(a)(1) we wszystkich przypadkach, w których opieka nad dzieckiem jest przedmiotem sporu między rodzicami, nie ma prima-facie prawa do opieki nad dzieckiem u ojca lub matki. Nie może być domniemania na korzyść jakiejkolwiek szczególnej formy opieki, prawnej lub fizycznej, ani na korzyść któregokolwiek z rodziców. Wspólna opieka może być traktowana jako alternatywna forma opieki przez sędziego, a sędzia na każdym rozprawie tymczasowej lub stałej może przyznać wyłączną opiekę, wspólną opiekę, wspólną opiekę prawną lub wspólną opiekę fizyczną, w stosownych przypadkach.
(2) sędzia rozpoznający kwestię opieki nad dzieckiem podejmuje decyzję o opiece nad dzieckiem, a o takiej sprawie nie decyduje ława przysięgłych. Przy ustalaniu, komu należy przyznać opiekę nad dzieckiem, sędzia może wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym poprawę stanu zdrowia strony ubiegającej się o zmianę przepisów dotyczących opieki nad dzieckiem. Obowiązkiem sędziego we wszystkich takich przypadkach jest zachowanie dyskrecji w celu zbadania i określenia wyłącznie tego, co jest dla najlepszego dobra dziecka i co najlepiej przyczyni się do dobrobytu i szczęścia dziecka oraz do odpowiedniego przyznania mu nagrody.
(3) ustalając najlepszy interes dziecka, sędzia może wziąć pod uwagę wszelkie istotne czynniki, w tym między innymi:
(a) miłość, uczucie, więź i więzi emocjonalne istniejące między każdym rodzicem a dzieckiem;
(B) miłość, uczucie, więź i więzi emocjonalne istniejące między dzieckiem a jego rodzeństwem, rodzeństwem przyrodnim i przybranymi oraz miejsce zamieszkania takich innych dzieci;
(C) zdolność i usposobienie każdego rodzica do dawania dziecku miłości, uczucia i wskazówek oraz do kontynuowania edukacji i wychowania dziecka;
(D) wiedza każdego rodzica i znajomość dziecka i jego potrzeb;
(E) zdolność i usposobienie każdego rodzica do zapewnienia dziecku jedzenia, odzieży, Opieki Medycznej, codziennych potrzeb i innej niezbędnej podstawowej opieki, z uwzględnieniem możliwość wypłaty alimentów przez drugiego rodzica;
(F) środowisko domowe każdego rodzica, biorąc pod uwagę promowanie wychowania i bezpieczeństwa dziecka, a nie czynniki powierzchowne lub materialne;
(G) znaczenie ciągłości w życiu dziecka i czas, przez jaki dziecko żyło w stabilnym, zadowalającym środowisku i celowość utrzymania ciągłości;
(H) stabilność jednostki rodzinnej każdego z rodziców oraz obecność lub brak systemów wsparcia każdego z rodziców w obrębie rodziny;
wspólnota na rzecz dziecka;
(i) zaangażowanie każdego rodzica lub jego brak w działalność edukacyjną, społeczną i pozaszkolną dziecka;
(i) zaangażowanie każdego rodzica lub jego brak w działalność edukacyjną, społeczną i pozalekcyjną dziecka;
(i) zaangażowanie każdego rodzica lub jego brak w działalność edukacyjną, społeczną i pozalekcyjną dziecka;
k) harmonogram zatrudnienia każdego rodzica oraz związana z tym elastyczność lub ewentualne ograniczenia rodzica w zakresie opieki nad dzieckiem;
(L) historia i historia dziecka w domu, szkole i społeczności, a także wszelkie specjalne potrzeby zdrowotne lub edukacyjne dziecka;
(M) wyniki osiągane przez każdego rodzica w przeszłości i względne zdolności do przyszłego wykonywania obowiązków rodzicielskich;
(N) gotowość i zdolność każdego z rodziców do ułatwiania i zachęcania do bliskiej i ciągłej relacji rodzic-dziecko między dzieckiem a drugim rodzicem, zgodnie z najlepszym interesem dziecka;
(o) każde zalecenie sądu wyznaczonego przez kuratora lub opiekuna ad litem;
(P) wszelkie dowody przemocy w rodzinie lub seksualnego, psychicznego lub fizycznego wykorzystywania dzieci lub historii kryminalnej jednego z rodziców; oraz
(Q) wszelkie dowody nadużywania substancji przez jednego z rodziców.
