zachęcony entuzjastyczną reakcją opinii publicznej na ten instrument, Kent Nagano przekonał Rogera Dubois do sfinansowania przez Pana Pagèsa zamówienia kolejnych dwóch octobasses. Lutnik zgodził się, poświęcając dwa i pół roku na zaprojektowanie bardziej nowoczesnego instrumentu, którego gra byłaby wygodniejsza. Efektem tej pracy jest to, że każdy nowy octobass wyposażony jest w małą klawiaturę zaklinowaną w krzywą w instrumencie, z klawiszami, które wprawiają w ruch odpowiednie tłumiki, zamontowane nad strunami. Amortyzatory te są aktywowane przez małe silniki, co pozwala muzykowi zatrzymać struny w odpowiednich miejscach i uzyskać pożądane nuty ze znacznie większą łatwością niż oryginalny model, który jest obsługiwany za pomocą dźwigni i pedałów.
Roger Dubois chciał być świadkiem zgromadzenia oktobasów, które tak hojnie pożyczył OSM i usłyszeć ich pierwsze notatki. Wierzy, że instrumenty pomogą potwierdzić status Orchestre symphonique de Montréal jako międzynarodowego lidera w wykonawstwie orkiestrowym,i że te oktobasy—które można zabrać w trasę—będą zazdrościć wielu! „W pewnym sensie te ośmiornice mogą stać się znakiem towarowym OSM” – utrzymuje. O jego dumie z tego osiągnięcia świadczy przygotowana do instalacji rzeźba z brązu przed siedzibą Canimex w Drummondville w Quebecu, która przedstawi Erica Chappella tańczącego z dwoma ośmioboistami.