kredyt: Steve Zylius/UC Irvine
„nawet jeśli czarne kobiety historycznie tworzyły centrum zainteresowania, celem naukowców rasy, protestanckich reformatorów i Później lekarzy było przekonanie wszystkich Amerykanów, że bycie grubym jest opłakanym stanem rzeczy, którego wszyscy powinni unikać”, mówi Sabrina Strings, adiunkt UC Irvine socjologii i autor of „fearing the black body: the racial origins of fat fobia.”
kiedy Twoja książka breakout jest recenzowana przez Essence, Bitch Media I MS., wiesz, że Twój temat uderzył w akord. Tak jest w przypadku „Fearing the Black Body: the Racial Origins of Fat Phobia” Sabriny Strings, która trafiła na półki w maju. W nim, UC Irvine adiunkt socjologii omawia piętno większych — głównie kobiece-typy ciała i jak głębokie korzenie rasowe i religijne, a nie obawy zdrowotne, doprowadziły zachodnie społeczeństwo do faworyzowania chudego. Tutaj, ona waży o tym, jak szczupłość stała się popularna i wielowiekowe reperkusje tego ideału dla kobiet o wszystkich kształtach, kolorach i rozmiarach.
P: tak długo, jak większość ludzi pamięta, cienki był w. To automatycznie stawia tłuszcz w sprzeczności ze standardem społecznym. Jakie są skutki?
Odp: doceniam to oprawianie: to cienkie jest od wielu lat. Rzeczywiście, była to Dominująca moda dla kobiet przez wszystkie nasze życia. To stwierdzenie jest ważnym przypomnieniem, że preferencja dla smukłej sylwetki jest przede wszystkim estetyczna. W moich badaniach odkryłem, że cienkość jest głównym archetypem w USA co najmniej od początku XIX wieku. To poprzedza obawy placówki medycznej o nadwagę o prawie 100 lat. Pokazuje, że szczupłość — choć dziś związana z problemami medycznymi — nie dotyczyła przede wszystkim, historycznie, zdrowia.
P: Twoja książka koncentruje się na historycznych początkach fobii tłuszczowej. Daj nam CliffsNotes wersję tego, jak społeczeństwo dotarło do współczesnego ideału smukłości.
Odp: jak zaznaczam wyżej, fobia tłuszczowa nie opiera się na problemach zdrowotnych. W moich badaniach odkryłem, że na Zachodzie jest to zakorzenione w transatlantyckim handlu niewolnikami i protestantyzmie. W transatlantyckim handlu niewolnikami koloniści i naukowcy rasy sugerowali, że czarni ludzie byli zmysłowi, a tym samym skłonni do seksualnych i ustnych ekscesów. Protestantyzm zachęcał do wstrzemięźliwości we wszystkich przyjemnościach, także tych podniebienia. Na początku XIX wieku, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, tłustość była uważana za dowód niemoralności i niższości rasowej.
P: Co wyścig ma z tym wspólnego?
Odp: wyścig był integralną częścią problemu. Na początku transatlantyckiego handlu niewolnikami kolor skóry był często używany do określenia przynależności rasowej. Jednak już w XVIII wieku kolor skóry (po latach międzyrasowego seksu w koloniach) okazał się słabym mechanizmem sortowania. To, co mieliśmy w XIX wieku, to nowy dyskurs rasowy, który sugerował, że czarni ludzie są również z natury żarłoczni. Połączyć to z przesiedleniem ubogich Europejczyków w XIX wieku (tj., Irlandczycy, południowi Włosi i rosyjscy Żydzi), a białym Amerykanom zalecano obawiać się czarnych ludzi, a także tych „zdegradowanych” lub rzekomo „częściowo czarnych” Europejczyków, którzy byli również rzekomo identyfikowani przez ich wagę i kolor skóry.
P: Twoja książka przedstawia fobię tłuszczową w kontekście kobiecego ciała. Jakie konsekwencje mają te badania dla mężczyzn? A z drugiej strony, jakie jest znaczenie dla szczupłych ludzi?
Odp: to są ważne pytania i często je dostaję: a co z grubymi ludźmi, którzy nie są czarni? A co z mężczyznami? Moja odpowiedź jest taka, że fobia tłuszczowa dotyka wszystkich. Nawet jeśli czarne kobiety historycznie tworzyły centrum zainteresowania, celem naukowców rasy, protestanckich reformatorów i Później lekarzy było przekonanie wszystkich Amerykanów, że bycie grubym jest żałosnym stanem rzeczy, którego wszyscy powinni unikać. W ten sposób, niezależnie od tożsamości rasowej lub płciowej w dzisiejszej Ameryce, wszyscy jesteśmy zachęcani do unikania tycia. Stawka jest oczywista: chudość jest uprzywilejowana, a tłustość piętnowana.
Q: Co z twierdzeniem, że otyłość powoduje choroby przewlekłe i wyższe ryzyko śmierci, szczególnie u czarnych kobiet?
A: do tej pory było wielu dziennikarzy, naukowców społecznych, a nawet lekarzy, którzy kwestionowali naukę stojącą za takimi stwierdzeniami. Ogólnie rzecz biorąc, twierdzenie jest takie, że podwyższony wskaźnik masy ciała doprowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych, a nawet śmierci. Ale badania Katherine Flegal z Centers for Disease Control and Prevention, A. Janet Tomiyama z UCLA i wielu innych uczonych pokazują, że te twierdzenia są przesadzone. Najważniejsze jest to: BMI jest słabą miarą wyników zdrowotnych. Zamiast próbować dostosować ludzi do (wadliwego) standardu wagi, możemy zrobić znacznie więcej, aby poprawić wyniki zdrowotne w naszych społecznościach, rozwiązując problemy systemowe, takie jak bezpieczeństwo żywnościowe, dostępność żywności w sąsiedztwie i dostęp do wody pitnej.