Sąd Rejonowy w Stanach Zjednoczonych

Budynek sądu w USA & fasada budynku Federalnego19 listopada 2019

w latach 2018-2019 General Services Administration zleciło firmie Tradesmen Group i innym podwykonawcom przeprowadzenie gruntownej renowacji zewnętrznej części budynku. Jest to nagranie z sesji podsumowującej ich pracę.

Biuletyn Federalnego Stowarzyszenia Sędziów 28 lutego 2006

: Były sekretarz FJA J. P. Stadtmueller (E. D. Wis.) dogłębnie bada historię i architektoniczną wielkość sądu w Milwaukee, gdzie służył przez 35 lat, najpierw w biurze prokuratora, a następnie jako sędzia. Na szczególną uwagę zasługują zewnętrzne granitowe ściany, wznoszące się centralne atrium i wspaniała sala ceremonialna, wszystkie przedstawione poniżej. Patrząc na mury, możemy zrozumieć, dlaczego dzieci J. P. mawiały, że ich tata „codziennie jeździł do pracy w zamku.”

Milwaukee ’ s „Crown Jewel”
the Historic United States Courthouse and Federal Building
by Judge J. P. Stadtmueller, E. D. Wis.

jednym z najbardziej uderzających przykładów charakterystycznych budynków w Stanach Zjednoczonych jest zabytkowy budynek Sądu I budynku federalnego w Milwaukee w stanie Wisconsin. Pierwotnie upoważniony do głównego użytku jako Urząd Pocztowy, sąd i Dom celny Stanów Zjednoczonych, Ziemia położona zaledwie trzy przecznice od jeziora Michigan w centrum Milwaukee została przejęta przez Kongres w wyniku serii aktów zatwierdzonych od 1889 roku. 2.1 akr działki, składający się z całego bloku ograniczonego przez Wisconsin Avenue na północy, Michigan Street na południu, Jackson Street na wschodzie i Jefferson Street na Zachodzie, został zabezpieczony przez potępienie z nagrodą $388,354 w dniu 31 października 1890 roku.

Courthouse at Dusk

Budowa malowniczego pięciopiętrowego budynku o powierzchni 302 000 stóp kwadratowych rozpoczęła się w 1892 roku i została ukończona siedem lat później kosztem 1 432 210,81 USD. Architekt budynku jest wymieniony jako Willoughby J. Edbrooke, nadzorujący Architekt Departamentu Skarbu, którego projekt został zainspirowany przez H. H. Richardsona ’ s Allegheny County Courthouse w Pittsburghu, Pensylwania (około 1883). Edbrooke zaprojektował również niemal identyczne budynki pocztowe wybudowane w Waszyngtonie (ukończone również w 1899), St.Paul w Minnesocie i Omaha w Nebrasce.

wejście od frontu

Na zewnątrz budynku znajduje się bladoszary Granit Mount Waldo z Frankfurtu w stanie Maine. Bogate Elewacje zewnętrzne są rzeźbione z Romańskiej ornamentyki liści, które zawierają skomplikowane twarze i gargulce. Ściany zewnętrzne zbudowane są z bloków granitu, które są alternatywnie szorstkie i gładkie ubrane i wznoszą się na stromo spadzisty dach z łupków, przerywany różnymi dwuspadowymi projekcjami wzdłuż linii dachu piątego piętra. Od środka fasady wznosi się strzelista wieża, zwieńczona łukową dzwonnicą i wysokim piramidalnym dachem. Warto zauważyć, że oryginalne rysunki wzywały do wbudowania czterostronnego zegara w 190-metrową wieżę; jednak ten segment został wyeliminowany podczas budowy, najwyraźniej ze względów ekonomicznych.

fasada budynku jest podzielona na wnęki i rzuty, tworząc dynamiczną kompozycję przerywaną przez arkadowe wejście na pierwszym poziomie i Rzymskie łuki nad drugą i trzecią kondygnacją. Masywne kamienne formy są odciążone drobną dekoracją, w tym romańskimi rzeźbionymi listwami i szczegółowymi kamieniami, które otaczają arkadowe główne wejście i portyk na drugim piętrze. Rogi pierwotnej konstrukcji są zaokrąglone wysokimi szczytami, które ponownie zawierają naprzemienne pasma gładkiego i szorstkiego granitu i są zwieńczone stożkowymi dachami z miedzi i łupków. Podobnie jak fasada, elewacja Wschodnia i Zachodnia są ornamentowane i symetrycznie zrównoważone, z widocznym wystającym szczytem z różnymi łukowymi fenestracjami.

