wykonuje się nacięcie górnej linii środkowej lub lewej paramedycznej. Ogólna eksploracja brzucha jest podejmowana, zwracając szczególną uwagę na ścianę dwunastnicy dla dowodów blizn lub deformacji. Lewy hemiliver jest następnie zmobilizowany przez dzielenie więzadła trójkątnego odsłonić dolnej przełyku. Małe pasma między żołądkiem a śledzioną są również podzielone, aby uniknąć rozerwania śledziony. Xiphoid może być wycięty, aby zapewnić odpowiednią ekspozycję.
otrzewna nad przełykiem jest podzielona, a żołądek schowany w dół. Więzadło żołądkowo-wątrobowe jest zaciśnięte i podzielone, aby umożliwić przednią mobilizację złącza przełykowo-żołądkowego (EGJ). Więzadła frenoesophageal są podzielone, a przełyku tłuszczu pad jest wycięty. Palec chirurga jest następnie przekazywane wokół przełyku, aby sfinalizować mobilizację przełyku i wyznaczyć zwężoną część.
cała tkanka jest usuwana z przedniej powierzchni przełyku za pomocą zacisków pod kątem prostym, a wszelkie naczynia krwionośne są podzielone. Rurka nosowo-żołądkowa powinna być zasysana podczas tej części procedury.
miotomię wykonuje się dzieląc wszystkie włókna mięśniowe okrągłe i podłużne (kołnierzowo-powięziowe) powyżej obszaru zwężenia. Nacięcie jest przedłużony 4-6 cm na przełyku i 1,5-3 cm na kardii żołądka w celu zmniejszenia oporu odpływu. Muscularis powinny być „podważone”, aby umożliwić szerokie oddzielenie mięśni przełyku, ale należy zachować ostrożność, aby uniknąć nacięcie całkowicie przez błonę śluzową.
śródoperacyjna esophagoskopia jest szeroko stosowany do określenia długości i głębokości lub adekwatności miotomii. Opisano śródoperacyjną manometrię i zastosowanie cewnika Foleya (do wykonania nacięć miotomicznych nad balonem i do rozciągnięcia zwężonego odcinka), ale są one rzadko stosowane w warunkach klinicznych.
prowadzone jest poszukiwanie nieumyślnych enterotomii przez błonę śluzową, a wszelkie znalezione urazy są naprawiane jedwabiem. W tym momencie wykonuje się pyloroplastykę lub gastroenterostomię tylną, jeśli wykonano vagotomię. Niektórzy wolą zrobić pyloroplastykę u wszystkich pacjentów. Cewnik Foleya może być utrzymywany jako tymczasowy gastrostomii, po rurki jest zabezpieczona i żołądka zakotwiczone do ściany brzucha. Następnie kończy się zamknięcie powięzi i skóry. (Patrz obrazek poniżej.)
miotomia Hellera na achalazję. ponowne otwarcie w przypadku nieudanej miotomii
nieudana miotomia, zdefiniowana jako wysokie ciśnienie zwieracza przełyku z utrzymującymi się objawami, może być najlepiej leczona poprzez próbę pneumatycznego rozszerzenia. Ponowne otwarcie jest jednak wymagane po 2,9% otwartych miotomii Hellera. Według badań literatury przeprowadzonych przez Gouda i wsp., przyczynami wznowienia były: niecałkowita miotomia (51,8%), początek refluksu (34%), przełyk olbrzymi (16,2%) i Rak przełyku (2,03%).
reoperacyjna miotomia jest rozsądną opcją dla pacjentów z objawami dysfagii, podwyższonym ciśnieniem LES przez manometrię i dość dobrze zachowaną ruchliwością przełyku. Zabieg można wykonać laparoskopowo, w zależności od obecności i stopnia zrostów. Wejście na pole przez klatkę piersiową może zapewnić czystsze rozwarstwienie.
przyczyny niepowodzenia miotomii obejmują nacięcie, które nie jest wystarczająco długie lub Głębokie oraz obecność refluksu żołądkowo-przełykowego (GER) i jego powikłania (zwężenie). Leczenie nieodpowiedniej miotomii polega na wykonaniu drugiej miotomii, z późniejszą nieniszczącą naprawą przeciwodpływową.
leczenie zwężeń może obejmować przełykuastrostomii, przełykuastrektomii, kardioplastyka, jelita czczego lub jelita grubego interposition, lub subtotal gastrektomii. Esophagogastrectomy jest również czasami oferowane pacjentom z uporczywą dysfagia i znaczne rozszerzenie przełyku.