zgodnie z tradycyjnymi poglądami proliferacja jednokomórkowych glonów jest kontrolowana głównie przez Warunki środowiskowe. Ale podobnie jak w komórkach ssaków, inne mechanizmy biologiczne, takie jak czynniki wzrostu, starzenie się komórek i hamowanie kontaktu, mogą również kontrolować proliferację glonów. Tutaj zadajemy pytanie, czy hamowanie kontaktowe reguluje wzrost kilku gatunków jednokomórkowych glonów, tak jak w komórkach ssaków. Laboratoryjne Kultury Prorocentrum dinoflagellate lima (Ehrenberg) wykazują kontaktową inhibicję przy niskiej gęstości komórek, więc byłby to mechanizm autokontroli proliferacji komórek, który mógłby również działać w naturalnych populacjach P. lima. Synechocystis spp., Phaeodactylum tricornutum (Bohlin), Skeletonema costatum (Greville) i Tetraselmis spp. nie wykazują hamowania kontaktowego w hodowlach laboratoryjnych, ponieważ są one zdolne do wzrostu przy dużej gęstości komórkowej. Najwyraźniej ich wzrost jest ograniczony przez wyczerpanie składników odżywczych lub akumulację katabolitu zamiast hamowania kontaktowego. Spirogyra insignis (Hassall) Kutz, Prorocentrum triestinum Schiller i Alexandrium Tamarense (Halim) Balech wykazują złożoną odpowiedź, ponieważ są zdolne do wzrostu zarówno w pożywce o niskiej, jak i wysokiej gęstości komórek. Wyniki te sugerują, że hamowanie kontaktu jest bardziej adaptacyjne u bentosowych jednokomórkowych glonów.