(4) oprócz innych czynników, które sędzia może wziąć pod uwagę w postępowaniu, w którym chodzi o opiekę nad dzieckiem lub czas odwiedzin lub rodzicielstwa przez rodzica i w którym sędzia stwierdził przemoc w rodzinie:
(a) sędzia uważa za podstawowe bezpieczeństwo i dobro dziecka i rodzica, który jest ofiarą przemocy w rodzinie;
(B) sędzia powinien wziąć pod uwagę historię sprawcy spowodowania szkody fizycznej, obrażeń ciała, napaści lub spowodowania uzasadnionego strachu przed uszkodzeniem fizycznym, uszkodzeniem ciała lub napaścią na inną osobę;
(C) jeśli rodzic jest nieobecny lub przenosi się z powodu aktu przemocy domowej przez drugiego rodzica, taka nieobecność lub przeniesienie przez uzasadniony czas w tych okolicznościach nie będzie uważane za porzucenie dziecka do celów ustalenia opieki nad dzieckiem; oraz
(D) sędzia nie może odmówić uznania za istotne lub w inny sposób dopuszczalne dowodów aktów przemocy w rodzinie tylko dlatego, że wcześniej nie stwierdzono przemocy w rodzinie. Sędzia może, oprócz innych odpowiednich działań, zarządzić nadzorowane odwiedziny lub czas rodzicielski zgodnie z sekcją 19-9-7 Kodeksu.
(5) we wszystkich sprawach dotyczących opieki, w których dziecko osiągnęło wiek 14 lat, dziecko ma prawo wyboru rodzica, z którym chce żyć. Wybór dziecka do celów opieki jest domniemany, chyba że rodzic wybrany w ten sposób nie będzie działał w najlepszym interesie dziecka. Selekcja rodzicielska dokonana przez dziecko, które osiągnęło wiek 14 lat, może sama w sobie stanowić istotną zmianę stanu lub okoliczności we wszelkich działaniach zmierzających do zmiany lub zmiany opieki nad tym dzieckiem; pod warunkiem jednak, że taka selekcja może być dokonana tylko raz w okresie dwóch lat od daty poprzedniej selekcji i zastosowanie ma najlepszy interes dziecka.
(6) we wszystkich sprawach dotyczących opieki nad dzieckiem, w których dziecko osiągnęło wiek 11, ale nie 14 lat, sędzia bierze pod uwagę pragnienia i potrzeby edukacyjne dziecka przy ustalaniu, który rodzic ma prawo do opieki. Sędzia ma pełną dyskrecję w podejmowaniu tej decyzji, a pragnienia dziecka nie są kontrolowane. Sędzia ma ponadto szeroką swobodę uznania co do sposobu rozpatrywania pragnień dziecka, w tym poprzez raport opiekuna ad litem. Nadrzędnym interesem normy child jest Wybór rodzicielski dziecka, które ukończyło 11 lat, ale nie ukończyło 14 lat, sam w sobie nie stanowi istotnej zmiany stanu lub okoliczności w jakimkolwiek postępowaniu mającym na celu zmianę lub zmianę opieki nad tym dzieckiem. Sędzia może wydać postanowienie o przyznaniu opieki tymczasowej wybranemu rodzicowi na okres próbny nieprzekraczający sześciu miesięcy w odniesieniu do opieki nad dzieckiem, które osiągnęło wiek 11 lat, ale nie 14 lat, jeżeli sędzia rozpatrujący sprawę stwierdzi, że takie tymczasowe postanowienie jest właściwe.
