velvet longhorned beetle (VLB; Trichoferus campestris) to nudny chrząszcz pochodzący ze wschodniej i Środkowej Azji (Wisconsin 2015).
niewiele wiadomo o biologii VLB i zasięgu gospodarza. Uważa się, że gospodarze obejmują ponad 40 Rodzajów, w tym jabłko, wiśnię i brzoskwinię, klon, brzozę, morwę i morwę papierową, buk, jesion, szarańczę miodową, jesion górski, wierzbę i cięte Drewno świerka i sosny.
stopień uszkodzenia żywych drzew owocowych był trudny do oszacowania (Ray pers. komunikator.). Obserwacje zdają się wskazywać, że jest w stanie skutecznie zarażać martwe i suche drewno z większym powodzeniem niż wiele jego kongenerów. Badania i ulepszenia w naukowym zrozumieniu trwają (Minnesota 2016, Utah 2016).
VLB został wykryty w co najmniej 10 stanach USA od 2010 roku. Badania nad owadami borowinowymi wskazują, że VLB występuje lub występuje w pięciu hrabstwach w stanie Illinois, a także w hrabstwie Salt Lake w stanie Utah (CERIS 2017).
w Utah chrząszcz został wykryty w kilku hrabstwach w pobliżu Salt Lake City. VLB został po raz pierwszy odkryty w South Salt Lake City w lipcu 2010 (Utah 2016). Populacja Utah wydaje się wzrastać; nowe rekordy hrabstwa odnotowano w 2015 i 2016 (Ray 2017). Pułapki przyniosły rosnącą liczbę chrząszczy, począwszy od czterech chrząszczy w 2010 roku, ale rośnie do 1863 chrząszczy w 2015 roku (Utah 2016).
poszczególne VLB zostały zebrane w pułapkach w New Jersey, Nowym Jorku, Pensylwanii i Quebecu (Ray 2017). W Minnesocie pojedyncze chrząszcze zostały uwięzione w latach 2010, 2014 i 2015; w 2016 roku uwięziono dziesięć chrząszczy. Większość przechwyceń była w pobliżu międzynarodowego lotniska Minneapolis / St Paul (Minnesota 2016).
Wykryto również pojedyncze VLB pochodzące z importowanych drewnianych mebli w Illinois, New Jersey, Nowym Jorku, Pensylwanii i Quebecu. (Ray 2017). W 2016 mieszkaniec Minnesoty odkrył chrząszcza wyłaniającego się z rustykalnych, pokrytych korą mebli, które kupiła ponad rok wcześniej. Meble z tej przesyłki zostały wysłane do co najmniej 10 innych stanów . Minnesota Department of Agriculture współpracuje z USDA APHIS innymi stanowymi departamentami Rolnictwa i sprzedawcą mebli, aby odzyskać i zniszczyć wszystkie zainfekowane meble (Minnesota 2016).
podobnie jak inne woodborery, VLB był okresowo przechwytywany w drewnianych materiałach opakowaniowych i dunnage w amerykańskich portach wejścia od 1997 roku. Laboratorium USDA APHIS w Otis w stanie Massachusetts zidentyfikowało co najmniej 25 okazów gatunku pobranych z opakowań drewnianych przechwyconych w wielu portach od 2014 roku. Rodzaj Trichoferus był trzecim najczęściej wykrywanym rodzajem Cerambycidów w badaniu. Epidemia Utah jest jednym z kilku, które zostały związane z zamierzonym miejscem przeznaczenia konkretnych przesyłek (Wu et al. 2017).
