PMC

dyskusja

potencjalnymi mechanizmami urazu odpowiedzialnymi za zmiany na oku obserwowane u pacjenta autorów mogą być termiczne, chemiczne lub mechaniczne uszkodzenie rogówki. Chociaż pacjenci zwykle odnajdują duże korzyści z laserowej korekcji fotouszkodzeń, blizn potrądzikowych i zmarszczek, potencjał uszkodzenia oka wywołanego laserem jest uporczywym problemem.5 ponadto, obfita w wodę rogówka jest podatna na uszkodzenia długofalową falą podczerwieni emitowaną przez laser CO2, ponieważ zarówno powierzchowny nabłonek rogówki, jak i głębsze blizny rogówki mogą wystąpić przy niezamierzonej ekspozycji laserem. Ochrona oczu pacjenta jest zatem kluczowym elementem każdego zabiegu laserowego resurfacingu.5Figure 1 wykazuje charakterystyczne ścieranie rogówki zgodne z termicznym, chemicznym lub mechanicznym uszkodzeniem rogówki.

gdy leczenie laserowe odbywa się na powiekach lub w pobliżu okolicy okołooczodołowej, zwykle stosuje się osłony rogówki, w tym przypadku metalowe. Chociaż urządzenia te mają chronić oczy pacjenta przed urazami, niewłaściwe umieszczenie lub przygotowanie osłon może skutkować otarciem rogówki. Zwichnięcie osłon podczas leczenia lub przeniesienie energii lasera termicznego do oka może również prowadzić do uszkodzenia rogówki. Zaproponowano obrażenia spowodowane zatrzymaniem energii cieplnej w osłonach oczu podczas laserowego odnawiania skóry.5 w kilku badaniach oceniono niezamierzony kontakt lasera CO2 z okiem podczas takich zabiegów, który może ogrzać osłonkę rogówki wystarczająco wystarczająco, aby spowodować uszkodzenie oka.6,7 plastikowych osłon rogówki wykazało znaczne uszkodzenia termiczne laserami przetestowanymi w kilku badaniach. Stwierdzono jednak, że metalowe osłony rogówki nie wytwarzały wystarczającej ilości ciepła, aby spowodować uszkodzenie oka.5 Ries i wsp. 7 odkryli, że podwyższenie temperatury w metalowej osłonie oka Stefanovsky przy trzech Ustawieniach intensywności (5, 10 i 20 watów energii ciągłej przez 10 sekund) lasera CO2 było dość małe Δ T 0-5°C) ze względu na silnie odbijającą powierzchnię samej tarczy.Dlatego uważa się, że uszkodzenie termiczne nie było przyczyną uszkodzenia oka u pacjentów autorów.

istnieje wiele doniesień o urazach chemicznych oczu prowadzących do rozwoju otarć rogówki podczas laserowych zabiegów resurfacingu.6,8,9 Christian i wsp. 6 opisują przypadek 54-letniej kobiety, u której pojawiły się obustronne owrzodzenia rogówki po laserowym resurfacingu całej twarzy, w tym okolicy okołogałkowej. Chociaż metalowe osłony oczu były na miejscu podczas zabiegu, uraz był uważany za termiczny lub chemiczny. Niemniej jednak doszli do wniosku, że krem EMLA (Eutektyczna mieszanina znieczuleń miejscowych; lidokaina 2,5% i prylokaina 2,5%; AstraZeneca, Wilmington, Delaware) był możliwą przyczyną otarć rogówki u ich pacjenta.McKinlay i wsp. 8 opisują przypadek 20-letniej kobiety, u której doszło do ciężkiego zastrzyku spojówek i rozległej de-epithelializacji rogówki po leczeniu blizn twarzy laserem barwnikowym z pompą błyskową, spowodowanego przypadkowym wynaczynieniem kremu EMLA do oka podczas leczenia.8 podczas gdy odczuwała natychmiastowy dyskomfort po tym, jak dostał się do oka, uczucie to ustąpiło aż do kilku godzin po zabiegu. Ponieważ krem EMLA jest miejscowym środkiem znieczulającym, może maskować inne chemiczne urazy oczu. Dodatkowo, gdy zabieg był kontynuowany przy okluzji rogówki, uszkodzenie gałki ocznej prawdopodobnie się nasiliło. Eaglstein donosi również o dwóch pacjentach, u których wystąpiły otarcia rogówki w wyniku nieumyślnego narażenia oka na działanie kremu EMLA przed resurfacingiem Laserowym erbium. Przesiąknięcie kremu EMLA do oczu pacjentów miało miejsce w okresie znieczulenia na dwie godziny przed zabiegiem lub gdy krem EMLA został wytarty bezpośrednio przed założeniem osłony rogówki. Niewielka ilość kremu EMLA mogła dostać się do oka również podczas wkładania osłon. Obaj pacjenci skarżyli się na ból oka i pieczenie po usunięciu osłon, a ostatecznie rozwinęły się otarcia rogówki zgodne z poparzeniami chemicznymi.9