(7) sędzia jest upoważniony do zarządzenia psychologicznej oceny opieki nad rodziną lub niezależnej oceny lekarskiej. Oprócz przywileju przyznanego świadkowi, ani sądowy oceniający opiekę, ani sądowy opiekun ad litem nie podlegają odpowiedzialności cywilnej wynikającej z jakiegokolwiek działania lub zaniechania działania w wykonywaniu swoich obowiązków, chyba że takie działanie lub zaniechanie działania było w złej wierze.
(8) na wniosek którejkolwiek ze stron w trakcie lub przed zakończeniem postępowania dowodowego w spornej rozprawie, stały nakaz sądowy przyznający opiekę nad dzieckiem przedstawia szczegółowe ustalenia faktyczne dotyczące podstawy decyzji sędziego w sprawie przyznania opieki, w tym wszelkie istotne czynniki, na które powołuje się sędzia, jak określono w pkt (3) niniejszej podsekcji. Postanowienie takie szczegółowo określa, dlaczego sąd przyznał opiekę w sposób określony w postanowieniu oraz, w przypadku przyznania wspólnej opieki prawnej, sposób rozstrzygania ostatecznych decyzji w sprawach mających wpływ na wykształcenie, zdrowie dziecka, zajęcia pozalekcyjne, religię i wszelkie inne ważne sprawy. Postanowienie takie składa się w terminie 30 dni od ostatecznego przesłuchania w sprawie o opiekę, chyba że zostanie przedłużone postanowieniem sędziego za zgodą stron.
b) w każdym przypadku, w którym orzeczenie przyznające opiekę nad dzieckiem zostało wydane na wniosek którejkolwiek ze stron lub na wniosek sędziego, ta część wyroku uprawniająca do odwiedzin między stronami a ich dzieckiem lub czasem rodzicielskim może podlegać rewizji i zmianie lub zmianie bez konieczności wykazywania zmian w materialnych warunkach i okolicznościach którejkolwiek ze stron lub dziecka, pod warunkiem że rewizja i zmiana lub zmiana nie mogą być dokonywane częściej niż raz w każdym dwuletnim okresie następującym po dacie wejścia w życie orzeczenia. osąd. Jednakże niniejsza podsekcja nie ogranicza ani nie ogranicza uprawnień sędziego do wydania orzeczenia dotyczącego opieki nad dzieckiem w każdym nowym postępowaniu opartym na wykazaniu zmiany jakichkolwiek materialnych warunków lub okoliczności strony lub dziecka. Nieobecność rodzica wojskowego spowodowana wykonywaniem przez niego rozmieszczenia lub potencjałem przyszłych rozmieszczenia nie jest jedynym czynnikiem branym pod uwagę przy uzasadnianiu roszczenia o jakąkolwiek zmianę warunków materialnych lub okoliczności którejkolwiek ze stron lub dziecka; pod warunkiem jednak, że sąd może rozważyć dowody na skutek rozmieszczenia przy ocenie roszczenia o jakąkolwiek zmianę warunków materialnych lub okoliczności którejkolwiek ze stron lub dziecka.
c) w przypadku sprzeczności między niniejszą sekcją Kodeksu A jakimkolwiek przepisem art. 3 niniejszego rozdziału stosuje się Art. 3.
(d) wyraźną Polityką tego państwa jest zachęcanie dziecka do stałego kontaktu z rodzicami i dziadkami, którzy wykazali zdolność do działania w najlepszym interesie dziecka, oraz zachęcanie rodziców do udziału w prawach i obowiązkach wychowywania dziecka po separacji lub rozwiązaniu przez nich małżeństwa lub związku.
e) po wniesieniu powództwa o zmianę opieki nad dzieckiem sędzia może według własnego uznania tymczasowo zmienić warunki opieki do czasu wydania prawomocnego wyroku w tej sprawie. Takie przyznanie tymczasowego aresztowania nie stanowi rozstrzygnięcia praw stron.
(f) (1) w każdym przypadku, w którym wydano orzeczenie przyznające opiekę nad dzieckiem, sąd wydający takie orzeczenie zachowuje właściwość sprawy w celu nakazania rodzicowi opiekuńczemu powiadomienia sądu o wszelkich zmianach miejsca zamieszkania dziecka.
