profesor David Ahlstrom pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Zarządzania Szkoły Biznesu Chińskiego Uniwersytetu w Hongkongu.
Chiny nie są już biednym krajem po czterech dekadach wysokiego i stabilnego wzrostu gospodarczego.
zgodnie z oficjalnymi danymi, jego gospodarka powróciła do wzrostu w kwartale kwiecień-czerwiec, zwiększając się o 3,2%, nawet gdy wiele dużych gospodarek rozwiniętych spowolniło jeszcze bardziej pod wpływem pandemii koronawirusa. Na początku tego roku Chińskie Narodowe Biuro Statystyczne opublikowało dane pokazujące roczny produkt krajowy brutto na mieszkańca po raz pierwszy przekroczył 10 000 USD, podczas gdy prywatne liczby pokazują, że kraj ma więcej miliarderów wśród swojej ludności niż jakikolwiek inny z wyjątkiem USA.
trwały wzrost gospodarczy Chin przyciągnął uwagę innych krajów szukających pomysłów na przyspieszenie własnego rozwoju. Ale to również skłoniło USA. i wiele innych zaawansowanych gospodarek twierdzi, że Chiny już ukończyły status „kraju rozwijającego się”, który uprawnia je do preferencyjnego traktowania jako rynek wschodzący zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu i innymi umowami międzynarodowymi.
Chiny, widząc niewiele korzyści z takiej zmiany, wskazują na takie wskaźniki, jak śmiertelność niemowląt i wskaźniki analfabetyzmu dorosłych, a także średnią długość życia w momencie urodzenia, aby argumentować, że nadal należy je uznać za rozwijającą się gospodarkę w celach handlowych i pomocowych.
Chiny również znacznie ustępują krajom rozwiniętym pod względem środków takich jak dochód na mieszkańca i stabilność swoich instytucji. Jednak główne wyzwania, przed którymi stoją Chiny, mają mniej wspólnego z tymi, przed którymi stoją kraje takie jak Myanmar i Laos, a zamiast tego są bardziej podobne do tych z „aspiranckich gospodarek”, takich jak Malezja i Turcja.
takie kraje stoją przed koniecznością opracowania zróżnicowanych produktów o wyższej wartości dodanej, które często wiążą się z marką lub wyższą technologią, ponieważ nie mogą już polegać na niskich płacach i niskiej produkcji, aby napędzać rozwój. Ci, którzy walczą o rozwiązanie tego problemu, mogą utknąć w pułapce średniego dochodu, gdzie wzrost ma tendencję do spowolnienia lub nawet stagnacji na średnim poziomie dochodów około 12 000 usd, jak miało to miejsce w Egipcie, RPA i Wenezueli.
Chiny z pewnością przeszły długą drogę od początku lat 70., kiedy dochód na mieszkańca wynosił tylko około 120 dolarów rocznie. Wzrost dochodów rozpoczął się wraz z reformami gospodarczymi umożliwiającymi przedsiębiorczość i tworzenie nowych przedsięwzięć w 1979 r., tak że w 1997 r. Bank Światowy oficjalnie uznał Chiny za gospodarkę o niższym średnim dochodzie. W 2010 r. bank podwyższył poziom dochodów Chin do średniego i wyższego poziomu.
to, co najbardziej imponuje wzrostem Chin, to nie tyle jego wielkość, ile Japonia, Korea Południowa i kilka innych gospodarek azjatyckich doświadczyły wcześniej porównywalnie silnego, długoterminowego wzrostu. Ale w przypadku Chin wzrost produktu krajowego brutto jest wyjątkowo stabilny od ponad czterech dekad, z bardzo niewielkimi potknięciami.
instytucje aspirujących gospodarek można ogólnie określić jako w większości stabilne, ale ewoluujące. Systemy prawne gospodarek aspirujących są często rozwijane w znacznym stopniu, ale egzekwowanie i stosowanie prawa w dziedzinach takich jak prawa własności mogą być nieregularne.
istnieją dowody z aspirujących gospodarek, że rząd może odgrywać kluczową rolę w zachęcaniu do innowacji i innych aspektów poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw, aby ułatwić przejście do statusu wysokiego dochodu. W szczególności rząd może pomóc, usuwając bariery dla innowacji i wspierając rozwój lokalnych technologii i marki.
Chiny już dziś mocno koncentrują się na awansie w łańcuchu wartości i staniu się światowym liderem technologicznym. W przeciwieństwie do niektórych krajów zachodnich, podmioty związane z Państwem w Chinach biorą na siebie wiele z tej pracy pozyskiwania i ulepszania technologii zagranicznych, aby pomóc w rozwoju zdolności chińskiego przemysłu. Ponieważ Chiny nadal nadrabiają zaległości w wielu sektorach pod względem technologii i wydajności, mogą być w stanie kontynuować przez wiele lat nabywanie i ulepszanie uznanych projektów produktów technologicznych.
młyn tekstylny w Qingdao, Na zdjęciu w październiku 2019: Chiny silnie koncentrują się na awansie w łańcuchu wartości. © Imaginechina / AP jednak, gdy Chiny zaczynają osiągać poziom pułapki średniego dochodu od 12 000 USD do 15 000 USD w ciągu następnej dekady, stopniowe ulepszenia będą generować mniejszą wartość. Chińskie firmy będą musiały rozwijać więcej rodzimych technologii i budować marki poprzez poprawę jakości i usług. Rząd może pomóc w tym przedsięwzięciu, ale poszczególne przedsiębiorstwa będą musiały przejąć inicjatywę.
gospodarki aspirujące, które nie są w stanie wypracować wyższej wartości dodanej, zróżnicowanych produktów, będą miały trudności z awansem w szeregi gospodarek rozwiniętych. Chiny borykają się z tym właśnie problemem, ale mogą uczyć się na przykładach takich krajów jak Japonia i Korea Południowa w promowaniu rodzimych technologii i marek, a także na doświadczeniach innych, które w dużej mierze zawiodły w tym przedsięwzięciu.
Chiny nie są już gospodarką wschodzącą i prawdopodobnie nie są nią od prawie dekady. Podczas gdy USA Przedstawiciel handlowy mógł działać pospiesznie, oświadczając, że w lutym ubiegłego roku zacznie traktować Chiny jako kraj rozwinięty w celach handlowych, organy wielostronne powinny przyjrzeć się na nowo tym krajom, które już dawno przestały się „pojawiać”.”
podczas gdy Chiny cenią swój status jako rozwijającej się gospodarki pod względem przywilejów handlowych i obowiązków wynikających z przepisów dotyczących umów dotyczących zmian klimatu, Pekin powinien docenić, że uznanie go za” rozwiniętego ” przyniosłoby korzyści.
sukces Chin w opanowaniu pandemii koronawirusa w swoich granicach, budowa nowych szpitali w ciągu kilku dni i opracowanie nowych metod testowania, a także zarządzanie innymi regionalnymi wyzwaniami geopolitycznymi dał Pekinowi szansę na pokazanie swojego przywództwa i zbudowanie swojego wpływu. Rozwinięte Chiny sprawujące odpowiedzialne przywództwo mają zasadnicze znaczenie dla stabilności Azji i wysiłków na rzecz walki z ubóstwem na całym świecie.