wizja po operacji zaćmy, z perspektywy chirurga' s

jako okulista od ponad 25 lat wykonywałam operację zaćmy przez ponad połowę tych lat. W tym czasie doradzałem tysiącom pacjentów na temat korzyści i ryzyka związanych z zabiegiem.

ale kiedy zdiagnozowano u mnie” wczesną ” zaćmę w wieku 55 lat, odkryłem, że moim najtrudniejszym wyzwaniem poradnictwa byłem ja. Po pierwsze, rozważałem teraz pójście wbrew radom, które zwykle dawałem swoim pacjentom.

zawsze byłem bardzo konserwatywnym chirurgiem zaćmy. Oznaczało to oczekiwanie, aż ostrość wzroku pacjenta będzie co najmniej 20/50 lub gorsza, zanim miałem poważną dyskusję z nimi na temat możliwości operacji zaćmy.

podczas tych konsultacji Wiele osób z zaćmą z przerażeniem dowiedziało się, że operacja jest ich jedyną opcją przywrócenia wzroku. Mętna naturalna soczewka oka musi zostać usunięta i zastąpiona Sztuczną, znaną jako soczewka wewnątrzgałkowa lub IOL.

nawet kiedy przestałem wykonywać operacje zaćmy i po przyjęciu bardziej nowoczesnych i bezpieczniejszych procedur, rzadko — jeśli w ogóle-poważnie omawiałem operację zaćmy z kimś, kogo ostrość wzroku wynosiła 20/20 do 20/25, zgodnie z pomiarem na wykresie oka.

wielu chirurgów uważa, że ryzyko powikłań po operacji zaćmy, bez względu na to, jak niewielkie, jest zbyt duże, gdy nadal można to dobrze zobaczyć bez potrzeby operacji.

jednak moje ostatnie osobiste doświadczenie nauczyło mnie, jak jakość naszego wzroku może się pogorszyć przy zaćmie, nawet jeśli wykresy oczu mówią nam, że podobno widzimy „dobrze.”

wczesne objawy zaćmy

na początku zacząłem zauważać aureole wokół świateł ulicznych w nocy i odblaski od jasnych świateł w ciągu dnia.

wcześniej zawsze miałem ostrość wzroku 20/20 + bez okularów. Ale zaćma rozwijała się w obu moich oczach, z moim prawym okiem znacznie gorzej niż lewym. W moim fotelu egzaminacyjnym nadal mogłem zobaczyć linię 20/20 do 20/25 na wykresie oka bez większego problemu. Innymi słowy — i jak zawsze mówiłem moim pacjentom w przeszłości-podobno widziałem ” dobrze.”

ale około rok przed podjęciem decyzji o operacji zaćmy, wykonałem bardzo słabo test czułości kontrastu, gdy źródło olśnienia (jasne światło) zostało skierowane w kierunku moich oczu podczas testu. Oznacza to, że rozproszone światło i inne zakłócenia powodowane przez zaćmę zaciemniające soczewkę mojego oka znacznie utrudniały mi odróżnienie obiektów od ich tła, gdy kontrast między nimi nie był jaskrawo czarny i biały (jak litery na standardowym wykresie oka).

i zamykanie lewego oka sprawiało, że czułam się jakbym miała kawałek woskowanego papieru przed wszystkim, co widziałam. Z biegiem czasu Widok ten stał się jeszcze bardziej nieprzejrzysty.

podczas nocnej jazdy miałem klasyczne objawy zaćmy: widzenie aureoli wokół świateł i reflektorów oraz trochę świecenia wokół świateł ulicznych. Kontrast między ciemnymi samochodami a ciemnym tłem nocy sprawił, że trudno było nakreślić prawdziwy zarys samochodów przede mną.

pomimo tych objawów, na wykresach oczu nadal stwierdzano, że widzę ” dobrze.”

utrata czułości kontrastu & percepcja głębi

Centralne zamglenie i zamglenie w prawym oku sprawiły, że byłem prawie monokularowy lub „jednooki”.”Stałem się dominującym lewym okiem, ponieważ wciąż mogłem widzieć przez to oko, gdzie zaćma nie była tak zła.