(2) w każdym przypadku, w którym przyznano rodzicowi niestandardowemu prawo do odwiedzin lub czas rodzicielski, a sąd nakazuje rodzicowi opiekuńczemu powiadomienie o zmianie adresu miejsca odbioru i dostarczenia dziecka w celu odwiedzin lub czasu rodzicielskiego, rodzic opiekuńczy powiadamia rodzica niestandardowego na piśmie o każdej zmianie takiego adresu. Takie pisemne powiadomienie powinno zawierać adres zamieszkania lub inny opis nowego miejsca odbioru i dostarczenia, tak aby rodzic Niestandardowy mógł korzystać z przysługującego mu prawa do odwiedzin lub czasu rodzicielskiego.
(3) o ile postanowienie sądu nie stanowi inaczej, w każdym przypadku na mocy niniejszej podsekcji, w którym rodzic zmienia swoje miejsce zamieszkania, musi powiadomić o takiej zmianie drugiego rodzica, a jeśli rodzic zmieniający miejsce zamieszkania jest rodzicem opiekuńczym, każdą inną osobę, której przyznano prawo do odwiedzin lub czas rodzicielski na mocy niniejszego tytułu lub nakazu sądowego. Powiadomienie takie jest przekazywane co najmniej 30 dni przed przewidywaną zmianą miejsca zamieszkania i zawiera pełny adres nowego miejsca zamieszkania.
(g) z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Kodeksie sekcja 19-6-2, oraz oprócz przepisów dotyczących honorarium adwokackiego zawartych w Kodeksie sekcja 19-6-15, sędzia może nakazać rozsądne honoraria adwokackie i koszty postępowania sądowego, biegłych i opiekuna dziecka ad litem oraz inne koszty postępowania w sprawie opieki nad dzieckiem i postępowania przedsądowego, które mają być opłacone przez strony w proporcjach i terminach określonych przez sędziego. Honoraria adwokackie mogą być przyznawane zarówno na rozprawie tymczasowej, jak i na rozprawie końcowej. Prawomocny wyrok obejmuje przyznaną kwotę, bez względu na to, czy dotacja jest w całości, czy na rachunek, która może zostać wyegzekwowana przez zajęcie za obrazę sądu lub nakaz fieri facias, bez względu na to, czy strony później się pogodziły, czy nie. Pełnomocnik może wnieść powództwo we własnym imieniu w celu wyegzekwowania przyznania honorariów adwokackich dokonanych zgodnie z niniejszą podsekcją.
(h) oprócz wymagań zawartych w sekcji Kodeksu 19-6-15, po zakończeniu postępowania zgodnie z niniejszym artykułem, składa się formularz ostatecznego rozstrzygnięcia stosunków wewnętrznych zgodnie z zaleceniem Rady sądowej Gruzji.
:
(1) sąd nie może wydać ostatecznego postanowienia zmieniającego prawa i obowiązki rodzicielskie w ramach istniejącego planu rodzicielskiego wcześniej niż 90 dni po zakończeniu wdrożenia, chyba że taka zmiana zostanie uzgodniona przez rodzica oddelegowanego;
(2) Po złożeniu przez rodzica wdrażającego lub rodzica nieupoważnionego wniosku o ustanowienie lub zmianę istniejącego planu wychowawczego, sąd wprowadza tymczasowe postanowienie o zmianie planu Wychowawczego w celu zapewnienia kontaktu z dzieckiem w okresie oddelegowania, gdy:
(a) rodzic wojskowy otrzymuje formalne zawiadomienie od kierownictwa wojskowego, że zostanie oddelegowany w najbliższej przyszłości, a taki rodzic ma podstawową opiekę fizyczną, wspólną opiekę fizyczną lub wyłączną opiekę fizyczną nad dzieckiem lub w inny sposób ma czas rodzicielski z dzieckiem w ramach istniejącego planu rodzicielskiego; i
(B) oddelegowanie będzie miało istotny wpływ na zdolność rodzica oddelegowanego do wykonywania praw i obowiązków rodzicielskich wobec swojego dziecka w istniejących relacjach z drugim rodzicem lub w ramach istniejącego planu rodzicielskiego. plan wychowawczy;
(3) petycje o tymczasową zmianę istniejącego planu wychowawczego z powodu rozmieszczenia są rozpatrywane przez Sąd tak szybko, jak to możliwe i stanowią priorytet w kalendarzu Trybunału;
(4)(a) wszystkie tymczasowe zarządzenia dotyczące modyfikacji planów rodzicielskich zawierają rozsądny i konkretny harmonogram przejścia w celu ułatwienia powrotu do planu rodzicielskiego z góry w najkrótszym rozsądnym okresie po zakończeniu oddelegowania, w oparciu o najlepszy interes dziecka.
