strategie środowiska uczenia się inkluzywnego

zbadaj swoje założenia.

bardzo często instruktorzy zakładają, że uczeń ma własne pochodzenie, ale niekoniecznie tak jest. Czy zwracasz się do uczniów tak, jakby wszyscy dzielili twoją tożsamość społeczną?

Ucz się i używaj imion uczniów.

nawet w dużych klasach możesz zacząć od kilku nazw i budować. Przynajmniej daj uczniom znać, że podejmujesz wysiłek, aby to zrobić.

język modelowy.

na przykład, unikaj używania zaimków męskich zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Kiedy używasz amerykańskich idiomów angielskich, wyjaśnij je dla dobra obcokrajowców.

Użyj wielu i różnych przykładów.

wiele przykładów zwiększa prawdopodobieństwo, że uczniowie odnoszą się do co najmniej jednego z nich. Zwróć uwagę na przykłady, które przemawiają do obu płci i które działają w różnych kulturach.

ustal podstawowe zasady interakcji.

to zapewni, że inni uczniowie są również włączający i pełen szacunku. Aby uzyskać maksymalne wpisowe w podstawowe zasady, Możesz zaangażować uczniów w proces ich ustanawiania. Nadal będziesz musiał egzekwować podstawowe zasady i poprawiać uczniów w przypadku okazjonalnego komentarza niewłącznego lub lekceważącego.

czy pewne perspektywy nie są systematycznie reprezentowane w Twoich materiałach szkoleniowych (np. kurs na temat rodziny koncentrujący się tylko na tradycyjnych rodzinach lub Kurs na porządku publicznym ignorujący kwestie rasy)? Zaniedbanie niektórych zagadnień implikuje ocenę wartości (hooks 1994), która może zrazić pewne grupy uczniów.

szczególnie w przypadku kursów z wieloma sekcjami i asystentami dydaktycznymi, ważne jest, aby być postrzeganym jako sprawiedliwy, zarówno w ocenianiu, jak i wdrażaniu zasad kursu. Postrzeganie niesprawiedliwości może wywoływać uczucia wyuczonej bezradności (Peterson et al., 1995), które są bardzo demotywujące dla studentów.

uważaj na sygnały o niskich zdolnościach.

w swoich staraniach o pomoc uczniom niektórzy instruktorzy niechcący wysyłają mieszane wiadomości (np.”Jasne, chętnie Ci w tym pomogę, wiem, że dziewczyny mają problemy z matematyką”). Te wskazówki zachęcają do przypisywania skoncentrowanych na trwałych, niekontrolowanych przyczynach, które zmniejszają skuteczność uczniów. Zamiast tego bardziej produktywne jest skupienie się na kontrolowanych przyczynach, takich jak wysiłek.

zapewnienie zakwaterowania dla studentów niepełnosprawnych.

instruktorzy są zobowiązani przez prawo do zapewnienia rozsądnych udogodnień studentom z udokumentowanymi niepełnosprawnościami.

nie proś ludzi o wypowiedź w imieniu całej grupy.

uczniowie o niedostatecznie reprezentowanej tożsamości często zgłaszają, że czują się niewidoczni w klasie lub wystają jak obolały kciuk jako członek tokena. To doświadczenie zwiększa się, gdy są oni traktowani jako rzecznicy dla całej grupy i może mieć wpływ na wydajność (Lord & Saenz, 1985).

Ćwicz inkluzywne zachowania klasowe.

oczywiście, my jako wychowawcy nie zamierzamy nikogo wykluczać z doświadczenia edukacyjnego. Jednak wielu badaczy zgłasza małe nieświadome zachowania – „mikroagresje” – których niektóre grupy studentów doświadczają wielokrotnie. Na przykład kobiety zgłaszają, że instruktorzy mają tendencję do przerywania im częściej niż mężczyznom, częściej ich ignorują, rzadziej wzywają, zadają im więcej pytań przypominających i mniej pytań analitycznych, mniej uznają ich wkład i mniej opierają się na ich odpowiedziach (Hall, 1982). Te mikroagresje sumują się i mają wysoce zniechęcający wpływ na tych uczniów.