w 1909 roku Amy Strong, słynna projektantka sukien z San Diego, zatrudniła architektów, aby zbudowali jej wymarzony dom na ranczu. Rozłożyli namioty na miejscu dla własnego zakwaterowania, narysowali renderingi i plany. Dom został ukończony do 1921 roku. Silny dom w Ramonie to wizja tej artystycznej kobiety, talenty jej architektów i filozofia ruchu rzemieślniczego.
rzemieślnicze ideały podkreślały harmonię między jednostką a otoczeniem, intensywne zaangażowanie artysty w jego materiały i mieszanie prymitywu z wyrafinowanym.
styl ten podkreślał łatwość, prostotę, harmonię i romantyczne spojrzenie zarówno na człowieka, jak i na przeszłość. Budowniczowie z tego okresu wykorzystywali elementy naturalnego otoczenia, w tym drewno, gleby oraz skały i kamień do tworzenia struktur, które odzwierciedlały gusta i obawy właściciela i osiągały harmonijną równowagę z otoczeniem.
Materiały Budowlane domu głównego to eukaliptus, dąb i sekwoja, skały i kamień flagowy, adobe, cegły i płytki, tynk, beton i sztukateria. Eukaliptus został wycięty z drzewostanów, które przecinały posesję. Skały zostały indywidualnie ręcznie wybierane przez Panią Strong ze względu na ich kształty i kolory ze zboczy Mt. Woodson. Cegły adobe, które tworzą ściany drugiego piętra, zostały wykonane na miejscu z gliniastych gleb znalezionych wzdłuż drenażu. Podobno dachówki pochodziły z misji San Gabriel.
Zamek to wielopoziomowy, dwudziesty siódmy pokój o powierzchni 12 000 stóp kwadratowych z ośmiometrowymi ścianami, wielką salą z szesnastometrowym sufitem, huśtawkowym gankiem, spiżarnią, czterema kominkami, holenderskim piecem, głupim kelnerem, kompletnym systemem domofonowym i wiatrakiem napędzanym silnikiem benzynowym. Wiatrak pompowaĺ 'wodÄ ™ ze ĹşrĂłdeĹ’ do zasobnikăłw sekwoi, a pomieszczenie Pod Wiatrakiem byĹ 'o uĺźywane do schĺ’ odzania miÄ ™ sa i warzyw.
wykończona elewacja, Kamienna robota, wiatrak, cegły i płytki oraz łuki odzwierciedlają styl francuski, holenderski, hiszpański i średniowieczny. Dachówka wsparta jest na betonowym dachu podtrzymywanym przyporami skalnymi. Okap to koryta wykute z niedokończonych pni eukaliptusa wspartych na figurach gargulca. Azteckie, greckie, rzymskie, Północnoamerykańskie i orientalne rzemiosło, ozdobiło wnętrze i wnętrze domu. Wszystkie były hołdem dla dobrobytu, zdrowia, przyjaźni i powodzenia.
inne motywy zostały zaczerpnięte z perskich, arabskich i Orientalnych wzorów dywanów używanych w domu. Pani Strong, jej siostrzenica i ich kucharz, wykonywali wiele prac malarskich i projektowych. Do wnętrza użyto lekko polerowanych desek z sekwoi pochodzących z kadzi na wiele drzwi i kominków, belek i balustrad ze skręconego eukaliptusa. Pani Strong pozostawiła naturalne, dębowe i sosnowe; inne lasy były malowane lub polerowane. Niektóre z oryginalnych pięter i schodów były płytami chodnikowymi, a niektóre z pięter były dębowymi deskami. W konstrukcji nie zastosowano linii kredowych. Nie ma idealnych narożników i ani dach, ani podłogi nie są równe. Okna z belgijskiego szkła triplex również mają nieregularny kształt.
efektem było ciepło, wdzięk, wolność i jedność zarówno zewnątrz, jak i wnętrza z otoczeniem skalnym i drzewnym. Z biegiem lat główny dom został starannie odrestaurowany i zaktualizowany, aby zachować piękno i urok oryginalnego domu, dodając jednocześnie nowoczesne udogodnienia, aby nieruchomość mogła być doceniona przez wszystkich.