neurony mają potencjał spoczynkowy około -70 mV. Jeśli otwarcie kanału jonowego powoduje zysk netto ładunku dodatniego przez membranę, mówi się, że membrana jest depolaryzowana, ponieważ potencjał zbliża się do zera. Jest to pobudzający potencjał postsynaptyczny (EPSP), ponieważ przybliża potencjał neuronu do progu zapłonu (około -55 mV).
jeśli z drugiej strony otwarcie kanału jonowego powoduje zysk netto ładunku ujemnego, przesuwa to potencjał dalej od zera i jest określane jako hiperpolaryzacja. Jest to hamujący potencjał postsynaptyczny (IPSP), ponieważ zmienia ładunek w błonie, aby był dalej od progu wypalania.
neuroprzekaźniki nie są z natury pobudzające ani hamujące: różne receptory dla tego samego neuroprzekaźnika mogą otwierać różne typy kanałów jonowych.
EPSPs i IPSPs są przejściowymi zmianami potencjału błony, A EPSPs wynikające z uwolnienia nadajnika w pojedynczej synapsie są na ogół zbyt małe, aby wywołać skok w neuronie postsynaptycznym. Jednak neuron może otrzymywać dane synaptyczne od setek, jeśli nie tysięcy, innych neuronów, z różną ilością równoczesnych danych wejściowych, więc połączona aktywność neuronów aferentnych może powodować duże fluktuacje potencjału błonowego lub subthreshold membrane potential oscillations. Jeśli komórka postsynaptyczna jest wystarczająco zdepolaryzowana, pojawi się potencjał czynnościowy. Na przykład, w niskoprogowych kolcach depolaryzacje przez kanał wapniowy typu T występują przy niskich, ujemnych depolaryzacjach błonowych, w wyniku których neuron osiąga próg. Potencjał działania nie jest oceniany; są one all-or-none odpowiedzi.