cel: analiza wyników resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), która obejmowała defibrylację podczas zatrzymania krążenia w szpitalu (IH-CA) u dzieci.
metody: prospektywne, międzynarodowe, obserwacyjne badanie pediatryczne IH-CA w 12 krajach europejskich i latynoamerykańskich, w ciągu 24 miesięcy. Za pomocą szablonu Utsteina zebrano dane od 502 dzieci w wieku od 1 miesiąca do 18 lat. Uwzględniono pacjentów z rytmem wstrząsającym leczonym porażeniem elektrycznym. Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie po wypisie ze szpitala. Przeprowadzono jednostkową analizę regresji logistycznej w celu znalezienia czynników rezultatu.
wyniki: przeanalizowano czterdzieści zdarzeń u 37 dzieci (średnia wieku 48 miesięcy, IQR: 7-15 miesięcy). Choroba podstawowa była obecna w 81,1% przypadków, a 24,3% miało wcześniej ok. Główną przyczyną zatrzymania była choroba serca (56,8%). W 17 odcinkach (42.5%) migotanie komór (VF) lub pulsacyjny częstoskurcz komorowy (pVT) był pierwszym udokumentowanym rytmem, a u 23 (57,5%) rozwinął się podczas zabiegów resuscytacji. U 11 pacjentów (27,5%) konieczne były trzy lub więcej wstrząsów w celu uzyskania defibrylacji. Return of spontaneous circulation (ROSC) uzyskano w 25 przypadkach (62,5%), który utrzymał się u 20 (50,0%), jednak tylko 12 dzieci (32,4%) przeżyło do wypisu ze szpitala. Dzieci z VF / pVT jako pierwszym udokumentowanym rytmem miały lepiej utrzymującą się ROSC (64,7% vs.39,1%, p=0,046) i współczynnik przeżycia do wypisu ze szpitala (58,8% vs. 21,7%, P=0.02) niż te z późniejszym VF/pVT. współczynnik przeżycia był odwrotnie proporcjonalny do czasu trwania resuscytacji. Wyniki kliniczne nie były związane z przyczyną lub miejscem zatrzymania, rodzajem defibrylatora i przebiegiem fali, dawką energii na wstrząs, liczbą wstrząsów lub skumulowaną dawką energii, chociaż zaobserwowano tendencję do lepszego przeżycia przy wyższych dawkach na wstrząs (25, 0% przy <2jkg(-1), 43, 4% przy 2-4jkg(-1) i 50, 0% przy >4jkg(-1)) i gorzej przy większej liczbie wstrząsów i skumulowanej dawce energii.
wnioski: Zakończenie pediatrycznego VF / pVT w ustawieniu IH-CA jest osiągane w niskim odsetku przypadków z jednym porażeniem elektrycznym przy 4Jkg (-1). Gdy VF / pVT jest pierwszym udokumentowanym rytmem, wyniki defibrylacji są lepsze niż w przypadku późniejszego VF / pVT. nie zaobserwowano wyraźnego związku między protokołem defibrylacji a ROSC lub przeżyciem. Optymalna dawka defibrylacji pediatrycznej pozostaje do ustalenia; dlatego aktualne wytyczne dotyczące resuscytacji nie mogą być uważane za oparte na dowodach i potrzebne są dodatkowe badania.