jedną z rzeczy, które kocham w piwie i warzeniu dzisiaj, jest to, jak nowe składniki łączą się z ewoluującymi stylami piwa (a nawet pomagają im ewoluować). Można argumentować, że nie jest to unikalne w XXI wieku, i prawie na pewno masz rację, ale myślę, że może być wyjątkowy, to prawie uniwersalny dostęp, że wszyscy piwowarzy—od kuchni do największej warzelni—cieszyć się w odniesieniu do tych składników. Osiągnęliśmy punkt, w którym każdy piwowar może przyczynić się do ewolucji piwa i natychmiast komunikować swój wkład na całym świecie.
głównym beneficjentem tej globalizacji i demokratyzacji piwa jest styl, który nie osiągnął jeszcze należnego rozgłosu: American wheat ale. Ale myślę, że nadszedł czas. Nowe chmiele z krainy Kiwi-dzięki wyjątkowej mieszance jasnych cytrusowych, ziołowych i kwiatowych smaków, które wspaniale łączą się z ziarnistą, pikantną pszenicą słodowaną-dały nam doskonałe narzędzia do produkcji lepszych amerykańskich piwa pszenicznego niż kiedykolwiek wcześniej.
styl
Amerykańskie piwo pszeniczne nigdy—nigdy—nie powinno być mylone z niemieckim Weissbier lub Hefeweizen. Nie ma goździków ani bananów, a w przeciwieństwie do tych piw, zwykle ma umiarkowany smak chmielu i goryczkę. W rzeczywistości jedyną rzeczą, którą wydają się mieć wspólną, jest pszenica: w obu piwach pszenica stanowi około połowy chrząstki. Lepszym sposobem na konceptualizację tego stylu nie jest rozpoczynanie od niemieckich piw pszenicznych, ale raczej od amerykańskiego pale ale. Stamtąd po prostu obniżamy gorzkość i dodajemy ziarnistego, ciasta słodowego. To znacznie krótsza podróż i zbliża się do ogólnych cech stylu! Jest to Pale ale o ograniczonym charakterze fermentacyjnym i zauważalnym chmielu. Jest to niewątpliwie Styl Amerykański, a nie po prostu amerykanizacja stylu kontynentalnego.
składniki
nieco kwiecisty język i spojrzenie na pępek powyżej pochodzi z czegoś, co zacząłem zauważać w konkursach około dwa lata temu: nagle lekki stół Hybrydowy (gdzie Amerykańskie piwa pszeniczne żyły do przeprojektowania wytycznych stylu BJCP w 2015 roku) stał się jednym z najciekawszych miejsc do oceny. Oczywiście, trzeba było popracować nad Cream Ale (niedoceniany styl, do którego dojdziemy wiosną) i Kölsch (świetny, ale—spójrzmy prawdzie w oczy—trochę nudny styl), ale na koniec było kilka piw, które praktycznie krzyczały „wiosna”, „ziarniste” i „zippy.”W więcej niż jednym przypadku dalsze badania wykazały, że piwa te wykorzystywały chmiel nowozelandzki, który opiera się mocno na cytrynowo-limonkowym smaku cytrusowym i nietypowej jakości zielnej. Połączenie sprawia, że niektóre genialne i czyste i jasne piwa pszeniczne!
w tych piwach to prosta mieszanka amerykańskiego 2-rzędowego i pszenicznego słodu 50/50 i nie widzę powodu do majstrowania przy tym. To daje czyste, bready, ciasto słodowości, na którym budować. Jeśli chcesz zaangażować się w profil smakowy „pikantny bochenek chleba”, możesz podzielić dodatek słodu pszenicznego na dodatek Pszeniczno-żytni o tej samej wadze netto, ale wolę prostszą opcję pełnoziarnistą. Ponadto, jeśli okaże się, że masz skłonność do utkniętych zacier lub sparges, można dodać pół funta (227 g) łusek ryżu, aby złagodzić swoje obciążenia.
drożdże też są proste: Wyeast 1056 (American Ale). Chcemy czystej, prostej fermentacji piwa. Nie używam nawet moich niemieckich drożdży Ale produkujących lekkie estry. Proste, proste, proste.
bo to chmiel naprawdę sprawia, że to piwo świeci. Mamy czystą, ziarnistą, pączkowatą bazę, i tu wkracza nasz chmiel. Tradycyjne przepisy często wykorzystują mieszankę chmielu szlachetnego i amerykańskiego (Hallertau / Centennial, Saaz/Amarillo itp.). Zamiast tego proponuję użyć chmielu pacyficznego: kup sobie uncję (28 g) każdego z Motueka i Sorachi Ace. Motueka zapewnia miętową nutę limonki wraz z subtelną ziemistością. Sorachi Ace uzupełnia limonkę z Motueki o kilka cytrynowych smaków i nutę ziół – większość mówi koperek, ale dla mnie bardziej przypomina majeranek. Niezależnie od tego, jak to postrzegasz, myślę, że ci się spodoba—i Wiem, że pokochasz sposób, w jaki używamy tego tutaj, ponieważ jest niezawodny. Jedna uncja (28 g) każdego (w około 7 procentach i 14 procentach kwasów alfa, odpowiednio) dodana po 5 minutach pozostających w wrzeniu nada dużo aromatu i smaku chmielu i przyczyni się do około 15-20 IBUs (wystarczy, innymi słowy, dodać tylko lekki kęs goryczy).
proces
to piwo wymaga czystej fermentacji, aby świecić, a nasz wybór drożdży odzwierciedla to. Możemy dalej rozwijać naszą sprawę, pozwalając temu piwu wsłuchać się w jego hybrydowe korzenie: obniżyć temperaturę fermentacji do około 16°C (60°F) i odczekać co najmniej 2 do 3 tygodni na zakończenie pierwotnej fermentacji. Można stopniowo zwiększać temperaturę fermentacji po pierwszych 72 godzinach, ale niekoniecznie polecam. Nadmiar estrów lub znaków fermentacyjnych jest znacznie większym grzechem w tym piwie niż nieznaczne niedotlenienie. Zachowaj spokój, dosłownie i w przenośni, i nie spiesz się.
kolejnym plusem jest to, że nie ma szczególnej potrzeby, aby próbować wyczyścić to piwo. Lekka mgiełka jest całkowicie akceptowalna, a gdy najpierw smakujemy naszymi oczami, może nawet skłonić twoje postrzeganie smaku we właściwym kierunku („Hmm, wydaje się ziarniste…”) nawet przed pierwszym łykiem! Używaj standardowej taktyki wyjaśniania, ale nie martw się, jeśli uporczywa mgła jest widoczna, nawet po kilku tygodniach.
na zakończenie
ogólne wrażenie jest intrygującą mieszanką prostych i złożonych smaków, które sprawiają, że to piwo wydaje się „straitlaced i in-your-face American Pale ale” niechlujny, ale sprytny młodszy brat. Pozostawiam to tobie, aby zdecydować, które wolisz, ale nie ma wątpliwości, że jest to piwo, które warto zrobić i zrobić dobrze!