VLB wydaje się być bardziej tolerancyjny na tunelowanie w suchym drewnie niż inne ceramiki. Cykl życiowy owada może potrwać dłużej, gdy atakuje suche produkty z drewna. W niektórych zaatakowanych meblach aktywność owadów została wykryta dopiero po 18 miesiącach od zakupu mebli. Ponadto chrząszcz może być zdolny do zarażania suchych produktów drewnianych tak długo, jak długo pozostaje kora (Minnesota 2016).
wysiłki wykrywania są obecnie ograniczone przez brak przynęty. USDA APHIS współpracuje z naukowcami z Xavier University w Ohio, aby opracować i przetestować jeden. Finansowany w FY16 z dotacji z programu sekcji 10007 USDA APHIS, dr Ray zidentyfikował feromon przyciągający płeć. Uważa, że potrzebny jest kolejny sezon testów terenowych, aby określić, ile feromonów należy użyć w każdej pułapce i aktywnie poszukuje funduszy na tę część swoich badań (Ray pers. komunikator.). Utrudniony jest również wygląd chrząszcza: jest brązowy i średniej wielkości, więc łatwo go przeoczyć.
pozostaje zobaczyć, jakie długoterminowe zagrożenie, jeśli w ogóle, ten chrząszcz prezentuje północnoamerykańskich drzew.
naukowcy i menedżerowie USFS opracowali ramy ustalania priorytetów w zakresie ochrony gatunków drzew leśnych zagrożonych szkodnikami & patogenami i innymi zagrożeniami. Projekt CAPTURE (Conservation Assessment and Prioritization of Forest Trees Under Risk of Extirpation) wykorzystuje Dane i opinie ekspertów FIA do grupowania gatunków drzew zagrożonych przez szkodniki obce do klas podatności na zagrożenia oraz określenia odpowiednich strategii zarządzania i ochrony. Naukowcy określili priorytet 419 gatunków drzew pochodzących z kontynentu północnoamerykańskiego. W analizie zidentyfikowano 15 grup taksonomicznych wymagających natychmiastowej interwencji konserwatorskiej ze względu na narażenie gatunków drzew na zagrożenie zewnętrzne, ich wrażliwość na zagrożenie oraz zdolność przystosowania się do niego. Każdy z tych 15 najbardziej wrażliwych gatunków i kilka dodatkowych gatunków powinno być przedmiotem zarówno kompleksowego programu ochrony genów, jak i badań przesiewowych odporności genetycznej i wysiłków rozwojowych. Aksamitny chrząszcz długoogonowy nie jest obecnie znany jako zagrożenie dla żadnego z tych 15 najbardziej narażonych gatunków.
autorem odpowiedzi dotyczącej tej recenzji jest: Faith Campbell oraz Leigh Greenwood. Ostatnia aktualizacja: 30.03.2017
Źródła
Ceris 2017: Center for Environmental and Research Information Systems (Ceris). Purdue University. „Survey Status of Velvet longhorned beetle-Trichoferus campestris (2013).”Opublikowano: 03/07/2017 . http://pest.ceris.purdue.edu/map.php?code=INALQPA&year=2013 . Dostęp: 03/08/2017.
Minnesota 2016:https://www.mda.state.mn.us/plants/insects/clhbeetle.aspx dostęp 16 stycznia 2017
Potter, K. M., Escanferla, M. E., Jetton, R. M., Man, G., Crane, B. S., Prioritizing the conservation needs of us tree spp: Evaluating vulnerability to forest insect and disease threats, Global Ecology and Conservation (2019), doi: https://doi.org/10.1016/
Ray, A. Evaluation of lure and trap design for monitoring the velvet longhorned beetle, Trichoferus campestris. 28th USDA Interagency Research Forum on Invasive Species. 10 – 13 stycznia 2017.
Utah 2016:http://ag.utah.gov/documents/Insect_Velvet_Longhorn_Beetle.pdf dostęp 16 stycznia 2017
Wisconsin 2015:http://dnr.wi.gov/topic/ForestHealth/documents/2015/ForestHealthNE-Mar15.pdf dostęp 16 stycznia 2017
Wu, Y., N. F. Trepanowski, J. J. Molongoski, P. F. Reagel, S. W. Lingafelter, H. Nadel1, S. W. Myers & A. M. ray. 2017. Identyfikacja chrząszczy drzewiastych (Cerambycidae i Buprestidae) przechwyconych w materiałach opakowaniowych z litego drewna związanych z handlem przy użyciu kodów kreskowych DNA i morfologii