urodzony 9 lipca 1858 roku w Boonesborough w stanie Iowa, Richard Achilles Ballinger poszedł drogą swojego ojca do prawa, ukończył Williams College w 1884 roku, wstąpił do palestry dwa lata później i zdobył talent w dziedzinie publicznego prawa ziemskiego. W 1886 roku Ballinger został burmistrzem Seattle w latach 1904-1906.
Ballinger został przywieziony do Waszyngtonu przez swojego dawnego kolegę z klasy z Williamsa, sekretarza spraw wewnętrznych Theodore ’ a Roosevelta Jamesa Garfielda, który zatrudnił Ballingera jako komisarza Generalnego Urzędu Ziemskiego w 1907 roku. Ballinger powrócił następnie do sektora prywatnego, dopóki prezydent William Howard Taft nie mianował go sekretarzem Spraw Wewnętrznych w 1909 roku. Posunięcie tafta irytowało Gifforda Pinchota, który kierował Służbą Leśną Departamentu Rolnictwa. Ten antagonizm przerodziłby się w gorącą konfrontację między nimi. Pinchot twierdził, że Ballinger był skorumpowany przez interesy węgla na Alasce; ponadto oskarżył Ballingera o zdradę konserwatorskiej spuścizny Theodore ’ a Roosevelta, ogłaszając nielegalne przekazanie prywatnych ziem sektorowi publicznemu przez Pinchota.
podczas gdy Ballinger został oczyszczony z zarzutów korupcyjnych przez prezydenta Tafta i Kongres, Pinchot zwyciężył opinię publiczną, kwestionując uczciwość Ballingera i przywiązanie Tafta do dziedzictwa Roosevelta. Rozłam stał się znany jako kontrowersja Ballinger-Pinchot, plątanina, która służyła do podziału Partii Republikańskiej, przyczyniając się do zwycięstwa prezydenta Woodrowa Wilsona w 1912 roku. Ballinger opuścił urząd w 1911 roku i powrócił do praktyki prawniczej w Seattle, gdzie zmarł 6 czerwca 1922 roku.