wartości, terapia akceptacji i zaangażowania

wartości, terapia akceptacji i zaangażowania

elastyczność psychologiczna jest nadrzędnym założeniem terapii akceptacji i zaangażowania (ACT: wymawiane 'act’).

zgodnie z ACT, elastyczność psychologiczna pojawia się, gdy nawiązujemy kontakt z chwilą obecną jako świadome istoty i akceptujemy emocje takimi, jakimi są, mamy możliwość wyboru działania w sposób bardziej przystający i zgodny z naszymi wartościami.

pozwala nam to nieco łagodniej trzymać własne myśli i emocje i działać na wartościach długoterminowych, w przeciwieństwie do angażowania się w Krótkoterminowe impulsy, uczucia i myśli.

na przykład: Stewart dogania przyjaciela, którego chciał zobaczyć od dłuższego czasu. Po spotkaniu przypadkowo przewrócił swoją kawę, rozlewając ją na stół, siebie i swojego przyjaciela. Poczuł się zażenowany, a Stewart wykrzyknął: „jestem takim idiotą, nie mogę uwierzyć, że to zrobiłem”. Dodało to niepokoju Stewartowi i jego negatywnym myślom o sobie. Według ACT można to rozumieć jako nieelastyczność psychologiczną Stewarta.

gdyby Stewart był trochę bardziej akceptowalny w swoim zachowaniu, mógł się zatrzymać, połączyć ze swoimi wewnętrznymi emocjami i zastanowić się nad swoim zachowaniem. Zamiast tego Stewart mógł powiedzieć: „jestem naprawdę wkurzony na siebie w tej chwili”, pozwalając mu akceptować i łączyć się z jego uczuciami i zachowaniem, demonstrując, że jest psychicznie elastyczny. Ale jak Stewart przechodzi od bycia nieelastycznym psychologicznie do elastycznego psychologicznie?

Cóż, Stewart może zdecydować się na terapeutę, który stosuje techniki terapii akceptacji i zaangażowania.

czym jest terapia akceptacji i zaangażowania?

ACT został opracowany przez Stevena C. Hayes w 1982 roku i jest opartą na dowodach terapią behawioralną, która podkreśla akceptację, uważność i cenione działania, aby pomóc ludziom w zaakceptowaniu trudności, które zdarzają się przez całe życie.

używając technik uważności, jednostki uczą się przestać odrzucać i unikać swoich wewnętrznych emocji i nauczyć się akceptować, że wewnętrzne emocje są odpowiednimi reakcjami na określone sytuacje, które nie powinny uniemożliwiać im postępu w życiu. Pomaga to zdobyć zrozumienie i akceptację problemów i trudności; ostatecznie prowadzi to do zaangażowania w dokonywanie niezbędnych zmian w zachowaniu (niezależnie od tego, co dzieje się w życiu). Istnieje prosty akronim, który zawiera akt i jest nim 'akt’:

a = zaakceptuj swoje myśli i uczucia i bądź obecny.

C = wybierz wartościowy kierunek i –

T = podejmij działanie.

zgodnie z Ustawą istnieje sześć procesów, które mają na celu zwiększenie elastyczności psychologicznej, są to:

1-Defuzja poznawcza (obserwuj swoje myślenie):

defuzja poznawcza występuje, gdy cofamy się i oddzielamy nasze myśli, obrazy i wspomnienia i uczymy się, aby nie dać się złapać i zaplątać w te myśli lub pod ich wpływem. Ten krok do działania uczy nas widzieć nasze myśli takimi, jakimi naprawdę są, niczym więcej niż słowami czy obrazami, a więc możemy nauczyć się trzymać je lekko,zamiast mocno.

2-akceptacja (otwórz się):

poprzez akceptację uczymy się otwierać i robić miejsce na bolesne uczucia, doznania i emocje. Uczymy się porzucać zmagania z nimi, dawać im przestrzeń do oddychania i pozwalać im być takimi, jakimi są, zamiast walczyć i odmawiać im-zasadniczo uczymy się pozwalać im być. Pozwala to naszym wewnętrznym myślom, uczuciom i popędom przychodzić i odchodzić, bez walki.

3-Kontakt z chwilą obecną (bądź tu i teraz):

nawiązując kontakt z chwilą obecną, możemy pomóc w przeniesieniu naszej świadomości do Tu i teraz, i doświadczyć otwartości, może to skutkować tym, że jesteśmy obecni psychicznie – lub świadomie łączymy się i angażujemy z tym, co się rozwija w chwili obecnej, zamiast błądzić z naszymi myślami.

4 – jaźń jako kontekst (czysta świadomość):

jaźń jako kontekst w akcie oznacza, że uczymy się kontaktować z naszym głębokim poczuciem jaźni i poznawać naszą wewnętrzną jaźń. Jest to spostrzegawcza część tego, kim jesteśmy i jest oddzielona od naszych myśli, wspomnień i uczuć.