Atrium-Widok 1

wnętrze każdego z pięciu pięter jest rozmieszczone wokół rozległego centralnego atrium otoczonego szerokimi korytarzami i zwieńczonego masywnymi łukowymi stalowymi więźbami dachowymi, nakrytymi szklanym świetlikiem. Korytarze, klatki schodowe i hole budynku są ozdobione inkrustowanymi wielobarwnymi mozaikami z marmuru, podnoszonymi dębowymi drzwiami i ościeżnicami oraz dekoracyjnymi tynkowanymi sufitami.

Atrium-widok 2

kiedy budynek został otwarty, całe pierwsze piętro zostało zajęte przez największego najemcę, Urząd Pocztowy Stanów Zjednoczonych. Trzecie piętro zajmowały głównie sądy Amerykańskie, a później mieściły biura prokuratora i Marszałka Stanów Zjednoczonych. Najemcami drugiego, czwartego i piątego piętra były: Biuro Przemysłu zwierzęcego, Służba cywilna, urząd celny, Urząd Skarbowy, Inspektor latarni morskiej, Inspektor lokomotyw, Departament Oleomargarine, Inspektor emerytalny, inspektorzy pocztowi, służby pocztowe, inspektorzy parowców, inżynier Amerykański, Biuro pogodowe oraz Departament wina i spirytusu.

Sala ceremonialna

sala sądowa na trzecim piętrze składała się z dwóch izb i sal sądowych. Mniejszy z dwóch obiektów został przydzielony do sądu rejonowego i zawierał skromną, wyłożoną marmurem salę sądową z mahoniową ławką, wykończeniem i freskami. Drugi, znacznie większy, obiekt obejmował wspaniałą salę sądową o powierzchni 2200 stóp kwadratowych wyposażoną w podnoszone drzwi i ościeżnice oraz ściany z paneli podnoszonych od podłogi do sufitu, które wznoszą się o 27 stóp do sufitu z paneli z drewna kasetonowego, wszystkie zbudowane w wybranych dzielnicach białego dębu. Misternie rzeźbione dekoracyjne akcenty i wykończenia można znaleźć w całym, w tym godło federalne i pieczęcie Stanu Wisconsin i miasta Milwaukee umieszczone za ławką sędziego, która sama w sobie jest dziełem sztuki. Ponadto na ścianie z tyłu sali znajduje się Duży marmurowy zegar z czarnymi rzymskimi cyframi. Sala sądowa i przyległe do niej sale pozostają nienaruszone, co czyni ją jednym z najwspanialszych sal sądowych w Stanach Zjednoczonych.1

widok z ławki-Sala ceremonialna

budynek pozostawał pod kontrolą i zarządzaniem Departamentu Urzędu Pocztowego USA do 1939 roku, kiedy został przejęty przez Public Building Administration (PBA). W następnym roku PBA stała się filią Federalnej Agencji Pracy, która w 1949 została wchłonięta przez General Services Administration (GSA). Budynek jest obecnie utrzymywany przez Public Buildings Service (PBS), serwis GSA.

dwa dodatki, z których pierwszy został ukończony w 1932 roku, dodano pięć pięter, piwnicę i piwnicę po południowej stronie oryginalnej konstrukcji, a drugi, ukończony w 1941 roku, dodano dwa dodatkowe piętra. Podobnie jak struktura z 1899 roku, zewnętrzna część jest pokryta granitem i zawiera łukowe okna, aby odtworzyć oryginalny projekt. Jednak ze względu na względy architektoniczne i ekonomiczne, w dodatku brakuje zarówno dachu dwuspadowego, jak i stromego dachu z łupków, a także znacznej części ornamentów występujących w oryginalnym projekcie. Wewnętrzne korytarze i hole charakteryzują się znacznie mniejszą ornamentacją, która obejmuje stalowe drzwi i ościeżnice, a nie tradycyjne drewniane drzwi i ościeżnice z podwyższonymi panelami, podłogi lastrykowe, a nie marmurowe, oraz bardziej ograniczoną ornamentykę w tynkowanych sufitach.

