UGT została założona 12 sierpnia 1888 przez Pablo Iglesiasa Posse w Mataró (Barcelona), z marksistowskim socjalizmem jako ideologiczną podstawą, pomimo statutowego apolitycznego statusu. Do czasu dziewiętnastego Kongresu w 1920 roku walka klasowa nie była traktowana jako podstawowa zasada działania związków zawodowych. Przynależność do UGT oznacza przynależność do PSOE i odwrotnie.
podczas I wojny światowej UGT podążała linią taktyczną bliskich związków i jedności działania z Confederación Nacional del Trabajo (CNT, Narodowa Konfederacja Pracy). UGT szybko się rozrastało po 1917 roku, a do 1920 roku liczyło 200 000 członków. Ta era nagle dobiegła końca wraz z pojawieniem się dyktatury Miguela Primo de Rivery, który dał legalny monopol na organizowanie pracy własnej sponsorowanej przez rząd Unii. Podczas gdy CNT opowiedziała się za radykalną konfrontacją z reżimem i była z tego powodu zakazana, UGT, choć nie zgadzała się z dyktaturą, przyjęła postawę opartą na współpracy, aby kontynuować legalną działalność. UGT wzrosła z 277,011 w grudniu 1930, do 958,451 w grudniu 1931, do 1,041,539 w czerwcu 1932. Znaczna część tego wzrostu miała miejsce w Federacji pracowników ziemskich, Federación Nacional de Trabajadores de la Tierra (Fntt), która wzrosła z 36 639 w czerwcu 1930 do 392 953 w czerwcu 1932, zwiększając odsetek pracowników ziemskich w UGT z 13 do 37 procent. Napływ tych robotników (jornaleros) spowodował radykalizację związku, a krwawy wybuch hiszpańskiej wojny domowej pogłębił wewnętrzne szczeliny, które doprowadziły do odejścia Largo Caballero ze stanowiska sekretarza generalnego UGT w 1937 roku.
generał Francisco Franco ograniczył UGT do wygnania i tajności po zwycięstwie w hiszpańskiej wojnie domowej aż do śmierci w 1975 roku. W okresie przemian demokratycznych po śmierci Franco Unia wyszła z tajności, podobnie jak komunistyczne komisje robotnicze (Comisiones Obreras, CCOO). UGT i CCOO, między nimi, stanowią główne drogi dla reprezentacji robotników w dzisiejszej Hiszpanii, z Anarchosyndykalistyczną Konfederacją General del Trabajo (CGT) odległą trzecią.