telewizja wysokiej rozdzielczości (HDTV) to wysokiej jakości cyfrowy standard wideo, który jest szeroko stosowany w filmie, telewizji i streamingu. Podczas gdy Wysoka rozdzielczość HDTV sprawia, że oglądanie jest przyjemniejsze, oznacza to również, że filmy HDTV mają duży Rozmiar pliku i wymagają szybkiej kompresji danych (zwanej dyskretną transformacją cosinusa lub DCT). HDTV może również odnosić się do sprzętu (kompatybilnego z tunerem HDTV) do oglądania filmów HDTV, takich jak Plazma, ekran tylny, OLED lub inne rodzaje systemów HDTV.
Wysoka rozdzielczość vs. standardowa rozdzielczość
w porównaniu do telewizji o standardowej rozdzielczości (SDTV), HDTV wykorzystuje więcej pikseli i szerszy współczynnik proporcji, aby uzyskać wyraźnie wyraźniejszy, bardziej realistyczny obraz. W szczególności SDTV ma współczynnik kształtu 4: 3 i rozdzielczość pionową 480p lub niższą; HDTV wykorzystuje współczynnik kształtu 16:9 i ma rozdzielczość pionową 720p lub wyższą. (Ważne jest, aby pamiętać, że 720p jest zwykle uważany za HD Ready, a 1080p jest uważany za Full HD.) Większa liczba pikseli nie oznacza, że wyświetlacz HDTV jest większy; wyższa rozdzielczość oznacza raczej, że większa ilość mniejszych pikseli jest używana do tworzenia tego samego stałego obrazu.
ekrany używane w sprzęcie HDTV są również wyraźnie bardziej prostokątne niż ekrany standardowej rozdzielczości, a także są cieńsze lub bardziej kompaktowe. Jedną z wad HDTV są wymagania dotyczące wydajności HDTV zazwyczaj wymaga większej przepustowości niż SDTV i może szybciej rozładowywać baterię na urządzeniach bezprzewodowych.
systemy skanowania HDTV
chociaż HDTV jest czasami przetwarzany za pomocą skanowania z przeplotem, gdzie wyświetlane piksele zmieniają się między parzystymi i nieparzystymi rzędami, wynik końcowy jest znacznie korzystniejszy, gdy obraz jest wyświetlany i zmieniany jako całość za pomocą skanowania progresywnego. W związku z tym starsze filmy HD są czasami oznaczone ” p „Lub” i ” po liczbie pikseli, aby rozpoznać, jak są skanowane (np., 720p, dla progresywnego, lub 720i, dla przeplotu).
większość nowoczesnych urządzeń nagrywających nie nagrywa wideo z przeplotem, więc coraz mniej powszechne stało się wyznaczanie parametrów wideo dla systemu ekranowego. Zapis ” p ” w większości przypadków jest dziś po prostu skrótem od piksela, jak widać w powyższym porównaniu rozdzielczości pionowych HDTV i SDTV.
Ultra HDTV
postęp zarówno w technologii nagrywania wideo, jak i wyświetlania doprowadził do wzrostu rozdzielczości wideo 4K (2160p) i 8K (4320p), znanych również jako Ultra HDTV. Więcej nie zawsze jednak oznacza więcej; niektórzy krytycy Ultra HDTV zastanawiali się, czy ludzkie oko jest w stanie odróżnić różnicę między HDTV i Ultra HDTV. Wielu ekspertów od optyki zgadza się, że subiektywna wartość rozdzielczości 4K i 8K zależy od wielu czynników, w tym od wielkości wyświetlacza i odległości między widzem a wyświetlaczem.