbieżności w historii, pozwalając odwiedzającym na wyciągnięcie własnych wniosków.
dla Denise Pouliot, która jest Abenaki i zaangażowana w projekt, jedną z najważniejszych rzeczy, które z niego wynikną, może być po prostu przypomnienie innym o długiej historii jej ludu w regionie.
„jeśli wyjedziesz gdzieś po drugiej stronie Missisipi i zapytasz o rdzenne plemię w Nowej Anglii, powiedzą ci, że ich nie ma” „To jest podstawowy problem edukacyjny w tym kraju, i jak mamy iść do przodu jako naród, jeśli nawet nasza historia jest tak złamana?”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Udostępnij na Facebooku
- Udostępnij na Twitterze
- Udostępnij przez e-mail
- Udostępnij na LinkedIn
- Udostępnij na Pintereście
- Udostępnij na WhatsApp
- Udostępnij na Messenger