Afrykańska lungfish jest przykładem tego, jak ewolucyjne przejście od oddychania wodą do oddychania powietrzem może się zdarzyć. Lungfish są okresowo narażone na działanie wody o niskiej zawartości tlenu lub sytuacji, w których ich środowisko wodne wysycha. Ich przystosowaniem do radzenia sobie z tymi schorzeniami jest wydzielanie jelita, związane z pęcherzem pławnym innych ryb, które służy jako płuco. Płuco zawiera wiele cienkościennych naczyń krwionośnych, więc krew przepływająca przez te naczynia może pobierać tlen z powietrza łykanego do płuc.
afrykańskie lungfishes są obligatoryjnymi oddychaczami powietrza, ze zmniejszonymi skrzelami u dorosłych. Mają dwa przednie łuki skrzelowe, które zachowują skrzela, choć są zbyt małe, aby funkcjonować jako jedyny aparat oddechowy. Serce lungfish ma adaptacje, które częściowo oddzielają przepływ krwi do jego obwodów płucnych i układowych. Przedsionek jest częściowo podzielony, tak że lewa strona otrzymuje natlenioną krew, a prawa strona otrzymuje odtlenioną krew z innych tkanek. Te dwa strumienie krwi pozostają w większości oddzielne, ponieważ przepływają przez komorę prowadzącą do łuków skrzelowych. W rezultacie natleniona krew trafia głównie do przednich łuków skrzelowych, a odtleniona krew trafia głównie do tylnych łuków.
afrykańskie lungfishes rozmnażają się na początku pory deszczowej. Budują gniazda lub nory w błocie, aby trzymać jaja, które następnie chronią przed drapieżnikami. Po wykluciu Młode przypominają kijanki, ze skrzelami zewnętrznymi, a dopiero później rozwijają płuca i zaczynają oddychać powietrzem.