5-wyjaśnianie wartości (wiedzieć, co się liczy):

kluczowym aspektem działania są wartości i rozpoznawanie tego, co jest najważniejsze dla nas samych i czego autentycznie chcemy w naszym życiu. Ważne jest, aby wyjaśnić te wartości, aby mieć sensowne życie.

wartości akceptacja i zaangażowanie terapia JH

6 -zaangażowana Akcja (róbcie, co trzeba):

ten krok jest możliwy, gdy uznamy, jakie są nasze prawdziwe wartości i zaangażujemy się w robienie rzeczy, które wnoszą wartość w nasze życie. Oznacza to, że podejmujemy skuteczne działania, które kierujemy się naszymi wartościami, robiąc to, czego potrzeba, aby żyć według naszych wartości, niezależnie od tego, czy mogą one powodować dyskomfort i ból.

kto korzysta z ustawy?

badania nad ACT wykazały, że terapia jest skuteczna dla osób, które mają:

  • zespół stresu pourazowego (PTSD);
  • zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD);
  • zaburzenia jedzenia;
  • uzależnienie;
  • depresja;
  • niepokój;
  • i przewlekły ból.

czego można się spodziewać w terapii

pracując z terapeutą stosującym techniki aktu, nauczysz się słuchać i zwracać uwagę na własną samo-rozmowę, czyli sposób mówienia do siebie o konkretnych sytuacjach i zdarzeniach, a także mówić do siebie o potencjalnych ograniczeniach i problematycznych relacjach. Poprzez naukę skupiania się na własnej rozmowie z sobą, możesz określić, czy twoje obawy wymagają natychmiastowej uwagi lub czy można je zaakceptować takimi, jakimi są.

pracując z terapeutą, możesz zbadać to, co zrobiłeś w przeszłości, co nie działało dla Ciebie, a także zbadać opcje, które pomogą Ci w powtarzaniu tych zachowań w przyszłości. Kiedy zaakceptujesz swoje problemy, jakie są, będziesz pracować nad zobowiązaniem do zaprzestania walki z przeszłością i rozpoczęcia praktykowania bardziej optymistycznych zachowań, które wynikają z twoich osobistych wartości i celów.

ACT nie jest ustrukturyzowanym leczeniem, takim jak dialektyczna terapia zachowania (DBT), terapia poznawcza oparta na uważności (Mindfulness-Based Cognitive Therapy-MBCT) i redukcja stresu oparta na uważności (Mindfulness-Based Stress Reduction-MBSR), z terapeutami modyfikującymi techniki w oparciu o ich zdolności jako terapeuty i na Tobie jako kliencie.

jeśli szukasz terapeuty, który korzysta z ACT, ważne jest, aby szukać doświadczonego terapeuty, doradcy, psychologa lub pracownika socjalnego, który może mieć dodatkowe szkolenie w ACT I który potwierdza korzystanie z ACT poprzez swój publiczny profil.

aby umówić się na wizytę spróbuj dokonać rezerwacji Online. Alternatywnie, można zadzwonić do Vision Psychology Brisbane na (07) 3088 5422.

  • Blackledge, J. T., & Barnes-Holmes, D. (2009). Podstawowe procesy w terapii akceptacji i zaangażowania (S. 41-58). W J. T., Blackledge., J. Ciarrochi., & F. Deane (Eds.). Terapia akceptacji i zaangażowania: współczesna teoria, badania i praktyka. Bowen Hills: Australia. Australian Academic Press.
  • Fledderus, M., Bohlmeijer, E., Fox, J. P., Schreurs, K. M. G., & Spinhoven, P. (2013). Rola elastyczności psychologicznej w terapii samopomocowej akceptacji i zaangażowania interwencji psychologicznej w randomizowanym badaniu kontrolnym. Behaviour Research and Therapy, 3, 142-151. https://doi.org/10.1016/j.brat.2012.11.007
  • ACT made simple: łatwy do odczytania podkład o terapii akceptacji i zaangażowania. Oakland, CA: New Harbinger Publications.
  • Kraft, J., Ferrell, J., Levin, M. E., Twohig, M. P. (2018). Psychologiczna nieelastyczność i piętno. przegląd metaanalityczny. Journal of Contextual Behavioural Science, 7, 15-28. https://doi.org/10.1016/j.jcbs.2017.11.002
  • Larmar, S., Wiatrowski, S., & Lewis-Driver, S. (2014). Terapia akceptacji i zaangażowania: przegląd technik i zastosowań. Journal of Service Science and Management, 7, 216-221. [2010-01-12 13: 48] Metaanaliza wskaźników porzucania w terapii akceptacji i zaangażowania. Behaviour Research and Therapy, 104, 14-33. https://doi.org/10.1016/j.brat.2018.02.004
  • Swain, J., Hancock, K., Hainsworth, C., & Bowman, J. (2013). Terapia akceptacji i zaangażowania w leczeniu lęku: przegląd systematyczny. Clinical Psychology Review, 33, 965-978. http://dx.doi.org/10.1016/j.cpr.2013.07.002
Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.