zachowanie integralności zawodu
prawnicy podlegają dyscyplinie, gdy naruszają lub próbują naruszać zasady postępowania zawodowego, świadomie pomagają lub nakłaniają do tego innego lub czynią to poprzez czyny innego, jak wtedy, gdy żądają lub instruują agenta, aby to zrobił w imieniu prawnika. Lit. a) nie zabrania jednak adwokatowi doradzania klientowi w sprawie działań, do których klient jest prawnie uprawniony.
wiele rodzajów nielegalnych zachowań negatywnie wpływa na zdolność do praktykowania prawa, takich jak przestępstwa związane z oszustwem i przestępstwo umyślnego Nie złożenia zeznania podatkowego. Jednak niektóre rodzaje przestępstw nie niosą takiej implikacji. Tradycyjnie rozróżnia się je pod względem wykroczeń związanych z ” moralną turpitudą.”Pojęcie to można interpretować jako obejmujące przestępstwa dotyczące niektórych kwestii moralności osobistej, takich jak cudzołóstwo i przestępstwa porównywalne, które nie mają szczególnego związku z przydatnością do praktyki prawa. Chociaż prawnik jest osobiście odpowiedzialny za całe Prawo karne, prawnik powinien być profesjonalnie odpowiedzialny tylko za przestępstwa, które wskazują na brak tych cech istotnych dla praktyki prawniczej. Do tej kategorii należą przestępstwa związane z przemocą, nieuczciwością, naruszeniem zaufania lub poważną ingerencją w wymiar sprawiedliwości. Wzór powtarzających się przestępstw, nawet tych o niewielkim znaczeniu, gdy są rozpatrywane osobno, może wskazywać na obojętność wobec obowiązku prawnego.
Dyskryminacja i molestowanie przez prawników z naruszeniem lit.g) podważają zaufanie do zawodu prawnika i systemu prawnego. Taka dyskryminacja obejmuje szkodliwe zachowanie słowne lub fizyczne, które przejawia stronniczość lub uprzedzenia wobec innych. Molestowanie obejmuje molestowanie seksualne oraz obraźliwe lub poniżające zachowania słowne lub fizyczne. Molestowanie seksualne obejmuje niepożądane zachowania seksualne, prośby o przysługi seksualne i inne niepożądane zachowania werbalne lub fizyczne o charakterze seksualnym. Przepisy prawa materialnego dotyczące antydyskryminacji i nękania oraz orzecznictwo mogą stanowić podstawę stosowania lit.g).
zachowania związane z praktyką prawniczą obejmują reprezentowanie klientów; kontakty ze świadkami, współpracownikami, pracownikami sądowymi, prawnikami i innymi osobami podczas wykonywania praktyki prawniczej; prowadzenie lub zarządzanie kancelarią prawną lub praktyką prawniczą; udział w Izbie Adwokackiej, działalności gospodarczej lub społecznej w związku z praktyką prawniczą. Prawnicy mogą angażować się w działania podejmowane w celu promowania różnorodności i integracji bez naruszania tej zasady, na przykład poprzez wdrażanie inicjatyw mających na celu rekrutację, zatrudnianie, zatrzymywanie i rozwijanie różnych pracowników lub sponsorowanie różnych organizacji studenckich prawa.
stwierdzenie przez sędziego procesowego, że zaskarżanie było wykonywane na zasadach dyskryminacyjnych, nie stanowi samo w sobie naruszenia lit.g). Prawnik nie narusza lit. g), ograniczając zakres lub przedmiot praktyki adwokackiej lub ograniczając praktykę adwokacką do członków niedostatecznie chronionych populacji zgodnie z niniejszymi Zasadami i innymi przepisami prawa. Prawnik może pobierać i pobierać uzasadnione opłaty i wydatki na reprezentację. Przepis 1.5(A). Prawnicy powinni również pamiętać o swoich obowiązkach zawodowych wynikających z przepisu 6.1, aby świadczyć usługi prawne na rzecz osób, które nie są w stanie zapłacić, oraz o obowiązku wynikającym z przepisu 6.2, aby nie unikać nominacji do sądu, z wyjątkiem ważnych powodów. Patrz przepis 6.2 lit. a), b) i c). Reprezentowanie Klienta przez prawnika nie stanowi poparcia przez prawnika jego poglądów lub działań. Patrz przepis 1.2 (b).
prawnik może odmówić wykonania obowiązku nałożonego przez prawo na podstawie przekonania w dobrej wierze, że nie istnieje żaden ważny obowiązek. Przepisy przepisu 1.2 (d) dotyczącego kwestionowania w dobrej wierze ważności, zakresu, znaczenia lub stosowania prawa mają zastosowanie do zakwestionowania regulacji prawnej praktyki prawnej.
prawnicy sprawujący urząd publiczny przejmują obowiązki prawne wykraczające poza obowiązki innych obywateli. Nadużywanie funkcji publicznych przez prawnika może sugerować niezdolność do pełnienia zawodowej roli prawników. To samo dotyczy nadużywania pozycji prywatnego zaufania, takich jak powiernik, wykonawca, administrator, opiekun, agent i oficer, dyrektor lub kierownik korporacji lub innej organizacji.