moje zaburzone widzenie nie utrudniało normalnej codziennej aktywności. Ale kiedy wykonywałem zabiegi chirurgiczne, zauważyłem, że zdecydowanie zwalniam z powodu utraty wrażliwości na kontrast. Ponieważ nie mogłem już dobrze widzieć obydwoma oczami, doświadczyłem również obniżonej percepcji głębi.

nawet lampy napowietrzne nie doświetlały miejsca operacji tak dobrze, jak kiedyś. Mój przenośny chirurgiczny reflektor również wydawał się stracić część swojej luminancji.

te skargi, które zgłosiłem na sali operacyjnej, były podobne do tych, które kiedyś słyszałem od pacjentów z „wczesną” zaćmą, którzy protestowali, że potrzebują dużo więcej światła, aby wygodnie czytać.

przed salą operacyjną sięgnąłem po stare szkło powiększające przy biurku, patrząc na czarny nadruk na kolorowym papierze.

gdyby przyjaciel lub członek rodziny stał przed szklanymi drzwiami przesuwnymi lub wykuszem, widziałbym tylko ich sylwetkę prawym okiem, nie będąc w stanie odróżnić rysów twarzy.

ale Wykres oka nadal mówi, że mam 20/20 do 20/25 wzroku i że widzę ” po prostu dobrze.”

więc się zawahałem i zastosowałem się do rad, które prawie zawsze dawałem moim pacjentom z zaćmą. Jak każdy inny okulista, wiedziałem zbyt wiele o operacji zaćmy, zwłaszcza tych” kilka i daleko od ” powikłań. Po co ryzykować, jeśli nie będę musiał?

a poza tym widziałem „just fine” – z okazjonalnymi frustracjami wizualnymi.

Ostatnia Słoma: Czas na operację zaćmy

pewnego późnego popołudnia jednak moje odczucia zmieniły się drastycznie podczas podróży do domu z mojego biura.

zmierzałem na zachód do typowego zachodu Słońca na Florydzie. W jakiś sposób, kiedy zmieniałem pasy ruchu, słońce zaglądało między krawędź mojej osłony przeciwsłonecznej a lusterkiem wstecznym tuż wewnątrz ramy mojej przedniej szyby, tworząc silne odblaski, które chwilowo zamazywały mój widok na drogę przed mną.

na szczęście w pobliżu nie było samochodów, a incydent nie wpłynął na moją jazdę. Ale to była ostatnia kropla. Następnym razem zdałem sobie sprawę, że mogę nie mieć tyle szczęścia. A ryzyko wypadku drogowego tego rodzaju znacznie przewyższa teraz znacznie mniejsze ryzyko poddania się operacji zaćmy.

otaczają mnie znakomici chirurdzy zaćmy, więc wybór kogoś do własnego zabiegu wcale nie był trudny. Wybrałem Steve Updegraff, MD, który widziałem wykonywać wiele operacji zaćmy.

ale zmuszenie się do zaplanowania operacji było prawie tak trudne, jak podjęcie decyzji o zabiegu w pierwszej kolejności.

to prawda, lekarze robią złych pacjentów

wiadomo, że lekarze robią okropnych pacjentów. Po pierwsze, za dużo wiedziałem o delikatnej części ciała, na której miałem mieć operację. Widziałem też zbyt wiele filmów na konferencjach, które ilustrowały „coś poszło nie tak” podczas operacji.

bez dwóch zdań. Byłem bardzo zdenerwowany, mimo że miałem całkowitą wiarę w mojego chirurga.

pouczałem się o znaczeniu bycia „dobrym” pacjentem, a nie jednym z tych przerażających” lekarzy ” pacjentów. Powiedziałem sobie, że wybór technik pozostawiam Steve ’ owi.

chociaż byłem pełen genialnych pomysłów na wariacje technik, które mogą pomóc mojemu chirurgowi osiągnąć najlepsze wyniki, postanowiłem oprzeć się pokusie zaoferowania mu dowolnego z moich wielu cennych spostrzeżeń.

przygotowując się do operacji, miałam pierwsze pełne badanie oka. Jak większość emmetropów, nigdy nie potrzebowałem okularów do oglądania na odległość; potrzebowałem tylko pary okularów do czytania bez recepty, które nadal noszę.

mój wybór jednoogniskowej soczewki wewnątrzgałkowej (IOL) vs.” premium ” wieloogniskowy IOL był prosty. Moje największe skargi na zaćmę to olśnienie i Aureole. Ponieważ większość dolegliwości wizualnych pacjentów, którzy mają Premium IOLs wynika z optyki, nie chciałem ryzykować dalszego olśnienia i aureoli z soczewką wieloogniskową.