B) o ile sąd nie stwierdzi, że nie byłoby to w najlepszym interesie dziecka, tymczasowe zarządzenie dotyczące modyfikacji planu rodzicielskiego określa datę określoną dla przewidywanego końca rozmieszczenia i rozpoczęcia okresu przejściowego z powrotem do planu rodzicielskiego z góry. W przypadku przedłużenia okresu oddelegowania tymczasowe zarządzenie dotyczące modyfikacji planu rodzicielskiego pozostaje w mocy, a harmonogram przejścia staje się skuteczny z końcem okresu przedłużania okresu oddelegowania. Brak powiadomienia sądu przez rodzica nieupoważnionego zgodnie z niniejszym ustępem pozostaje bez uszczerbku dla prawa rodzica oddelegowanego do powrotu do planu rodzicielskiego z góry po wygaśnięciu tymczasowego zarządzenia dotyczącego zmiany planu rodzicielskiego, jak przewidziano w lit. C) niniejszego ustępu.
C) tymczasowa zmiana planu wychowawczego wygasa po zakończeniu okresu przejściowego, a plan Wychowawczy określa prawa i obowiązki rodziców wobec dziecka;
(5) W przypadku wniosku o zmianę istniejącego planu rodzicielskiego składanego przez rodzica oddelegowanego i stwierdzenia, że służy on najlepszemu interesowi dziecka, sąd może przekazać na czas trwania oddelegowania dowolną część czasu rodzicielskiego spędzanego przez tego rodzica z dzieckiem każdej osobie z jego dalszej rodziny, w tym między innymi najbliższemu członkowi rodziny, osobie, z którą rodzic oddelegowany zamieszkuje, lub innej osobie pozostającej w bliskim i znaczącym związku z dzieckiem. Taki delegowany czas Wychowawczy nie tworzy odrębnych praw dla takiej osoby po zakończeniu okresu oddelegowania;
(6) jeżeli sąd uzna, że leży to w najlepszym interesie dziecka, tymczasowe postanowienie o zmianie planu wychowawczego wydane na podstawie niniejszej podsekcji może wymagać jednego z następujących warunków::
(a) rodzic nieupoważniony udostępnia dziecku w rozsądny sposób możliwość korzystania z jego czasu rodzicielskiego bezpośrednio przed i po odejściu rodzica w celu wdrożenia oraz za każdym razem, gdy rodzic nieupoważniony powraca do lub z urlopu lub urlopu ze swojego wdrożenia;
(B) rodzic nieupoważniony zapewnia rodzicowi nieupoważnionemu możliwość regularnego i stałego kontaktu ze swoim dzieckiem przez telefon, wymianę wiadomości e-mail, wirtualne wideo czas wychowawczy przez internet lub w inny podobny sposób;
(c) rodzic nieupoważniony nie ingeruje w dostarczanie korespondencji lub paczek między wdrożonym rodzicem a dzieckiem takiego rodzica; oraz
(D) rodzic wdrażający dostarcza terminowe informacje dotyczące swojego urlopu i harmonogramu wyjazdu rodzicowi nieupoważnionemu;
(7) ponieważ faktyczny Urlop z oddelegowania i daty wyjazdu na oddelegowanie mogą ulec zmianie z niewielkim wyprzedzeniem ze względu na konieczność wojskową, takie zmiany nie mogą być wykorzystywane przez rodzica nieupoważnionego w celu uniemożliwienia kontaktu między oddelegowanym rodzicem a jego dzieckiem;
(8) postanowienie sądowe tymczasowo zmieniające istniejący plan Wychowawczy lub inne postanowienie regulujące prawa i obowiązki rodzica-dziecka określa, kiedy przeniesienie jest podstawą takiego postanowienia i jest ono wprowadzane przez Sąd tylko jako tymczasowe postanowienie o zmianie lub postanowienie tymczasowe;
