gdyby „pisarz” oznaczał „niepublikowany”, a „autor” oznaczał „opublikowany”, organizacje pisarzy, których wymagania członkostwa obejmowały publikację, nie byłyby nazwane (na przykład) „Science Fiction and Fantasy Writers of America.”Rozróżnienie ma charakter społeczny i jak większość pojęć społecznie zdefiniowanych, ma charakter społeczny. Może pomóc wrócić do słów ” korzenie, aby dowiedzieć się, dlaczego. „Autor” pochodzi od łacińskiego słowa ” auctor „(ten, który powiększa, pochodzi) i pochodzi od łacińskiego słowa” augere ” (powiększać.) Autorytet i autoryzacja pochodzą z tego samego źródła. W starszej literaturze „auctor” był tym, który po raz pierwszy przedstawił historię (i tym samym stał się materiałem źródłowym dla późniejszych gawędziarzy, którzy ją przerobili. W pewnym okresie uważano za właściwe dla tych, którzy pisali historie, aby przepisać stare historie, a nie wymyślać nowe … co jest, w wielu przypadkach, tym, co zrobił Szekspir … wziął starą historię, zaadaptował ją na scenę i uczynił ją znacznie lepszą niż kiedykolwiek.) Ale nie wszyscy autorzy byli pisarzami: „Był autorem Planu Marshalla „nie oznacza to, że wydał książkę zatytułowaną” Plan Marshalla”, ale że koncepcja była jego i był bezpośrednio zaangażowany w jego rozwój–” autor „w znaczeniu” pomysłodawca.”
” Autor „nabył cachet społeczno-literacki zarówno od auctor, jak i autorytetu i był sposobem (niektórzy) pisarze i (niektórzy) krytycy rozróżniali między tymi, którzy pisali poważne, ważne, godne przeczytania dzieło, a tymi, którzy pisali efemeryczne, nieskazitelne,” tylko komercyjne/rozrywkowe/cokolwiek slam było w stylu „praca…podzbiór” pisarzy „można bezpiecznie nazwać” pisarzami „lub” hackami.”Kiedy spotykały się zdjęcia i okładki książek,” autorami „byli ci na glam photos (dla mężczyzn może to być tweedowa kurtka, fajka i odpowiedni pies, a dla kobiet Podświetlana fryzura, naszyjnik z pereł lub wispy szalik), a” pisarze ” mieli blurb na okładkach–jeśli mieli okładki–a nie Zdjęcie.
termin jest używany luźno przez społeczeństwo, ale zawsze sugeruje coś „więcej” niż pisarz, ale publikacja nim nie jest. Wielu opublikowanych pisarzy nigdy nie jest przedstawianych jako” autor „(choć można powiedzieć, że byli” autorami ” danej książki. ) Sugerowane „więcej” ma związek z opinią mówcy o twórczości pisarza i postrzeganą przez pisarza pozycję w stosunku do innych pisarzy. ..z prestiżem. Słyszałem, jak ktoś w środowisku akademickim mówi o wielotomowym powieściopisarzu: „Och, on nie jest autorem–on jest po prostu pisarzem”, ponieważ dla tej osoby tylko niektóre rodzaje książek liczą się do tytułu ” autora.”
słowa zmieniają znaczenie przez cały czas (rozważ–kiedy byłem dzieckiem, klawiatura była tym, co znalazłeś na pianinie lub klawesynie, monitor był kimś, kto obserwował złe zachowanie lub rodzinę jaszczurek, dysk twardy był trudną trasą samochodową, chip był małym kawałkiem drewna ubitego siekierą lub czymś smacznym do włożenia do ciastka…a ciasteczka były jadalne, a nie jakiś sposób, w jaki obcy mogli śledzić, Gdzie poszedłeś w Internecie. Pierwszy komputer, na którym nauczyłem się programowania, nie miał chipów (przewodów i rurek), monitora, klawiatury i był wielkości bardzo dużej zamrażarki. Jego czytnik kart był wielkości kilku pralek.) Tak jest z rozróżnieniem autor/pisarz: jest rozmyty, ponieważ różni mówcy robią różne (ale powiązane) rozróżnienia. Każdy z Pulitzerem lub Noblem będzie nazywany autorem; Ci z mniej imponującymi referencjami literackimi mogą być nazywani pisarzem lub autorem, w zależności od opinii mówcy. Osoba, która nigdy nie spotkała pisarza (lub z nim mieszkała!) najprawdopodobniej nazywa go / ją autorem w cichym tonie; osoba, która mieszka z powieściopisarzem, najczęściej mówi innym, że współmałżonek/partner / lokator jest pisarzem. Taka jest sława (lub jej brak.)
notka o prawach autorskich. W Stanach Zjednoczonych prawa autorskie należą do autora (lub autora) od momentu umieszczenia słów w formie fizycznej (na papierze lub w pliku komputerowym), chyba że piszesz „works for hire”, w którym to przypadku twój pracodawca jest właścicielem praw autorskich. Więc nie rób tego. Więc jeśli włamywacz kradnie mój komputer, a następnie sprzedaje historię lub powieść, którą skończyłem, ale jeszcze nie wysłałem, a włamywacz je publikuje … pliki na Pendrive ’ U, które włamywacz przegapił, udowodnią, że włamywacz/plagiator ukradł moją pracę, a także mój komputer–a moje prawa autorskie nadal obowiązują. Możesz zarejestrować prawa autorskie do niepublikowanych utworów (kosztuje to pieniądze), a to pozwala Ci odzyskać odszkodowanie od plagiatora (twojego podstępnego rodzeństwa lub kuzyna, który uważa, że dzieło nie jest chronione prawami autorskimi.) W tej chwili wiele grup próbuje złamać prawa autorskie (motywem, jak zwykle, jest zysk–ich), ale w tej chwili tak to działa: jeśli to piszesz, jesteś właścicielem. Jest chroniony (możesz pozwać o naruszenie, ale nie możesz pozwać o odszkodowanie, chyba że go zarejestrowałeś.) Kiedy ” sprzedajesz „książkę, nie sprzedajesz praw autorskich–licencjonujesz wydawcę, aby produkował jej kopie (stąd” prawo do kopiowania”, prawo do kopiowania.)