wprowadzenie: pracownicy służby zdrowia mają trudności z odpowiednią oceną bólu u pacjentów z krytycznie chorymi, z uszkodzeniem mózgu, ponieważ pacjenci ci często nie są w stanie samodzielnie się zgłosić. Ponadto ich zdezorientowane i stereotypowe zachowania mogą zmienić ich reakcje na ból; wskaźniki i deskryptory powszechnie stosowane do oceny bólu u pacjentów w stanie krytycznym mogą zatem nie być odpowiednie dla pacjentów z uszkodzeniem mózgu.
cel: Celem tego całościowego przeglądu było zidentyfikowanie klinicznie mierzalnych i obserwowalnych wskaźników i deskryptorów bólu u osób dorosłych z uszkodzeniem mózgu i krytycznie chorych.
metoda: przeprowadzono wyszukiwanie elektronicznych baz danych (Medline, CINAHL, Embase) w połączeniu z odsyłaczami. Artykuły zostały włączone, jeśli opisywały wskaźniki bólu u ciężko chorych dorosłych i obejmowały pacjentów z uszkodzeniem mózgu w ich populacji.
wyniki: siedem artykułów spełniło kryteria włączenia. Zostały one poddane krytycznej ocenie pod kątem ich jakości i znaczenia dla populacji pacjentów z uszkodzeniem mózgu. We wszystkich artykułach znaleziono behawioralne wskaźniki bólu, takie jak mimika, ruchy ciała i napięcie mięśni. Jednak opisy wskaźników różnią się w zależności od artykułu. Intensywność i charakter reakcji na ból behawioralny różnią się w zależności od poziomu świadomości. Odnotowano również zmiany parametrów fizjologicznych, ale wyniki te są niejednoznaczne.
wniosek: potrzebne są dodatkowe badania, aby zidentyfikować i lepiej opisać wskaźniki bólu specyficzne dla pacjentów z uszkodzeniem mózgu na OIOM. Badania z dużymi próbkami, różne diagnozy uszkodzenia mózgu i różne poziomy świadomości są uzasadnione.