(9) Relokacja przez rodzica nieupoważnionego w okresie nieobecności rodzica oddelegowanego i mająca miejsce w okresie tymczasowego zarządzenia o zmianie planu rodzicielskiego nie powoduje zakończenia wyłącznej i ciągłej jurysdykcji sądu w celu późniejszego ustalenia czasu opieki lub rodzicielstwa zgodnie z niniejszym rozdziałem;
(10) nakaz sądowy tymczasowo zmieniający istniejący plan Wychowawczy lub inny nakaz wymaga od rodzica nieupoważnionego dostarczenia sądowi i rodzicowi wdrażającemu pisemnego powiadomienia z wyprzedzeniem co najmniej 30 dni o planowanej zmianie adresu zamieszkania, numerów telefonów lub adresu e-mail;
(11) po ostatecznym powrocie z oddelegowanego rodzica, każdy z rodziców może złożyć wniosek o zmianę tymczasowego zarządzenia dotyczącego modyfikacji planu rodzicielskiego z tego względu, że przestrzeganie takiego zarządzenia spowoduje bezpośrednie zagrożenie lub znaczną szkodę dla dziecka, a także może zażądać wydania przez Sąd postanowienia ex parte. Oddelegowany rodzic może złożyć taki wniosek przed jego powrotem. Do wniosku dołącza się Oświadczenie na poparcie żądanego postanowienia. W przypadku stwierdzenia bezpośredniego zagrożenia lub istotnej szkody dla dziecka Na podstawie faktów określonych w oświadczeniu sąd może wydać postanowienie ex parte zmieniające tymczasowy plan Wychowawczy lub inny kontakt rodzic-dziecko w celu zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu lub istotnej szkodzie dla dziecka. Jeżeli sąd wyda postanowienie ex parte, sąd ustali sprawę do rozpoznania w terminie dziesięciu dni od wydania postanowienia ex parte;
(12) żadne z postanowień niniejszej podsekcji nie wyklucza możliwości złożenia przez którąkolwiek ze stron wniosku o trwałą zmianę istniejącego planu rodzicielskiego zgodnie z podsekcją b) niniejszej sekcji Kodeksu; pod warunkiem jednak, że sąd nie przeprowadzi ostatecznej rozprawy w sprawie takiego wniosku przed upływem co najmniej 90 dni od ostatecznego powrotu rodzica przenoszącego. Istnieje domniemanie faworyzujące Plan rodzicielstwa z góry lub nakaz opieki jako taki, który nadal służy najlepszemu interesowi dziecka, a strona dążąca do trwałej zmiany takiego planu lub nakazu ponosi ciężar udowodnienia, że nie służy on już najlepszemu interesowi dziecka;
(13) jeżeli oddelegowanie wojskowego rodzica ma istotny wpływ na jego zdolność do osobistego stawienia się na zaplanowanym przesłuchaniu, wówczas na wniosek oddelegowanego rodzica i pod warunkiem powiadomienia z odpowiednim wyprzedzeniem innych zainteresowanych stron, sąd może zezwolić oddelegowanemu rodzicowi na składanie zeznań i innych dowodów drogą elektroniczną w każdej sprawie rozpatrywanej przez sąd na mocy niniejszej podsekcji. Do celów niniejszego ustępu termin „środki elektroniczne” obejmuje między innymi komunikację telefoniczną, telekonferencję wideo, połączenie z Internetem lub przechowywane elektronicznie oświadczenia lub dokumenty wysyłane z miejsca rozmieszczenia lub z innego miejsca;
