wprowadzenie
niedobór manganu (symbol chemiczny Mn) występuje w szerokim zakresie upraw, w których najbardziej podatne są cebula, buraki, pasternak, kapusta, kalafior, pomidor i dynia.
niedobór ten występuje najczęściej na glebach alkalicznych (wysokie pH), szczególnie jeśli woda do nawadniania zawiera wysoki poziom wodorowęglanów. Występuje na glebach zrzeszeń Cottesloe i Karrakatta, gdzie stosuje się duże ilości nawozów fosforowych.
mangan jest potrzebny do wielu funkcji roślinnych, w tym do syntezy chlorofilu. Jest częściowo ruchomym elementem rośliny, więc objawy mogą pojawić się najpierw w najmłodszych lub najstarszych liściach.
objawy
ogólnie dotknięte uprawy są bladozielone i wzrost jest ograniczony. Specyficzne objawy mogą pojawić się najpierw na najmłodszych lub najstarszych liściach i różnią się w zależności od gatunku.
najczęstszym objawem jest to, że liście stają się bladozielone między żyłami, a normalne kolorowe obszary obok żył. W miarę postępu niedoboru obszar między żyłami staje się bledszy, powiększa się i może brązowieć i obumierać.
w kapuście międzyoperacyjny objaw chlorozy jest zastępowany przez ogólne cętkowane żółknięcie liści.
Burak przedstawia liście trójkątne lub w kształcie włóczni z krawędziami zwiniętymi do przodu, a także żółte plamki z małymi martwymi plamkami, które nadają liściu typowy, nakrapiany wygląd. Objawy te są tak charakterystyczne dla tego gatunku, że nazywane są „nakrapianymi żółtymi”.
w cebuli i kukurydzy cukrowej chloroza międzyrzędowa pojawia się w postaci żółtych pasków na liściach.
w pomidorach żyły pozostają zielone, podczas gdy tkanka między żyłami staje się coraz bardziej żółta w miarę pogarszania się niedoboru. Powoduje to, że na liściach pojawia się wzór przypominający siatkę.
typy gleb
niedobory manganu występują najczęściej na dobrze osuszonych glebach obojętnych lub wapiennych. Jednak inne gleby mogą powodować niedobory manganu, szczególnie w wyniku intensywnego stosowania nawozów. Może być również wywołany na tych glebach przez intensywne stosowanie wapna.
w praktyce niedobór manganu w warzywach nie występuje na kwaśnych bagnach, chyba że zostały mocno wapnowane, ale jest powszechny na alkalicznych bagnach opartych na Marlu. Występuje również na piaskach zawierających wapienie.
leczenie
niedobór manganu jest kontrolowany za pomocą siarczanu manganu (MnSO4 .7H2O) jako wnioskodawca gleby lub oprysk liści. Chelatowane formy manganu mogą być również stosowane jako spray dolistny, chociaż zabieg ten jest droższy.
zastosowanie gleby
rozpuszczalny mangan szybko reaguje z glebą, tworząc mniej dostępne Formy. Zastosowanie w paśmie minimalizuje takie reakcje i dlatego jest bardziej wydajne. Stawki mogą być niższe niż nadawanie aplikacji.
w przypadku aplikacji nadawczej stosuje się 50 kg/ha siarczanu manganu lub 10 do 20 kg/ha, jeśli stosuje się bruzdę lub pasmo.
czasami trudno jest kontrolować niedobór manganu za pomocą aplikacji glebowych, ale dobrą kontrolę uzyskano poprzez opryskiwanie liści.
opryskiwanie liści
opryskiwanie liści jest zwykle najlepszym sposobem korygowania niedoboru manganu, ponieważ stosunkowo niskie stawki są tak skuteczne, jak wysokie stawki aplikacji gleby.
0,8% spray (8G/L) stosowany przy 500L/ha dostarcza 4kg/ha siarczanu manganu. Dodaj środek zwilżający dla lepszego pokrycia liści. Może być potrzebna druga lub trzecia aplikacja.
spray jest najbardziej skuteczny, gdy rośliny są dość młode, ale dobre odpowiedzi uzyskano, gdy rośliny są w połowie okresu wegetacji.
wymagania roślin
objawy niedoboru u większości gatunków są związane z poziomem liści poniżej 20 mg/kg, ze szczególnie ciężkimi objawami poniżej 10 mg / kg. Zdrowe rośliny zwykle zawierają 50 do 200 mg/kg manganu, chociaż odnotowano poziomy do 1500 mg/kg, w których zastosowano fungicydy zawierające mangan, takie jak mankozeb®.
autorem oryginalnej wersji tego materiału jest M.