poprzednie badania nad „denied pregnancy”, czyli brakiem subiektywnej świadomości ciąży do końca ciąży u kobiet w ciąży, są przeglądane i reinterpretowane w ewolucyjnych ramach biologicznych. Ostatnie badania epidemiologiczne pokazują, że choroba ta ma znacznie większą częstość niż wcześniej sądzono (około 1:475). Bardzo często objawy cielesne ciąży (nudności, brak miesiączki i obrzęk brzucha) są nieobecne lub znacznie zmniejszone, a noworodki mają tendencję do niedowagi; w wielu przypadkach ciąża pozostaje niezauważona również przez krewnych i lekarzy. Obecne wyjaśnienia w literaturze klinicznej opierają się na hipotezach psychodynamicznych dotyczących nieświadomych konfliktów związanych z ciążą; brak objawów tłumaczy się „zaprzeczeniem somatycznym”. Twierdzę, że takie relacje psychodynamiczne są mylne z dwóch powodów: (1) opierają się na braku uznania aktywnej biologicznej roli płodu w określaniu przebiegu ciąży, i (2) ignorują wiele poziomów konfliktu matka-płód nad alokacją zasobów opisaną przez biologiczne teorie konfliktu rodzic-potomstwo. Proponuję przedefiniować ten stan jako „tajemniczą ciążę” i zacząć badać jego możliwe korelaty fizjologiczne i znaczenie ewolucyjne. W świetle teorii konfliktu rodzic-potomstwo zagadkowa ciąża wydaje się zmniejszać koszty ciąży, zarówno energetycznej ,jak i ekologicznej (mobilność, zależność od krewnych/partnera itp.), faworyzując w ten sposób matkę kosztem płodu. Zmniejszenie produkcji hCG i/lub skuteczności może być zaangażowane w proces. Proponuję i omówię trzy niewyłączne hipotezy ewolucyjne, aby wyjaśnić to zjawisko: (1) tajemnicza ciąża może być nieadaptacyjnym wynikiem procesów rozwiązywania konfliktów nad alokacją zasobów w ciąży, prawdopodobnie związanym z niewielkimi zakłóceniami mechanizmów imprintingu genomowego. (2) tajemnicza ciąża może wynikać z nieudanych spontanicznych aborcji płodów niskiej jakości. (3) wreszcie, tajemnicza ciąża może być adaptacyjnym wzorcem „wymuszonej współpracy” między matką a płodem w stresujących lub zagrażających warunkach ekologicznych, jak sugeruje zgłaszany związek z podwyższonym stresem psychospołecznym. W przypadku zmniejszonego prawdopodobieństwa przeżycia zarówno matka, jak i płód skorzystałyby, gdyby matka zmniejszyła inwestycje w ciążę, aby zmaksymalizować swoje szanse na przeżycie i osiągnięcie porodu.