wpływ warunków tlenowych i beztlenowych na przeżywalność Enteropatogenów Escherichia coli O157:H7 i Salmonella serovar Typhimurium badano w mikrokosmosach z bulionem, obornikiem lub gnojowicą. Substraty te zaszczepiono zielonym fluorescencyjnym szczepem enteropatogenów transformowanym białkiem w suchej masie 107 komórek g-1. Dane o przetrwaniu zostały dopasowane do modelu Weibulla. Krzywe przeżycia w warunkach tlenowych na ogół wykazywały wklęsłą krzywiznę, podczas gdy krzywizna była wypukła w warunkach beztlenowych. Szacowany czas przeżycia wykazał, że E. coli O157:H7 przeżył znacznie dłużej w warunkach beztlenowych niż w warunkach tlenowych. Przeżycie wynosiło od ok. 2 tygodnie w przypadku tlenowego obornika i gnojowicy do ponad sześciu miesięcy w przypadku beztlenowego obornika w temperaturze 16 °C. Średnio w 56,3% próbek liczba odzyskanych komórek E. coli O157: H7 przez beztlenową inkubację płytek Petri była znacząco (p < 0,05) wyższa w porównaniu z inkubacją tlenową. Przeżycie Salmonella serovar Typhimurium nie różniło się między tlenowym i beztlenowym przechowywaniem bulionu LB lub obornika, a także między tlenową i beztlenową inkubacją szalek Petriego. Znaczenie zmian w społeczności mikrobiologicznej i składzie chemicznym obornika i gnojowicy zostało wyróżnione dla przeżycia E. coli O157: H7 w różnych warunkach tlenowych.