gdy w chłodniejszych miesiącach zapasy żywności stają się niewystarczające, świstaki chowają się jako sposób na przetrwanie. Ale jak ich ciała reagują na ostre zimowe temperatury podczas snu?
świstaki są uważane za „prawdziwych hibernatorów”, zgodnie z National Geographic, co oznacza, że ich temperatura ciała spada poniżej 20 stopni Celsjusza lub 68 stopni Fahrenheita.
podczas hibernacji temperatura ciała świstaka spada z 99 F do nawet 37 F, zgodnie z National Wildlife Federation. W przeciwieństwie do tego, Ludzkie ciało wchodzi w stan łagodnej hipotermii po spadku zaledwie trzech stopni Fahrenheita, a spadek do 70 F powoduje śmierć.
ciepło ciała nie jest jedyną rzeczą, która spada, gdy świstak wchodzi w hibernację. Ich oddech zmniejsza się z 16 oddechów na minutę do zaledwie dwóch, a bicie serca z 80 uderzeń na minutę do pięciu.
podczas gdy Punxsutawney Phil wyłania się ze swojej nory co roku, zanim zdecyduje, czy nadal będzie hibernować, LiveScience.com poinformował, że świstaki poza niewoli faktycznie pozostanie w hibernacji, jeśli zimna pogoda trwa do marca. Zbyt szybkie przebudzenie może być niebezpieczne.
proces wychodzenia z hibernacji podnosi metabolizm zwierzęcia, który musi być niski w zimie, aby oszczędzać energię. Zwiększenie metabolizmu szybko spala tłuszcz, który świstak przechowywał przez zimę. Jeśli Na zewnątrz jest jeszcze zimno, mogą nie być w stanie znaleźć jedzenia, aby się zatankować.
średnia długość hibernacji świstaka wynosi od trzech do czterech miesięcy. Ponieważ celem hibernacji jest przetrwanie w czasach niskiego zaopatrzenia w żywność w chłodniejsze dni, długość ich hibernacji zależy od położenia geograficznego, w którym przebywają. Świstaki żyjące dalej na północ doświadczają dłuższych zim, a zatem dłuższych okresów hibernacji niż te żyjące dalej na południe, takie jak Alabama.
przed wejściem w stan hibernacji świstak może spożywać nawet kilogram pożywienia. To, w połączeniu z niskim metabolizmem, pozwala im na około 150 dni bez jedzenia. Pokarmy, które jedzą przed hibernacją, są bogate w białko i budują tkankę tłuszczową. Ze względu na niski metabolizm podczas hibernacji tracą mniej niż jedną czwartą masy ciała.
świstaki jako pierwsze wychodzą z hibernacji w poszukiwaniu samicy, gdy rozpoczyna się sezon godowy. Ważne jest, aby wyłaniali się z hibernacji we właściwym czasie, aby rozpocząć kojarzenie, tak jakby czekali zbyt późno, ich potomstwo nie przybierze na wadze, której potrzebują w czasie następnej hibernacji.