Ichneumon Wasp

nazwa zwyczajowa: Ichneumon wasp
nazwa naukowa: waha się
kolejność: Hymenoptera

opis: Dorośli megarhyssa macrurus lunator mają brązowe ciała, do 1 ½ długości, oznaczone czarno-żółtymi oznaczeniami i przezroczystymi skrzydłami. Samice mają bardzo długą (do 3 cali długości) nitkowatą strukturę jajowatą (ovipositor) na końcu odwłoka.

Megarhyssa macrurus macrurus (Linnaeus) jest podobny wielkością Do M. M. lunator, ale ciało i skrzydła są ciemnobrązowe. Gatunek Rhyssella jest czarny z białymi znaczeniami, nie tak duży jak Megarhyssa, pasożytuje na larwach drzewiastych (Xiphydriidae) w drzewach iglastych. Prawdopodobnie bardziej powszechnym ichneumonem jest Ophion nigrovarius Provancher, który jest czerwonawy lub ciemnożółtobrązowy, o długości 1 cala, z brązowo zabarwionymi skrzydłami. Larwy żerują na niedojrzałych stadiach białych larw (Coleoptera: Scarabaeidae). Dorośli mogą żądlić i są często spotykane wokół świateł w domu i wokół niego. Większość ichneumonów to mniejsze pasożytnicze osy. Dorośli często żywią się sokami ciała gospodarzy, a larwy żerują na niedojrzałych stadiach, takich jak larwy i poczwarki motyli i Ćmy (Lepidoptera), chrząszcze (Coleoptera), muchy (Diptera) oraz sawflies i osy (Hymenoptera). Niektóre gatunki atakują pająki lub są nadpasożytami (pasożyty żywiące się innymi pasożytami), a zatem mogą nie być uważane za owady pożyteczne. Większość gatunków zimuje w kokonie jako dojrzała larwa, chociaż niektóre spędzają zimę jako dorosłe samice. W zależności od gatunku może być produkowane od 1 do 10 pokoleń rocznie.

cykl życia: larwa M. M. lunator wylęgają się z jaj umieszczonych w tunelach gołębia tremex. Larwy są podobne do larw i rozwijają się przez kilka etapów (instarów), zanim przepoczwarzają się wewnątrz kokonu w tunelach owadów gospodarza. Dorosłe pojawiają się wiosną.

siedlisko, źródło (źródła) pokarmu, uszkodzenie: pyszczki służą do żucia. Samice M. M. lunator wkładają swoje jajowody przez korę martwych drzew liściastych i składają jaja w tunelach gołębia tremex, tremex columba (Linnaeus) (Hymenoptera: Siricidae). Larwy pełzają wzdłuż tunelu aż do napotkania larw żywiciela, którymi się żywią. Dorosłe osy można od czasu do czasu znaleźć wiosną (marzec), przymocowane do pnia na martwym drzewie z ich długim jajowatym.

Status szkodnika: rodzina Ichneumonidae zawiera wiele gatunków uważanych za pożyteczne owady, ponieważ ich larwy rozwijają się na innych szkodnikach owadzich; chociaż ogólnie uważane za nieszkodliwe, niektóre gatunki są zdolne do pieczenia, gdy są niewłaściwie obsługiwane.

Zarządzanie: brak, korzystny owad.

aby uzyskać dodatkowe informacje, skontaktuj się z lokalnym agentem usługi rozszerzenia Texas A& m AgriLife lub wyszukaj inne biura rozszerzenia stanu.

Literatura: Arnett 1985; Borror et al. 1976; Metcalf et al. 1962; Łabędź & Papp 1972.