ptaki nie są jedynymi zwierzętami, które mogą wznieść się na wyjątkowe wysokości. Owady mogą również wzrosnąć do okazji, osiągając zdumiewające wysokości, naukowcy odkryli.
podczas gdy najbardziej latający ptak, sęp gryfowy Rüppella, pochodzący z Afryki Środkowej, odnotowano na wysokości 37 000 stóp (11 278 metrów), owady mogą również napędzać się znacznie wyżej, niż mogłoby się wydawać.
naukowcy zebrali szarańczę latającą na wysokości 4500 m n. p. m.; według Michaela Dillona, badacza z Wydziału Zoologii i Fizjologii Uniwersytetu w Wyoming, prawdziwe robaki, muchówki, Mayfly i caddisflies na wysokościach powyżej 5000 M (16 404 stóp); oraz muchy i motyle na wysokości ponad 6000 m (19 685 stóp).
na dużych wysokościach owady muszą stawić czoła tym samym wyzwaniom, przed którymi stoją ptaki: „niska temperatura, niski tlen i niska gęstość powietrza”, powiedział Dillon w e-mailu na żywo.
„małe owady nie mogą regulować temperatury ciała niezależnie od otoczenia” – wyjaśnił Dillon. „Niskie temperatury na dużych wysokościach mogą je wyłączyć na dużą część dnia i nocy. A owady — takie jak my-w dużej mierze polegają na oddychaniu tlenowym, aby zaspokoić zapotrzebowanie na energię. Oznacza to, że muszą dostarczać wystarczającą ilość tlenu do swoich tkanek, aby mogły funkcjonować. Zredukowany tlen na dużych wysokościach może podważyć ich zdolność do oddychania”, powiedział Dillon.
a gdy gęstość powietrza jest niska, skrzydła owadów muszą pracować dużo ciężej, aby wygenerować podnośnik.
„jest mniej cząsteczek do” pchania” skrzydeł, aby wytworzyć siły, które utrzymują ciało w górze i w ruchu ” – dodał.
Umieszczając pszczoły w komorze, która symulowała zmniejszone ciśnienie powietrza na dużych wysokościach, naukowcy odkryli, że niektóre trzmiele mogą unosić się w warunkach zbliżonych do wysokości 9000 stóp (29 528 stóp) — wyższej niż Mount Everest.
naukowcy wykorzystali szybkie kamery, aby uchwycić trzmiele w locie, odkrywając, co pozwoliło owadom unosić się tam, gdzie powietrze jest cieńsze.
„byliśmy w stanie pokazać, jak zmieniają ruchy skrzydeł, aby zrekompensować zmniejszoną gęstość powietrza — przechylają je przez szerszy łuk”, powiedział Dillon na żywo. Jednak znacznie niższe temperatury na wysokościach wyższych niż Mount Everest prawdopodobnie uniemożliwiłyby pszczołom latanie na te wysokości-napisali naukowcy w badaniu.
o fizjologii owadów jest jeszcze wiele do nauczenia, dodał Dillon. Trudno więc powiedzieć, jakie dodatkowe adaptacje mogą mieć trzmiele i inne owady, które pozwalają im przetrwać na dużych wysokościach i latać na ekstremalne wysokości, powiedział.
„ze względu na wyzwania związane z życiem na dużych wysokościach, obserwujemy zmniejszenie obfitości i różnorodności większości organizmów — w tym owadów — w miarę przemieszczania się na wysokie wysokości … po prostu trudne miejsce do zarabiania na życie!”Dillon powiedział.
oryginalny artykuł o żywej nauce.
najnowsze wiadomości