szczegóły Inkrustowanej mozaiki podłogowej

w 1983 roku, po wynikach uzyskanych w renowacji starego Urzędu Pocztowego przy 12th i Pennsylvania Avenue w Waszyngtonie, Senator Wisconsin Robert W. Kasten Jr.i Terry Golden, ówczesny Administrator GSA, zabezpieczyli $18.4 miliony z pierwszego prospektu finansowego Kongresu na odbudowę gmachu sądu i budynku federalnego w Milwaukee. W ciągu następnych 20 lat ponad 35 milionów dolarów zostało wydatkowanych na rozległe prace renowacyjne, które obejmowały (1) przywrócenie wszystkich oryginalnych wykończeń wnętrza budynku; (2) wymianę dużej części infrastruktury budynku, w tym nowego 100-letniego dachu z łupków, energooszczędne szklane panele w świetliku oraz nowe windy i urządzenia grzewcze i wentylacyjne; oraz (3) szereg inicjatyw związanych z bezpieczeństwem.

Poczta przenosi swoją główną działalność do nowego obiektu pocztowego w 1968 r.i kontynuuje w ciągu następnych 20 lat, praktycznie wszystkie organy ścigania mieszczące się w budynku zostały przeniesione do innych obiektów federalnych lub dzierżawionych, głównie w celu zaspokojenia dodatkowych potrzeb przestrzeni dla sądów.

obecnie głównym najemcą budynku są sądy Stanów Zjednoczonych, w tym Izby dla trzech sędziów okręgowych, biblioteka obwodowa, Izby i sale sądowe dla sześciu sędziów okręgowych, trzech sędziów pełnoetatowych, czterech sędziów upadłościowych oraz Sąd podatkowy, biura urzędników dla sądów okręgowych i upadłościowych, sala zgromadzeń ławy przysięgłych, Biuro kuratorskie i biuro obrońcy federalnego, które łącznie stanowią około 70% dostępnej powierzchni budynku.

z pewnością Budynek sądu i budynku federalnego w Milwaukee w stanie Wisconsin przetrwał próbę czasu jako architektoniczny „klejnot koronny” i nadal będzie ceniony jako funkcjonalna część historii naszego narodu.

Sąd Federalny w 1899 roku (przedruk dzięki uprzejmości Lynn Casper)

1 aby nie mylić Sądu Okręgowego z XIX wieku z obecną strukturą Sądu Okręgowego, trochę historii jest w porządku. W miarę jak kraj rósł, a ludność zaczęła poruszać się na zachód w ciągu 1800 roku, tak samo jak Federalny system sądowy, a do 1899 roku wszedł w ostatnie etapy rozwoju. Na tym etapie sądy rejonowe orzekały w sprawach o drobne przestępstwa federalne, przepadek, kary i sprawy Admiralicji. W tym samym czasie Sąd Okręgowy rozpatrywał wszystkie główne federalne sprawy cywilne i karne, a także te związane z obywatelstwem. Kongres zapewnił Sądowi Okręgowemu bardzo ograniczoną jurysdykcję apelacyjną, a w rzeczywistości służył jako sąd drugiego procesu. Co więcej, w tej fazie rozwoju nie było oddzielnych sędziów Sądu Okręgowego; raczej dwóch z dziewięciu sędziów Sądu Najwyższego zostało przydzielonych do każdego obwodu i podróżowało z obwodu do obwodu, gdzie dołączył do nich sędzia okręgowy rezydent w celu prowadzenia postępowania sądowego. Intencją było zaoszczędzenie pieniędzy, narażenie sędziów na różne prawa państwowe, które mogą być wezwani do interpretacji, a jednocześnie narażenie obywateli na najwyższą władzę sądowniczą, wszystko w interesie budowania narodu. W tym samym okresie sam Sąd Najwyższy rozpoznał bardzo niewiele spraw, umożliwiając sędziom podróżowanie do różnych obwodów. Począwszy od 1901 roku, jeden sędzia mógł zwołać sąd okręgowy, a najczęściej był to sędzia okręgowy rezydentny. Sąd Okręgowy był zobowiązany zwoływać dwa razy w roku, podczas gdy Sąd Okręgowy zwoływał cztery razy w roku. Okręgowy Sąd Apelacyjny, jak wiadomo dzisiaj, został utworzony w 1891 roku, w wyniku czego Sąd Okręgowy stał się głównym sądem procesowym w systemie Federalnym. Ostatecznie, w 1911 roku, stary system sądów okręgowych został formalnie zniesiony.