właściwie trochę się podnieciłem pomysłem wymiany soczewki zaćmy na asferyczny IOL. Zaintrygowało mnie, że optyka soczewek asferycznych może być lepsza nawet od soczewek naturalnych oka.

chociaż Matka Natura wykonała wspaniałą pracę, produkując naturalny obiektyw, który dał mi pół wieku doskonałego widzenia, współczesna nauka wyprodukowała IOLs o doskonałej optyce idealnej do skupiania promieni świetlnych.

procedura zaćmy

otrzymałam przedoperacyjne krople do oczu, antybiotyki zapobiegające ewentualnej infekcji oka i niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) do kontrolowania stanu zapalnego i obrzęku.

w dniu operacji, będąc w strefie przetrzymywania, poprosiłem o leki, aby uspokoić mój niepokój. Nie chciałam jednak zbyt wiele, bo chciałam zapamiętać operację i przypomnieć sobie jak najwięcej szczegółów.

pamiętam podróż na salę operacyjną i mój chirurg powiedział mi” cześć”. Otrzymałam miejscowe krople znieczulające, a potem byłam przygotowana i udrapowana.

Ktoś poprosił mnie, żebym spojrzał prosto w światło, gdzie zobaczyłem dwa grube, szare trójwymiarowe półkola lekko przesunięte i oddzielone przestrzenią.

podczas zabiegu cały mój widok był jasnoszary, jakbym patrzył przez wodę pod wodą. Ten pogląd nigdy się nie zmienił. Słuchałem dźwięków maszyny fakoemulsyfikacyjnej i próbowałem zobaczyć zmiany w moim widzeniu, gdy mój obiektyw został rozbity (zemulgowany), a następnie wyssany (zasysany).

ze względu na jasność światła mikroskopu operacyjnego, mój widok pozostał praktycznie niezmieniony. Mój chirurg skomentował, że moja kora mózgowa (miękka, obwodowa część mojej zaćmy) była nieco bardziej wytrwała, niż się spodziewał po tym, co zobaczył na mikroskopowym badaniu oka (lampa szczelinowa). Ale wszystko szło dobrze.

mój chirurg ogłosił, że usunięto mi zaćmę. Spojrzałem w tym momencie w górę i próbowałem zobaczyć, jak wygląda wizja bez obiektywu (aphakic). Ale wciąż nie potrafiłem zrozumieć żadnych szczegółów. Wszystko wyglądało tak samo.

kiedy mój chirurg ogłosił, że asferyczny IOL został wstawiony na miejsce, Mój widok nadal nie był dużo lepszy. To było zdecydowanie rozczarowujące, biorąc pod uwagę moje oczekiwanie. Zamiast tego, trójwymiarowe szare półkola pozostały dokładnie takie, jakie widziałem przez całą procedurę.

wtedy zdjęto zasłony zakrywające moją twarz. Kiedy mój chirurg powiedział, że wszystko poszło idealnie, poczułem całkowitą ulgę. Rozejrzałem się po pokoju i zauważyłem, że moje fotoreceptory (komórki światłoczułe w siatkówce) były nadal wybielone.

warunek ten powoduje, że stałe światło skierowane do oka powoduje, że fotoreceptory pracują w godzinach nadliczbowych, bez możliwości odzyskania i uzupełnienia światłoczułych fotopigmentów (chromoforów). Stwarza to tymczasową sytuację, w której fotoreceptory są „bielone” lub pozostawione bez pigmentu potrzebnego do dobrego widzenia.

przynajmniej widziałem obrazy i cienie w pokoju. To było zdecydowanie satysfakcjonujące.

moje pierwsze myśli po operacji

ze względu na leki, które mi podano, nie pamiętam, żebym był w strefie rekonwalescencji przez obowiązkowe 10-15 minut. Ale moja pamięć żywo uruchamia się ponownie w miejscu, w którym siedziałem na krześle w obszarze rozładowania.

z obszaru rozładowania widziałem obszary przetrzymywania i odzyskiwania. Przez moje prawe oko, te obszary były zdecydowanie jasne. Z zamkniętymi lewymi oczami widziałem wszystkich chodzących i łatwo mogłem ich rozpoznać.

odległe obrazy były nadal rozmyte. Niestety, postanowiłem spojrzeć w dół na moją opaskę identyfikacyjną i zauważyłem, że nazwa” Charles Slonim ” jest krystalicznie czysta.

