związki nieorganiczne można klasyfikować na podstawie ich składników, a wiązania między nimi mogą być jonowe lub molekularne:
- wodorki: zawierają wodór lub jony H
- azotki: zawierają jony N3
- Fosforki: zawierają jony P3
- siarczki: zawierają jony S2
- zawierające tlen: tlenki, wodorotlenki, węglany, azotany, fosforany i siarczany
binarne związki jonowe należą do najprostszych związków nieorganicznych. Należą do nich sole składające się z odpowiedniej liczby jonów dodatnich lub kationów oraz jonów ujemnych lub anionów, tak że końcowy związek jest elektrycznie obojętny. Liczba anionów jest równoważona z ładunkiem elektrycznym macierzystego kationu.
związki nieorganiczne są nazwane od pierwiastka macierzystego kationu, po którym następuje pierwiastek pierwiastka anionowego i przyrostek „–ide.”
przykłady tych soli obejmują chlorek sodu (NaCl), bromek potasu (KBR), chlorek wapnia (CaCl2) i bromek magnezu (MgBr2).
pierwiastki metali przejściowych (w tym pierwiastki z serii lantanowców i aktynowców) pokrywają obszar między głównymi grupami (dwie skrajnie lewe i sześć skrajnie prawych kolumn) układu okresowego. Metale przejściowe są podobne do metali w głównych grupach w następujący sposób:
- wyglądają jak metale
- są ciągliwe i sferoidalne
- przewodzą ciepło i energię elektryczną
- tworzą jony dodatnie
jednak metale transitonowe różnią się również od metali w głównych grupach:
- obie grupy tworzą sole, ale metale przejściowe częściej tworzą kompleksy metali z nadmiarem anionów (FECL4 -, HgI42 i Cd(OH)42-)
- metale przejściowe częściej tworzą wiązania kowalencyjne
- sole metali przejściowych zazwyczaj tworzą złożone jony zwane kompleksami koordynacyjnymi, które mają unikalne struktury ze względu na orbitale 3D metali przejściowych; przykłady obejmują 3+ i 2+