w pozycji stojącej, gdy miednica jest przechylona do tyłu, więzadło jest skręcone i napięte, co zapobiega opadaniu pnia do tyłu, a postawa jest utrzymywana bez potrzeby aktywności mięśniowej. W tej pozycji więzadło utrzymuje również głowę kości udowej wciśniętą w panewkę.
w miarę wyginania się stawu biodrowego zmniejsza się napięcie więzadła i zwiększa się ilość możliwych obrotów w stawie biodrowym, co pozwala miednicy przechylić się do tyłu pod kątem siedzącym. Rotacja boczna i addukcja w stawie biodrowym jest kontrolowana przez silną część poprzeczną, podczas gdy część zstępująca ogranicza rotację przyśrodkową.
frekwencja stosowana w klasycznym stylu baletowym wymaga dużej elastyczności w tym więzadle. Podobnie jak przednie rozdwojenie, gdzie tylna noga jest nadmiernie wydłużona w biodrze. Wiele zewnętrznie obraca tylną nogę podczas wykonywania przedniego podziału, ten zewnętrzny obrót, gdy biodro nie jest zgięte, rozciąga więzadło jeszcze bardziej. Ten „podział sztuk walki” wyróżnia się tylnym kolanem skierowanym na zewnątrz na boki (Zwykle stopa wraz z nim), a nie skierowanym prosto w dół z rzepką skierowaną do podłogi, w czystym przedłużonym przednim rozdwojeniu.