akcja powieści rozgrywa się w Kanadzie i skupia się na wspomnieniach i doświadczeniach Naomi Nakane, 36-letniej nauczycielki mieszkającej w wiejskim kanadyjskim mieście Cecil w Albercie. Śmierć wuja Naomi, z którym żyła jako dziecko, skłania Naomi do odwiedzenia i opieki nad owdowiałą ciotką Ayą, którą określa jako Obasan (Obasan jest japońskim słowem oznaczającym „ciotkę” w tym kontekście). Z kolei jej krótki pobyt u Obasana staje się dla Naomi okazją do ponownego przyjrzenia się i rekonstrukcji w pamięci swoich bolesnych doświadczeń jako dziecko podczas i po ii Wojnie Światowej, z pomocą skrzynki korespondencji i dzienników wysłanych do niej przez jej ciotkę Emily, opisując lata działań podjętych przez rząd kanadyjski przeciwko japońskim obywatelom Kanady i ich następstwom. Z pomocą listów ciotki Emily, Naomi dowiaduje się, że jej matka, która była w Japonii przed bombardowaniem Pearl Harbor, została ciężko ranna przez bombę atomową zrzuconą na Nagasaki; odkrycie, które zmienia jej perspektywę „wojny na Pacyfiku” i ożywia złamane serce, którego doświadczyła jako dziecko.
narracja Naomi przeplata w ten sposób dwie historie, jedną z przeszłości i drugą z teraźniejszości, mieszając doświadczenie i wspomnienie, historię i pamięć. Walka Naomi o pogodzenie się zarówno z przeszłym, jak i obecnym zamieszaniem i cierpieniem stanowi rdzeń fabuły powieści.
chociaż Obasan jest fikcją, wydarzenia, parlamentarne dokumenty prawne i ogólne pojęcie rasizmu odzwierciedlają rzeczywistość. Oczami fikcyjnych postaci Kogawa opowiada historię japońsko-Kanadyjczyków podczas ii Wojny Światowej.