ludzie, którzy przeszli wszystkie szczepienia przeciwko tężcowi i błonicy w dzieciństwie, nie potrzebują zastrzyków przypominających, aby zachować ochronę przed dwiema rzadkimi, ale niebezpiecznymi chorobami, naukowcy konkludują w nowym badaniu, w którym nie stwierdzono różnicy w częstości chorób między krajami, które zalecają ponowne szczepienie dorosłych co 10 lat, a krajami, które twierdzą, że wystarczy Ukończenie szczepień dziecięcych.
od 2017 r. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca szczepienie dorosłych przeciwko tężcowi i błonicy tylko wtedy, gdy nie ukończyli serii szczepień dziecięcych lub nie wiedzą, czy to zrobili. Wytyczne przewidują wyjątki dla kobiet w ciąży, niektórych rodzajów podróży międzynarodowych i urazów podatnych na tężec. Ale w USA, Komitet Doradczy ds. praktyk szczepień, który wydaje zalecenia dla Centers for Disease Control and Prevention, obecnie preferuje zastrzyki przypominające co 10 lat dla dorosłych.
Reklama
w tym, co starszy autor badania nazwał „żenująco prostym” eksperymentem natury, naukowcy porównali częstość występowania chorób w ciągu 15 lat w 31 uprzemysłowionych krajach Ameryki Północnej i Europy z podobną infrastrukturą opieki zdrowotnej i statusem społeczno-ekonomicznym. Przeanalizowali dane z WHO, sumując się do ponad 11 miliardów osobolat. Gazeta szczególnie uważnie przyjrzała się Francji, która zaleca 10-letnie zastrzyki, oraz Wielkiej Brytanii, która nigdy tego nie zrobiła.
szczepienie przypominające dla dorosłych nie przyniosło żadnych korzyści, naukowcy doszli do wniosku po przeczesaniu danych WHO z lat 2001-2016: nie odnotowano spadku częstości występowania tężca lub błonicy we Francji lub w innych krajach, w których zaszczepiono dorosłych, którzy jako Dzieci otrzymali wszystkie dawki szczepionki, w porównaniu do WIELKIEJ BRYTANII i innych krajów, które tego nie zrobiły.
Reklama
przed tą szczegółową analizą Mark Slifka, profesor mikrobiologii i immunologii na Oregon Health and Science University, wraz z kolegami prześledził odporność u mniej niż 50 osób w ciągu 25 lat, raportując w artykule z 2007 roku, że zarówno szczepionki przeciw tężcowi, jak i błonicy zapewniały długotrwałą ochronę. W pracy kontrolnej z 2016 r. jego zespół zmierzył poziom przeciwciał u 500 pacjentów w USA w ciągu 10 lat, uzyskując ten sam wynik: Ludzie, którzy otrzymali wszystkie dawki szczepionki dla każdej choroby w dzieciństwie, mieli przeciwciała powyżej progu ochronnego, co oznacza, że ich zasięg był również trwały.
” to, co mieliśmy w 2016 roku, to dane immunologiczne. Teraz mamy dane epidemiologiczne, które pokazują, że immunologia jest prawidłowa ” – powiedziała Slifka w wywiadzie. „Ekscytujące w tym jest to, że jest to bezpośrednia miara tego, czy szczepienia lub szczepienia przypominające u dorosłych były bardziej czy mniej chorobowe.”
Slifka co roku może zaoszczędzić około 1 miliarda dolarów na kosztach opieki zdrowotnej, jeśli zrezygnuje z zastrzyków przypominających te „legacy vaccines”dla dorosłych objętych ubezpieczeniem.
zarówno tężec, jak i błonica są obecnie rzadkie w krajach uprzemysłowionych, ale te dwie choroby mają śmiertelną historię przed szczepionką. Tężec, miejscowa infekcja bakteryjna czasami nazywana szczęką, która przywodzi na myśl zardzewiałe paznokcie, w 1947 r.śmiertelność wynosiła 91%. Błonica, bakteryjne zakażenie gardła i górnych dróg oddechowych, jest nadal śmiertelne w 5% do 10% przypadków.
w obecnym badaniu krajów uprzemysłowionych zgony odnotowano u osób, które jako dzieci były nieszczepione lub niedostatecznie zaszczepione w krajach rozwijających się lub na Łotwie, które przed 1995 r.miały okres słabych szczepień.
kiedy szczepionki przeciw tężcowi i błonicy były po raz pierwszy szeroko podawane w latach 40. i 50., zalecano zastrzyki przypominające po trzech latach, a następnie w latach 60., które przesunęły się do pięciu lat, zanim osiedliły się w odstępach 10-letnich, obecnie standardowych w USA. Zbadano dziewięć innych serii szczepień podawanych w dzieciństwie-odrę, świnkę, różyczkę, polio, wirus zapalenia wątroby typu A, wirus zapalenia wątroby typu B, Haemophilus influenzae B, rotawirus i wirusy brodawczaka ludzkiego — a następnie ograniczono je do dzieciństwa.
dwa ostatnie przykłady zmieniających się wytycznych to szczepionka na ospę wietrzną, po raz pierwszy pomyślana jako „pierwsza i zrobiona”, zanim zaszczepione dzieci rozwinęły infekcje przełomowe po jednej dawce. Teraz dwie dawki są standardowe. Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego lub HPV poruszała się w przeciwnym kierunku. Zaczęło się od schematu trzech dawek, ale późniejsze badania wykazały, że pojedyncza dawka może działać równie dobrze.
mówiąc ogólnie o tężcu i błonicy, Stanley Plotkin, Emerytowany profesor pediatrii na Uniwersytecie Pensylwanii i doświadczony badacz szczepionek, ostrzegł, że ” częstość występowania błonicy jest niska, ponieważ organizm nie krąży już w USA, nawet jeśli szczepionka nie jest wzmocniona; i że przeciwciała przeciw tężcowi utrzymują się dobrze, ale spadek z czasem i istnieje wiele doniesień o tężcu u zaszczepionych osób długo po immunizacji, więc niskie może nie zawsze być ochronne.”
Shaun Truelove, asystent naukowca w International Vaccine Access Center Of Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, powiedział, że kwestia szczepień przypominających jest nieco bardziej skomplikowana, niż może się wydawać.
„patrzenie na częstość występowania tych chorób w ciągu ostatniej dekady nie mówi dokładnie całej historii” „W tym przypadku brak transmisji w tych wysoce zaszczepionych populacjach, szczególnie wśród dzieci, może ograniczać narażenie wśród osób starszych, u których odporność osłabła.”
Slifka dodał zastrzeżenie, podkreślając, że wnioski z jego artykułu dotyczą tylko krajów o silnych systemach opieki zdrowotnej.
„jeśli jest to kraj rozwijający się, w którym nie jest jasne, jaki jest zakres szczepień, jaki jest ich wskaźnik infekcji lub częstość występowania, kraje te muszą zebrać te informacje, zanim będą mogły podjąć tego typu decyzję” – powiedział.