(7 Kwiecień 1853 – 28 marca 1884)
książę Leopold urodził się 7 kwietnia 1853 roku w Pałacu Buckingham, był ósmym dzieckiem i czwartym synem Królowej Wiktorii i Alberta z Saxe-Coburg-Gotha, małżonki księcia.
podczas porodu królowa Wiktoria po raz pierwszy otrzymała „błogosławiony chloroform”, aby złagodzić ból. Nowy przyjazd został nazwany na cześć króla Belgii Leopolda I, ulubionego wuja Królowej Wiktorii. Dziecko zostało ochrzczone 28 czerwca 1853 roku w prywatnej kaplicy Pałacu Buckingham przez arcybiskupa Canterbury.
w 1858 lub 1859 odkryto, że Leopold odziedziczył chorobę hemofilii, ponieważ choroba jest dziedziczona w linii żeńskiej, od jego matki, królowej Wiktorii, pierwszy przypadek hemofilii w brytyjskim domu królewskim, później pojawił się z częstością u Potomków królowej. Sama Victoria była zaskoczona pojawieniem się choroby, biorąc pod uwagę jej nieobecność w żadnej rodzinie. Nowe dowody ujawniły, że hemofilia mogła występować we wcześniejszych pokoleniach rodziny Wiktorii z Saxe-Coburg-Saalfield, matki królowej Wiktorii.
pod koniec XIX wieku hemofilia była wyniszczającą chorobą, Leopolda opisywano jako delikatne dziecko, które przez całe życie pozostawało stałym źródłem niepokoju dla Królowej. Wraz z wiekiem stał się równie podatny na siniaki, co było niezwykle bolesne, a jego stawy blokowały się, gdy upadał, czyniąc go niezdolnym do chodzenia po nim przez jakiś czas. W związku z tym Leopold spędził samotne dzieciństwo, często był przykuty do łóżka i zabroniono mu bawić się z rodzeństwem lub innymi dziećmi. Uważa się również, że cierpiał łagodnie na epilepsję, która później pojawiła się ponownie w rodzinie królewskiej w jego prawnuk-bratanku, księciu Janie, najmłodszym synu Jerzego V i Marii z Teck.
Leopold odziedziczył znaczne zdolności intelektualne swojego ojca Alberta, księcia małżonka, którego gusta artystyczne dzielił. W wieku dziewiętnastu lat wyraził chęć uczestnictwa w Uniwersytecie Oksfordzkim. Królowa Wiktoria była jednak niechętna,aby mu na to pozwolić, królowa bała się o delikatne zdrowie syna, ale ostatecznie ustąpiła błaganiom Leopolda, chociaż nałożyła surowe ograniczenia na to, jak powinien zachowywać się podczas studiów.
w 1872 roku wstąpił do Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie studiował różne przedmioty, mieszkając ze swoim nauczycielem w Wykeham House, St Giles 's. Leopold został prezesem Klubu Szachowego Uniwersytetu Oksfordzkiego i zaprzyjaźnił się z Lewisem Carrolem, Oscarem Wilde’ em i Johnem Ruskinem. W 1876 roku opuścił uniwersytet z tytułem doktora honoris causa prawa cywilnego.
Leopold podróżował po Europie, a w 1880 roku wraz ze swoją siostrą księżną Ludwiką zwiedził Kanadę i Stany Zjednoczone, której mąż John Campbell, markiz Lorne, był gubernatorem generalnym Kanady. Ze względu na zły stan zdrowia Leopold został mecenasem sztuki i literatury oraz powiernikiem Muzeum Brytyjskiego. Pełnił funkcję nieoficjalnego sekretarza swojej matki. Książę Leopold został kreowany księciem Albany, hrabią Clarence i Baronem Arklow przez matkę Królową 24 maja 1881 roku.
królowa Wiktoria nieustannie nakładała restrykcje na swojego chorego na hemofilię syna, na co się opierał. Czując się przytłumiony nadopiekuńczością królowej wobec niego i jej pragnieniem utrzymania go w domu, do czego bardzo się nienawidził, Leopold postrzegał małżeństwo jako swoją jedyną nadzieję na niezależność. Z powodu hemofilii miał trudności ze znalezieniem żony. Uważał swoją drugą kuzynkę księżniczkę Fryderykę Hanowerską za żonę, ale zamiast tego nawiązali przyjaźń na całe życie i stali się powiernikami. Alice Liddell, córka wicekanclerza w Oksfordzie i temat książki Alicja w Krainie Czarów, również była perspektywa. Uważał Wiktorię badeńską i księżniczkę Karolinę Matyldę ze Szlezwiku-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga.
po kilku odrzuceniach Victoria zaangażowała się w eliminację tego, co uważała za nieodpowiednie możliwości. Wiktoria zaaranżowała spotkanie z księżniczką Helene Friederike, córką Georga Wiktora, księcia Waldeck-Pyrmont. Leopold I Helena pobrali się 27 kwietnia 1882 roku w kaplicy św. Jerzego na Zamku Windsor. W 1883 roku ich pierwsze dziecko urodziła się córka Alice (ochrzczona Alice Mary Victoria Augusta Pauline), a następnie syn Charles Edward (Charles Edward George Albert Leopold) urodzony 19 lipca 1884 roku, który ukończył ich rodzinę.
w lutym 1884 Leopold udał się do Cannes na polecenie swoich doktorów, z powodu bólu stawów, który cierpiał, częstego objawu hemofilii, zawsze uważał angielski zimowy klimat w Anglii za trudny. Jego żona, Helena, która była w tym czasie w ciąży, pozostała w Anglii.
27 marca, podczas pobytu w zaprzyjaźnionej rezydencji w Cannes, „Villa Nevada”, Leopold poślizgnął się i upadł na schody, raniąc kolano i uderzając głową. Zmarł we wczesnych godzinach porannych, w wieku zaledwie trzydziestu jeden lat, prawdopodobnie z powodu krwotoku mózgowego. Został pochowany w Albert Memorial Chapel w Windsorze.
jego pośmiertny syn, książę Charles Edward, (Charles Edward George Albert Leopold) urodził się cztery miesiące później, 19 lipca 1884 r., i po urodzeniu zastąpił go jako 2. książę Albany. W 1900 roku Karol Edward zastąpił swojego wuja Alfreda, księcia Edynburga jako ostatni panujący książę Saksonii-Coburga i Gothy. W czasie I wojny światowej walczył po stronie niemieckiej, w związku z czym został pozbawiony brytyjskich tytułów. Po ii wojnie światowej był więziony za sympatyzowanie z nazistami i został dotkliwie ukarany grzywną. Wnuk Karola Edwarda, król Karol XVI Gustaw, jest obecnie królem Szwecji.
Helena, Księżna Albany przeżyła męża o 38 lat, umierając w 1922 roku. Córka Leopolda, Księżna Alicja z Albany, poślubiła swego drugiego kuzyna, księcia Aleksandra z Teck, (brata Królowej Marii, małżonka Jerzego V) 10 lutego 1904 w kaplicy św. Jerzego w Windsorze. Gen hemofilii jest przenoszony na chromosomie X i jest na ogół przekazywany przez potomstwo żeńskie, każda córka hemofilii jest zatem nosicielem genu. Córka Leopolda Alice przekazała Gen hemofilii swojemu synowi Rupertowi Cambridge, Wicehrabiowi Trematonowi, który podobnie jak jego dziadek zmarł na krwotok śródmózgowy w wyniku wypadku samochodowego, do którego doszło we Francji 15 kwietnia 1928.