przedstawiono ogólną teorię dziedzicznych cech osobowości i ich neurobiologiczne podstawy. Trzy niezależne wymiary osobowości są zdefiniowane i związane z dziedziczną zmiennością wzorców reakcji na określone typy bodźców środowiskowych: „poszukiwanie nowości” wynika z dziedzicznej tendencji do częstej aktywności eksploracyjnej i intensywnego podniecenia w odpowiedzi na nowe bodźce; „unikanie szkód” wynika z dziedzicznej tendencji do intensywnej reakcji na bodźce awersyjne i uczenia się biernego unikania kary, nowości i braku nagrody; a „zależność od nagrody” wynika z dziedzicznej tendencji do intensywnej reakcji na nagrodę i pomoc oraz do uczenia się utrzymywania nagradzanego zachowania. Dowody sugerują, że różnice w każdym wymiarze są silnie skorelowane z aktywnością w określonym centralnym szlaku monoaminergicznym: poszukiwanie nowości o niskiej podstawowej aktywności dopaminergicznej, unikanie szkód o wysokiej aktywności serotoninergicznej i uzależnienie od nagrody o niskiej podstawowej aktywności noradrenergicznej. Te neurobiologiczne wymiary oddziałują na siebie, dając początek zintegrowanym wzorcom zróżnicowanych reakcji na karę, nagrodę i nowość. Kombinacja wysokiego poszukiwania nowości, wysokiej zależności od nagrody i niskiego unikania szkód (osobowość histrioniczna) lub kombinacja wysokiego unikania szkód, niskiej zależności od nagrody i niskiego poszukiwania nowości (osobowość obsesyjna) są związane z wzorcami przetwarzania informacji, które prowadzą do zawodnej dyskryminacji bezpiecznych i niebezpiecznych sytuacji, a tym samym do chronicznego niepokoju. U osób o wysokim poszukiwaniu nowości, przewlekły lęk charakteryzuje się globalnym niepokojem lub alarmem bez specyficznych wskazań premonitorowych, częstymi bólami ciała z powodu niskich progów bólu i odczuć, niskim progiem sedacji i powolnym zmęczeniem. W przeciwieństwie do tego, u osób o wysokim unikaniu szkód, przewlekły lęk charakteryzuje się częstymi zmartwieniami antycypacyjnymi opartymi na konkretnych wskazaniach, wysokim bólu i progach sedacji oraz łatwym zmęczeniem. W odpowiedzi na frustrujące brak nagrody, osoby z wysokim uzależnieniem od nagrody są podatne na kompensacyjną nadpobudliwość noradrenergiczną, a zatem ostre lub nawracające stany wzburzonej dysforii związane z zachowaniami szukającymi nagrody, takimi jak przejadanie się i zwiększona aktywność seksualna. Specyficzne prognozy dotyczą prawidłowego rozwoju osobowości, a także rozwoju i agregacji rodzinnej zaburzeń lękowych, somatoformalnych, depresyjnych i osobowości. Prognozy te są porównywane z dostępnymi informacjami i formułowane są zalecenia dotyczące przyszłych badań.