„Oh @$#% &”, pomyślałem. „Teraz jestem krótkowzroczny (krótkowzroczny)! Mam złą moc implantów. Ktoś się pomylił!”

(pamiętasz, co mówiłem o lekarzach, którzy robią okropnych pacjentów, bo wiedzą za dużo-czy myślą, że wiedzą —

byłem poruszony. Nie chciałam być krótkowzroczna po operacji zaćmy. Przez całe życie miałam problemy z widzeniem (dobre widzenie bez korekcji). Zastanawiałam się, czy powinnam coś powiedzieć teraz, czy po prostu poczekać. Sam byłem lekarzem i musiałem to wyprostować.

Czy potrzebuję innej procedury? Miałem nadzieję, że nie.

starałem się przypomnieć sobie wszystko, co mogłem o operacji zaćmy rogówki, rodzaju zabiegu, który przeszedłem. Przypomniałem sobie, że obrzęk rogówki lub obrzęk zazwyczaj indukuje zmianę krótkowzroczności, dopóki nie ustąpi.

zdecydowałem, że poczekam, aby coś powiedzieć, chociaż w drodze do domu nadal martwiłem się o możliwość mniej niż optymalnego efektu wizualnego. Ale z pozytywnej strony, i kiedy byłem zajęty zgadywaniem mojego chirurga, zauważyłem, że kontrasty kolorystyczne w oddali były niesamowite.

widzenie po operacji zaćmy 20 20

po południu moja jakość widzenia znacznie się poprawiła. Ale moja ostrość wzroku nadal była mniejsza niż oczekiwano. Chciałem tego, co obiecały reklamy telewizyjne i radiowe: „off-the-table 20/20!”Byłem jeszcze bardziej krótkowzroczny niż emmetropikalny i byłem z tego powodu niezadowolony.

ale w sumie mój dzień operacji był zupełnie spokojny. Wziąłem moje przepisane krople do oczu, aby zapobiec infekcji i zmniejszyć obrzęk, i miałem nadzieję na najlepsze.

obudziłam się pierwszego dnia po operacji i nie mogłam się doczekać, aż zdejmę osłonę oka. Mój wzrok był nieco bardziej zamazany niż dzień wcześniej i starałem się wyjaśnić to jako nocny obrzęk rogówki wynikający z niedotlenienia (niski poziom tlenu) oka. Mogą to powodować różne czynniki, w tym stagnacyjne łzy, które nie są mrugane w nocy. Niezależnie od przyczyny, tego rodzaju obrzęk może powodować większą krótkowzroczność.

moja bliska wizja była nadal całkiem dobra. Ciągle brałam krople do oczu. A po południu pierwszego dnia pooperacyjnego widok przez moje prawe oko był niczym, co kiedykolwiek wcześniej wspominałem: wyraźny i kolorowy w sposób, którego nawet mój najlepszy wzrok w młodszych latach nie mógł powielać.

wyniki pierwszego dnia po:

• ostrość widzenia, 20/25 (odległość)

• ciśnienie wewnętrzne (wewnątrzgałkowe) w oku 19 mmHg (zakres prawidłowy)

• Minimalne zapalenie wewnętrzne

mój wzrok był co najmniej 20/25 przed przeszedłem operację zaćmy. Ale ta nowa wizja 20/25 była nie tylko inna, ale niesamowita.

zrównałem moją nową wizję z dniem, w którym kupiłem mój pierwszy telewizor wysokiej rozdzielczości (HDTV). To było jak patrzenie na świat na telewizorze HD prawym okiem i starym telewizorze analogowym (kineskopowym) lewym okiem.

w tym momencie wrażenie „papieru woskowego” wydawało się być przed moim lewym okiem, czego nigdy nie zauważyłem przed operacją na moim prawym oku. A lewe oko było moim dobrym okiem.

najwyraźniej nie byłam już krótkowzroczna. Ostry kontrast pomiędzy dowolnymi dwoma przedmiotami o różnych kolorach był absolutnie wyjątkowy. W pierwszym i drugim dniu po operacji wydawało mi się, że każda godzina jest lepsza niż poprzednia.