(14)(A) gdy wydaje się, że nie istnieje plan Wychowawczy lub inny nakaz określający prawa i obowiązki rodzica, na wniosek jednego z rodziców sąd:
(i) przyspieszy rozprawę w celu ustalenia tymczasowego planu wychowawczego;
(ii) wymagać, aby rodzic wdrażający miał stały dostęp do dziecka, pod warunkiem że taki kontakt jest w najlepszym interesie dziecka;
(iii) zapewnić ujawnienie informacji finansowych dotyczących obu stron;
(iv) określić obowiązki dotyczące alimentów na mocy Kodeksu sekcja 19-6-15 obojga rodziców podczas wdrażania; oraz
(v) określić najlepsze warunki dla dziecka zainteresuj i rozważ przekazanie osobom trzecim, które mają bliskie kontakty z dzieckiem, rozsądnego czasu rodzicielskiego podczas oddelegowania. Rozpatrując taki wniosek, sąd uwzględnia uzasadnione wnioski rozlokowanej jednostki dominującej.
(B) wszelkie pisma procesowe złożone w celu ustanowienia planu wychowawczego lub nakazu alimentacyjnego na podstawie niniejszego ustępu są identyfikowane w momencie złożenia, podając w tekście pisma procesowego konkretne fakty związane z wdrożeniem i odnosząc się do niniejszego ustępu i podsekcji niniejszego rozdziału Kodeksu;
(15) W przypadku gdy Zbliżające się wdrożenie uniemożliwia sądowe rozstrzygnięcie w trybie przyspieszonym przed wdrożeniem, sąd może zezwolić stronom na arbitraż wszelkich kwestii dozwolonych zgodnie z sekcją 19-9-1.1 Kodeksu lub nakazać stronom mediację w ramach dowolnego ustalonego przez Sąd alternatywnego programu rozstrzygania sporów. Do celów arbitrażu lub mediacji każda ze stron ma obowiązek dostarczyć drugiej stronie informacji istotnych dla każdego planu rodzicielskiego lub kwestii wsparcia dotyczących dzieci lub stron;
(16) każdy rodzic wojskowy ma stały obowiązek pisemnego powiadomienia rodzica nieupoważnionego w terminie 14 dni od otrzymania przez niego ustnych lub pisemnych rozkazów wymagających oddelegowania lub innych nieobecności z powodu służby wojskowej, które będą miały wpływ na zdolność tego rodzica wojskowego do wykonywania jego czasu wychowawczego z dzieckiem. Jeżeli rozkazy rozmieszczenia nie zezwalają na 14-dniowe powiadomienie z wyprzedzeniem, wojskowy rodzic przekazuje pisemne powiadomienie drugiemu rodzicowi niezwłocznie po otrzymaniu takiego powiadomienia; i
(17) wojskowy rodzic zapewnia, że każdy wojskowy plan opieki rodzinnej, który złożył u swojego dowódcy, jest zgodny z istniejącymi nakazami sądowymi dotyczącymi jego dziecka. We wszystkich przypadkach każdy nakaz sądowy będzie pierwszym postępowaniem w sprawie opieki nad dzieckiem podczas nieobecności wojskowego rodzica, a wojskowy plan opieki rodzinnej będzie planem alternatywnym, jeśli rodzic nieudzielający opieki odmówi opieki nad dzieckiem lub uzna niezdolność do zapewnienia odpowiedniej opieki nad dzieckiem. Rodzica wojskowego nie uznaje się za lekceważącego żadnego nakazu sądowego lub planu wychowawczego, jeżeli w dobrej wierze realizuje on swój wojskowy plan opieki rodzinnej oparty na odmowie lub twierdzeniu, że rodzic nieudzielający opieki nie jest w stanie zapewnić dziecku należytej opieki podczas oddelegowania.