St Giles’ Cathedral, Edynburg
John Knox urodził się prawdopodobnie około 1513 roku i zmarł 24 listopada 1572 roku. Był jedną z czołowych postaci prezbiteriańskiej Reformacji Kościoła w Szkocji, a w innej epoce został opisany jako fundamentalista religijny. Uważa się, że Knox urodził się w Haddington w East Lothian. Ukończył studia na Uniwersytecie w Glasgow lub Uniwersytecie w St Andrews: albo jedno i drugie. W 1540 Knox został wyświęcony na kapłana Katolickiego, choć wydaje się prawdopodobne, że działał jako prywatny nauczyciel dla kilku zamożnych rodzin w East Lothian, zamiast szerzej służyć. Szerszy obraz Szkocji w tym czasie jest przedstawiony w naszej historycznej osi czasu.
w 1543 znany Protestant George Wishart powrócił do Szkocji po okresie zagranicy i spotkał Knoxa w następnym roku podczas wizyty w East Lothian. Knox został nawrócony przez Wisharta i stał się jego bliskim współpracownikiem, towarzysząc mu wszędzie, działając jako jego ochroniarz w obliczu zagrożeń ze strony sił antyhitlerowskich w Szkocji, dowodzonych przez kardynała Davida Beatona.
Wishart został aresztowany w grudniu 1545 na polecenie Kardynała Beatona, sądzony za herezję i spalony na stosie w St Andrews w marcu 1546. 29 maja 1546 roku kardynał Beaton został zamordowany na Zamku św. Andrzeja w odwecie za egzekucję Wisharta. Zamek św. Andrzeja stał się punktem zbornym dla szkockich protestantów, a John Knox był jednym z tych, którzy tam zamieszkali. Pod koniec 1546 roku zamek był oblężony, ale okazał się niemożliwy do zdobycia. Oblężenie zostało przerwane w lipcu 1547 roku, kiedy francuskie okręty zbombardowały zamek.
Ci obrońcy, którzy nie zostali zabici, zostali zmuszeni do stania się niewolnikami kuchni dla francuskiej marynarki wojennej: przykutymi do ławek i zmuszonymi do wiosłowania. Knox został uwolniony na początku 1549 roku, prawdopodobnie dzięki staraniom rządu angielskiego. Spędził kolejne cztery lata jako kaznodzieja w Anglii, w tym czasie stał się jednym z kapelanów króla Edwarda VI i odmówił stanowiska biskupa Rochester, co było oznaką jego dezaprobaty dla Episkopalnej (tj. zarządzanej przez biskupów) organizacji Kościoła Anglii.
po śmierci Edwarda VI w 1553, Knox wyjechał za granicę, kończąc w 1554 jako Minister Eglise De Notre Dame la Neuve w Genewie, który obsługiwał anglojęzycznych mieszkańców miasta. W tym okresie Knox poślubił Marjorie Bowes, córkę Richarda Bowesa, konstabla Zamku Norham.
Knox wrócił do Szkocji w 1559 roku, aby znaleźć Regentkę, Marie de Guise, chorą i w defensywie, gdy siły protestantyzmu zebrały siły. Knox odegrał kluczową rolę w uzyskaniu poparcia angielskiego rządu dla Reformacji w Szkocji, a następnie w przekonaniu znacznej części szkockiej szlachty do odsunięcia lojalności od Marie de Guise i jej francuskich zwolenników. I to kazanie wygłoszone w St Giles’ w Edynburgu przez Johna Knoxa w dniu 29 czerwca 1559 roku może być uznane za prawdziwy punkt wyjścia Reformacji Kościoła w Szkocji.
śmierć Marii 10 czerwca 1560 r., o której Wiadomość została przyjęta przez Knoxa z nieprzyzwoitą radością, otworzyła drogę do Traktatu w Edynburgu. Przewidywało to usunięcie ze Szkocji zarówno angielskich, jak i francuskich sił zbrojnych. Następnie w sierpniu 1560 Szkocki Parlament zakazał wykonywania mszy Łacińskiej w Szkocji i zaprzeczył autorytetowi Papieża, formalnie wprowadzając reformację w całej Szkocji.
Sam Knox został pastorem kościoła św. Idziego, gdzie skutecznie zapoczątkował Reformację niewiele więcej niż rok wcześniej. A po powrocie katolickiej Marii królowej Szkotów, aby stać się królową protestanckiego narodu, to Knox, który w trakcie czterech spotkań między nimi, wywarł na Maryi wrażenie konsekwencje wszelkich prób przeniesienia narodu z powrotem do katolicyzmu.
pierwsza żona Knoxa zmarła niedługo po objęciu posługi w Edynburgu, a w 1564 roku 51-letni kaznodzieja poślubił 17-letnią Margaret Stewart of Ochiltree, córkę Andrew, Lorda Stewarta of Ochiltree, który również został jego sekretarzem. W czasie pobytu w Edynburgu, Knox najpierw mieszkał w (już dawno) domu naprzeciwko St Giles’, a następnie nieco dalej w dół Royal Mile w tym, co jest obecnie znane jako John Knox ’ s House. Kontynuował pracę aż do swojej śmierci, 24 listopada 1572 roku, pozostawiając po sobie jeszcze bardzo młodą wdowę i ich trzy córki.