Jazda w nocy też była niesamowita wizualnie. Moje prawe oko potrafiĺ 'o okreĹ” liÄ ‡ ostre zarysy ciemnego samochodu na ciemnym tle. Nie widziałem żadnych aureoli przy światłach. Obrazy na chodnikach, a nawet wewnątrz samochodów były krystalicznie czyste.

jednym z najbardziej dramatycznych obrazów, które widziałem na początku, był zestaw Ze Szkła Murano, który mamy w domu. Szkło jest kobaltowo-niebieskie z 24-karatowym złotym wzorem liści i akcentami. Ten zestaw jest pod białą ścianą. Kiedy oglądałem to szkło tylko prawym okiem, wydawało się ono niemal trójwymiarowe z powodu niemal niewiarygodnego kontrastu między kolorami.

i do dziś moja wizja „monokularu 3D” trwa.

miałam zaplanowany cały dzień operacji na drugi dzień pooperacyjny. To była wielka przyjemność być z powrotem na sali operacyjnej, a tym razem po drugiej stronie stołu operacyjnego.

napowietrzne światła były tak jasne, że musiałem je wyłączyć dwa poziomy. To nie ze względu na światłoczułość, ale dlatego, że mogłem zobaczyć wszystko o wiele lepiej, że nie potrzebowałem dodatkowej mocy. A kiedy musiałem użyć reflektora do jednego przypadku, wiązka halogenowa powróciła do jasnego, białego światła, którego wcześniej nie zauważyłem. Skończyłem nawet dzień wcześniej niż zaplanowałem.

moje pierwsze „powikłania wzrokowe” wystąpiły w czwartym i piątym dniu pooperacyjnym. W czwartą noc pooperacyjną każde punktowe źródło światła (takie jak światła uliczne, czerwone światła tylne, nadjeżdżające białe reflektory) miało dwie ostro zdefiniowane smugi schodzące ze światła pod kątem 60 stopni i przeciwległe pod kątem 240 stopni-zupełnie nowe zjawisko.

zacząłem zastanawiać się, co to znaczy, ale zdecydowałem się przeczekać, zanim spanikowałem. Ósmej nocy smugi zniknęły. Chwilowa zmarszczka w mojej tylnej kapsułce (tylna część „worka” trzymająca soczewkę oka) prawdopodobnie spowodowała problem.

podczas tygodniowej wizyty pooperacyjnej ostrość wzroku bez korekcji wynosiła 20/15. Ciśnienie wewnątrzgałkowe wynosiło 19 mmHg. Miałem tylko ślad wewnętrznego zapalenia.

tymczasem w biurze

miesiąc po operacji zbadałem 75-letnią kobietę, która jest moją pacjentką od ponad 20 lat. Rozwinęła „wczesną” zaćmę, którą monitorowałem przez ponad dekadę.

podczas wizyty u mnie w poprzednim roku pacjentka miała 20/40 wzroku w obu oczach i umiarkowaną zaćmę. Wcześniej udokumentowałem, jak bardzo byłem zaskoczony, że mogła zobaczyć tak dobrze, jak to zrobiła ze swoją zaćmą. Wykresy oczu, minus jakiekolwiek inne badania, potwierdziły wtedy, że widzi ” dobrze.”

i nawet tego dnia powiedziała mi, że widzi ” po prostu dobrze.”

ale podczas tej wizyty jej wzrok wynosił 20/50 w jednym oku i 20/60 w drugim oku, mimo że powiedziała, że nadal nie miała żadnych dolegliwości wzrokowych.

została pierwszą pacjentką, której ujawniłam, że niedawno przeszłam operację zaćmy.

i tym razem, przyjęłam zupełnie inne podejście, kiedy mieliśmy moją standardową dyskusję o zaćmy, która była poruszana w różnych momentach w ciągu ostatniej dekady.

przy tej okazji nie sugerowałem operacji zaćmy, nalegałem, żeby miała operację zaćmy. Zasugerowałem, że może skorzystać, widząc lepiej prowadzić, ale nalegałem, że musi zobaczyć to,co widziałem, aby cieszyć się jej życiem lepiej, poza tym, co zawsze akceptowała jako widząc ” po prostu dobrze.”

strona zaktualizowana luty 2021