dynastia Han była drugą dynastią cesarską w Chinach i następowała po dynastii Qin. Dynastia Han składała się z dwóch okresów-Zachodniego i wschodniego Han. Rząd charakteryzował się połączeniem różnych struktur feudalnych z centralną biurokracją.
cesarz
szefem rządu Han był cesarz. Zajmował się tworzeniem prawa i dowodzeniem siłami zbrojnymi. Pełnił również funkcję głównego urzędnika wykonawczego.
Cesarski rząd dynastii był w rzeczywistości wzorowany na poprzedniej dynastii Qin. Ustalono również jedną centralną kontrolę, co oznaczało, że cesarze mieli całkowitą kontrolę nad wszystkimi Chinami. Władza cesarza była nieograniczona, więc byli najpotężniejszym ludem w kraju.
struktura Rządowa
cesarze mieli trzech Radców stanu – kanclerza nad masami, radcę Cesarskiego i Wielkiego Komendanta. Głównym zadaniem Radcy było sporządzanie budżetu państwa, prowadzenie niezbędnych procedur dyscyplinarnych dla urzędników państwowych oraz dowodzenie wojskiem.
było dziewięciu ministrów, a każdy z nich był przydzielony do kierowania jednym wyspecjalizowanym Ministerstwem. We wczesnych latach książęta cesarscy stali się królami. Książęta ci otrzymali własne terytoria, które ostatecznie przekazali swoim synom po ich śmierci. Trwało to aż do zakończenia linii krwi. System został później wyeliminowany przez cesarza.
Samorząd Terytorialny
samorząd terytorialny składał się z województwa, komendy, powiatów i powiatu. We wczesnym okresie Han pozostało tylko dwanaście prowincji, a każda z nich była kontrolowana przez jednego gubernatora mianowanego przez rząd centralny. Gubernatorzy oceniali różnych urzędników na podstawie ich kompetencji, uczciwości i posłuszeństwa.
W skład komandorii wchodziły powiaty. Hrabstwo było najmniejszą jednostką podziału terytorialnego w tej epoce. Podobnie jak wszystkie inne aspekty dynastii Han, system rządów trwał w całej historii Chin.