jest prawdopodobne, że uszkodzenie rogówki spowodowane przez pacjenta autorów było spowodowane przesiąkaniem miejscowego kremu BLT, który był ziarnisty w postaci, do oczu, który został nałożony po umieszczeniu osłon rogówki. Pacjentka zgłosiła, że dotknęła kącika oka i to z kolei może być powodem, dla którego dostała się pod osłony. Nie czuła uwięzionych ziarnistych BLT z powodu znieczulenia rogówki przez tetrakainę użytą przed umieszczeniem osłony. Dopiero po zdjęciu osłon poczuła dyskomfort. Autorzy doszli do wniosku, że otarcia rogówki pochodzą od zgryzu BLT, a nie od uszkodzeń termicznych lub chemicznych.

autorzy analizują tutaj sposób formułowania związku BLT i przyczynę zmienności tekstury związku. W celu wytworzenia związku BLT, sproszkowane formy składników znieczulających są dodawane razem w bazie olejowej. Ponieważ te sproszkowane składniki mają zmienną konsystencję, mieszanina jest przepuszczana przez młyn maści przed dystrybucją w celu zmniejszenia indywidualnych rozmiarów cząstek. Jeśli jednak składniki BLT nie rozpuszczą się całkowicie w związku, niektóre małe cząstki lub ziarno mogą pozostać. Pozostawiłoby to związek o grubej konsystencji, co miało miejsce w przypadku kremu BLT stosowanego w procedurach autorów. Ta gruba faktura ułatwiła materiałowi spowodowanie otarć rogówki. Ponieważ oczy pacjentki były już znieczulone z powodu zastosowania roztworu tetrakainy do oczu przed włożeniem soczewki, nie mogła wyczuć, czy którykolwiek z cząstek cząstek dostał się do oka. Autorzy spekulują, że mały kawałek ziarna wprowadzonego z kremu BLT do jej oczu został następnie zatkany pod ochraniaczami rogówki w czasie trwania zabiegu, co spowodowało uszkodzenie mechaniczne, co spowodowało dalsze podrażnienie rogówki.

autorzy nie wierzą, że pH samego kremu BLT spowodowało otarcie rogówki. Związek BLT miał pH 7,6, co wskazywałoby na nieco podstawowe środowisko, ale nie na tyle znaczące, aby porównać je z kremem EMLA, który jest wysoce zasadowy (pH 9.0) i dlatego może powodować poważne urazy oczu przez zmydlanie.3

możliwe jest również, że bardzo wysokie stężenia aktywnych środków znieczulających w związku BLT były odpowiedzialne za uszkodzenie rogówki odniesione przez pacjenta autora. Ponadto kilka badań wykazało, że nawet pojedyncze zastosowanie miejscowego środka znieczulającego może powodować szkodliwe zmiany w nabłonku rogówki.3 w grudniu 2006 r. United States Food and Drug Administration (FDA) wydała komunikat prasowy wskazujący, że złożone miejscowe kremy znieczulające zawierają wysokie dawki miejscowych środków znieczulających, a gdy te różne środki znieczulające są połączone w jeden produkt, potencjał szkody od każdego indywidualnego znieczulenia wzrasta. Pielęgnacja musi być stosowana z tymi miejscowymi środkami znieczulającymi.4

miejscowe stężenia znieczulenia od 0,5 do 2% są zwykle stosowane w preparatach do oczu. Dla skóry 20: 8:4% stężenia środka znieczulającego zawierającego krem BLT są znacznie wyższe niż te stosowane w preparatach wewnątrzgałkowych. Miejscowe środki znieczulające stosowane klinicznie w procedurach okulistycznych obejmują kokainę, proparakainę, tetrakainę i lidokainę. Proparakaina i tetrakaina są stosowane do wykonywania tonometrii, usuwania ciał obcych na spojówce i rogówce oraz do powierzchownej operacji rogówki. Lidokaina jest stosowana do znieczulenia infiltracyjnego i retrobulbar block. Ogólnie 0.5% roztwór chlorowodorku proparakainy jest preferowany w stosunku do tetrakainy do stosowania jako środek znieczulający podczas procedur okulistycznych, ponieważ wiadomo, że tetrakaina zaburza nabłonek w stężeniach 0,5%.10

autorzy mają nadzieję, że ten artykuł oświeci innych lekarzy na temat opieki, która jest potrzebna do ochrony oka podczas takich zabiegów, zwłaszcza biorąc pod uwagę potencjalne zagrożenia oczne, które istnieją. To jest ich zalecenie, że wszystkie miejscowe środki znieczulające być usuwane ostrożnie przed wstawieniem wewnątrzgałkowych tarcze, aby zapobiec potencjalnemu wprowadzeniu tych środków. Dalsze badania i standaryzacja formuły powinny być brane pod uwagę dla tych złożonych środków znieczulających, ponieważ preparaty nie są regulowane przez FDA i mogą być niespójne.